Staartje van de zomer

Op (voorlopig?) de laatste nazomerse dag van dit jaar werd de vlinderstruik in ons voortuintje bezocht door - voor zover binnen een tijdsbestek van vijf minuten waargenomen - twee atalanta's, diverse witjes en een muntvlindertje. Vorige week zag ik daar ook nog twee gehakkelde aurelia's.


Later in de middag zijn we weer naar de buurttuin aan de Kornoeljestraat gegaan, waar Chloë bloemetjes heeft geplukt voor haar papa en mama.

Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben we met een deel van Frank Inklaars appeltjes-uit-eigen-tuin appelmoes gemaakt. Dank Frank en Ingeborg! De rest wordt binnenkort verwerkt in appeltaart.

Deed mij trouwens denken aan een van mijn vroegste herinneringen, toen ik als driejarige 'zelf' appelmoes heb gemaakt. Was ik erg trots op. In feite had ik niet veel meer gedaan dan een appeltje half schillen waarna ik het in een kopje water zette, mijn moeder deed de rest. Zaten wel wat schilletjes in die appelmoes, maar 'die had ik er immers zelf ingedaan' dus dat nam ik maar voor lief.

'l'Histoire se répète', maar nu was Chloë degene die de appelmoes had gemaakt, hoewel ze realistisch genoeg is om later te zeggen dat wij het samen hadden gedaan.

Indivisibili

Donderdagochtend was ik in de stad en ben even Het Filmhuis ingesneakt. Om kwart over tien begon daar een film met de intrigerende titel 'Indivisibili'. Regie: Edoardo De Angeles. Kortste samenvatting: een verhaal over een siamese tweeling.

Het was een bijzondere film die steeds spannender en intrigerender werd, tot het moment waarop je als toeschouwer een noodlottige afloop vermoedt.

Het verhaal gaat over de siamese tweeling Dasy en Viola. Zij groeien op in de arme regio rond Napels. Moeder is aan alcohol verslaafd en vader aan gokken. Niettemin leeft het gezin redelijk goed van inkomsten door optredens van beide meiden. Zij zingen namelijk niet onverdienstelijk op bruiloften, partijen en andere festiviteiten.

Hun vader is impresario en schrijft de liedjes. Hij is van mening dat hij recht heeft op al het inkomende geld. Daarom voelt hij zich niet schuldig als blijkt dat hij een aanzienlijk deel van de inkomsten heeft vergokt, zo'n 20.000 euro. Een bedrag waarmee anders de 'scheidings-operatie' van zijn dochters bekostigd had kunnen worden.

Hoewel de zussen identieke tweeling zijn, hebben ze allebei een andere karakter en verschillende wensen. Dasy is bereid om een operatie te ondergaan teneinde van haar zus gescheiden te worden, maar Viola kan zich een leven naast haar zus niet voorstellen.

Bij de pogingen van de meisjes - vooral Dasy, maar Viola moet wel mee - om geld te krijgen worden ze geconfronteerd met de slechtheid van de volwassenen, zoals de met grote Jezusbeelden rondreizende priester, een eersteklas klootzak die weigert de meisjes te helpen en hun aanraadt geld te verdienen met freakshows, en een steenrijke gladakker waar Dasy verliefd op is geworden, die de meisjes wel wil helpen op financieel gebied maar wel in ruil voor optredens 'en andere taken' in zijn door freaks bevolkte hoerentent. De meisjes weten hieraan op het laatst te ontsnappen.

Maar goed, ik ga niet het hele plot verklappen, maar ik vond het een aparte en best goede film.