In een weekend waarin veel clubgenoten hun beste beentje hebben voorgezet tijdens de Midwintermarathon en de Leo Ammerlaan (kassen)loop, hoopte ik enige compensatie te vinden tijdens hardlooptrainingen door het Drentse landschap. Andermaal gingen wij naar Gieten, waar mijn schoonmoeder haar 93ste verjaardag vierde.
Zaterdagochtend - voordat de visite kwam - heb ik nog wel een stukje gelopen, deels door het bos bij Het Zwanenmeer. Al met al zo'n vijftig minuten. Daarna werd het echt een visitedagje waarbij foto-albums met onder meer huwelijksreportages van 'vroegâh' werden ingekeken. Heeft altijd wel iets, foto's van veertig, vijftig jaar geleden bekijken, al was het maar vanwege het tijdsbeeld.
Zondag voelde ik mij - na inleidende hoestbuien daags ervoor en 's nachts - lamlendig. 's Ochtends maar meteen paracetamol geslikt. Later in de ochtend wilde ik toch naar buiten, ik werd kriegel van het binnen zitten. Dus eerst een stukje gewandeld. Later die ochtend toch maar de loopschoenen aangetrokken. Het was immers goed loopweer, windstil, gematigde temperatuur, eigenlijk ideale weersomstandigheden. En ik voelde mij wel iets beter.
Maar goed, ik heb het geweten. De eerste twee kilometers door het uitgestrekte Drentse land gingen nog wel, daarna begonnen vooral benen, knieën en luchtwegen zodanig te protesteren dat het afwisselend lopen en wandelen werd. De fut was er helemaal uit. Bij thuiskomst had ik er negentig minuten opzetten maar in die tijd zal ik amper zeven, acht kilometer hardlopend hebben afgelegd, terwijl de meeste lopers in Apeldoorn al ruimschoots binnen die tijd de dubbele afstand hadden afgelegd.
Iets is beter dan niets, dus hierbij toch nog maar een loopfoto geplaatst van de Safari Trailrun vorige week in Arnhem, de organisatie had van alle lopers een finishfoto gemaakt.
Vandaag, deze woorden inkloppend, gaat het nog verre van ideaal dus komende week wordt waarschijnlijk een van 'rustig-aan' doen.
Maar ook van andere activiteiten in Drenthe is niets gekomen. Dus niet naar Stadskanaal om thee te halen bij De Santekraam Gerard Sagel, niet naar het Drents Museum in Assen, ook niet naar Groningen. Nou ja, dat komt een andere keer wel. De boog kan niet altijd gespannen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten