donderdag 13 juli 2017

Allemaal beestjes

Als er één moment in de week is waarop je de kans hebt de tandjes uit je lijf te lopen, dan is dat wel op woensdagavond.

Gisterochtend was ik niet in het krachthonk, druk bezig in huis en de stromende regen stimuleerde ook niet echt om naar buiten te gaan. En 's middags op pad om een fiets uit te zoeken voor mijn vrouw (nog voor haar verjaardag). Dochterlief reed ons naar diverse fietsenwinkels, onder andere in de Waldorpstraat, de Loosduinseweg en de Volendamlaan. We zijn er bijna uit.

's Avonds wel meegetraind. Op het programma stond een duurloopje met een kern van vijf keer één kilometer in 15 km tempo. Dus best een behoorlijk tempo maar zeker niet alles uit de kast.


Wij liepen naar het duinpad dat begint bij het veldje naast de De Savornin Lohmanlaan, en van daaruit naar Kijkduin en vervolgens een stuk over het fietspad langs de kust en weer terug. Het gekke is dat je zelf aanvoelt wat dat is, 'een 15 km tempo', in mijn geval kwam dat neer op tempo's van tussen de 5'10'' en 5'30'' (beetje ruw geschat, op basis van info op mijn klokje en van Arie). De derde kilometer ging door de duinen terug, met wind tegen in één lange 'vals platterige' klim. Moest echt werken om überhaupt rond de 5'30'' uit te komen en zo snel is dat niet. En de laatste (vijfde) kilometer toch nog een tandje erbij om een ontketende Patty bij proberen te houden. Hoe dan ook was het weer een mooie training onder leiding van Arie die op de fiets meeging en onderweg aangaf op welke (kilometer)tijd wij op dat moment liepen.

Daarna was het gezellig in het clubhuis maar het was er ook aanmerkelijk rustiger  dan normaal. Niet zo gek natuurlijk, veel mensen zijn met vakantie.


Rond kwart voor elf ging ik op de fiets terug naar huis. Of ik nou teveel gedronken had of wat (viel wel mee trouwens, twee Leffes en bij het broodje tonijn (lekker) een glas witte wijn) maar ik zag en hoorde allemaal beestjes. Amper had ik het sportpark verlaten of ik zag een vos de Laan van Poot oversteken, vlak voor mij. Ondertussen hoorde ik in de verte de luide roep van een bosuil. Het kunnen er ook twee geweest zijn.


Tweehonderd meter verderop zag ik een egel oversteken die zijn/haar weg vervolgde in de woonwijk. Zo'n beestje is nog aardig snel! Daarna twee rode katten die elkaar uitdaagden op een gevaarlijke plek - de rijweg - en als toetje het heldere geluid van vroedmeesterpadjes. Het is voor de eerste keer dat ik ze hier hoorde, rond de Fuutlaan.

En dat alles binnen een afstand van amper vierhonderd meter. Maar voor de rest gaat het goed met mij, dank u. Ga straks wel wat waarnemingen doorgeven op waarneming.nl.....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten