Drievliet revisited

Gisteren vroeg onze dochter of wij zin hadden om mee te gaan, naar Drievliet. Dat is een tijd geleden! En hoewel woensdag, financieel gezien, voor ons een stuk gunstiger geweest zou zijn (grootouders gratis toegang) was dat in weerstechnisch opzicht bepaald niet zo.  Vandaag wordt noodweer verwacht, vooral in het westen en zeker deze ochtend!


Drievliet: welke Hagenaar of Hagenees is daar nooit geweest, al dan niet in zijn of haar jeugd? Het park bestaat inmiddels - als recreatiepark - vanaf 1951 en is van kleine speeltuin bij uitspanning op landgoed uitgegroeid tot een soort mini-Efteling, kleinschaliger en iets vriendelijker geprijsd. Alhoewel, met een gezin ben je toch veel geld kwijt zeker als je gebruik maakt van de horeca, maar waar is dat tegenwoordig niet zo?

Het filmpje hierboven, over het 'oude' recreatiepark Drievliet trof ik op Youtube aan. Het is afkomstig van de bewonersvereniging Vrederust-West. Grappig en vooral - zeker voor de ouderen onder ons - supernostalgisch!

In mijn beleving is het niet zo gek lang geleden dat ik er voor het laatst was, maar dat klopt niet. Het is wel degelijk een tijd geleden, toen mijn dochter nog klein was. Toch waren heel wat dingen mij nog heel vertrouwd, alsof ik er vorige week nog was. Dat was echter pas nadat we het nieuw aangebouwde gedeelte met enkele verse attracties - waaronder 'de zingende boerderij' (leuk) - achter ons hadden gelaten.

Terugkomend op die horeca: wat mij betreft hierover geen kwaad woord, de koffie is er goed, de broodjes vers en het gebak niet te versmaden. En vriendelijk personeel alom.

Ook ouders en grootouders konden mee in de diverse attracties waaronder treintjes, de monorail - een van de oudste attracties - en de 'ballonvaart'. Wie niet is gebleven was goochelaar Henk Driessen, die overigens nog steeds actief schijn te zijn, wel was er een heuse piratenshow. Persoonlijk vond ik het vooral veel herrie en geschreeuw, maar de kinderen vonden het prachtig en daar gaat het toch om.

Een dag vol vertier - vooral voor kleindochter Chloë - hebben we afgesloten met een etentje bij Bistro Berg en Dal. Wegens grote drukte binnen (we hadden ook niet gereserveerd) moesten we buiten zitten maar dat was geen straf, verre van dat! Ook al was het weer licht wisselvallig, de temperatuur was prima-zomers en we hadden een mooi uitzicht op een grote tuin. En het eten was heerlijk!