Met de OLA naar de Kopjesloop en andere monumenten

Afgelopen weekend was er een met een paar hoofdingrediënten: op zaterdag koffie drinken met familie in Madestein en Open Monumentendag, op zondagochtend Kopjesloop in Delft en 's avonds ziekenhuisbezoek in Amersfoort. Het laatste omdat vorige week een prominent lid van ons wandelgroepje De Doornvogels werd getroffen door een hersenbloeding. Eenzijdig verlamd, veel moeite met spreken, maar geestelijk nog steeds alert en vief. Het werd een bezoek waarin ook van mijn kant weinig is gepraat maar wel veel tv is gekeken (alle voetbalfragmenten van de eredivisie).

Wat De Kopjesloop betreft: toen we er met de OLA (oude lullen auto volgens bestuurder Jan W., ditmaal met Paul W. en ondergetekende) naar toe reden wist ik nog niet zeker welke afstand het ging worden. Mij leek vijf kilometer mooi zat omdat ik mij niet echt optimaal voelde, maar omdat Jan 'de tien' ging doen besloot ik geen watje te zijn en koos op het laatste moment ook voor die afstand. 

Eerlijk gezegd ging het - na een week waarin heerlijk is getraind - niet erg makkelijk ditmaal. Dat was al zo bij het begin, ik had een trage start en ook later kwam ik niet echt op gang. Het draaide niet lekker met op acht kilometer een korte sanitaire stop. Dat kun je zo hebben, de boog kan niet altijd gespannen zijn. Maar de moeizaamheid vertaalde zich ook in de eindtijd, dik 56 minuten. Jan Wierenga ging een stuk lekkerder, ruim 53 minuten. Volgende keer beter zullen we maar zeggen.

Na afloop nog wel gezellig wat gedronken met Jan, Michel, Hizkia en Paul in het clubgebouw.

Ook nog een nagekomen plaatje van vorige week, gemaakt bij de Holland Duin Trail. Hand in hand met Sanny richting finish.

Dit weekend was het overal in ons land Open Monumentendag. Voor menigeen een mooie aanleiding om er even op uit te gaan, en bij regenachtig weer de mogelijkheid te hebben te schuilen in een of ander monumentaal pand. Als het even kan, pak ik op dergelijke dagen het een en ander mee.

Nu wil het geval dat ons (trainings)groepslid Namita Krul, die haar jeugd in India en Australië doorbracht, vanwege haar indiase 'roots' een sterke affiniteit met dat land, de religie en haar rijke cultuur heeft. Niet zo verwonderlijk dus dat zij tijdens de Open Monumentendagen groepen rondleidde in en rond Villa Meyland in Wassenaar, de officiële residentie van de Indiase ambassade in Nederland.

Een miniatuuruitvoering van Villa Meyland, ooit gebruikt als hondenverblijf 

De start van de bouw van Villa Meyland was in 1912 en het werd gecompleteerd in 1914. De regering van India kocht het in 1953 als residentie voor de ambassadeur. In 2002 werd het gebouw opgenomen in het register van monumentaal en cultureel erfgoed.  In de eetsalon stonden heerlijke indische hapjes gereed voor de bezoekers. Ik was niet de enige die het zich goed liet smaken. 
Terug in Den Haag, kwam ik al wandelend - vanaf het busstation via de Korte Voorhout en langs de Hofvijver richting Nieuwe Molstraat - Joop Nennie en zijn wandelpartner tegen. Met hen nog diverse locaties bezocht. Zoals het Willibrordushuis aan de Oude Molstraat, waar heuse monniken woonachtig en werkzaam zijn. Ik kocht er nog een blik zelfgemaakte honingpastilles.

Daarna namen we een kijkje in de verscholen Oud-Katholieke Kerk van de H.H. Jacobus en Augustinus. Dat was voor mij niet de eerste keer, maar nu speelden hier een pianiste en violiste fraaie composities van onder andere Johan Christian Bach.

Als laatste bezochten we de Waalse tempel, opvallend door het 'kale' en sobere interieur en in een van de gangen een grote portrettengalerij van de dominees die hier in de loop der eeuwen hebben gepredikt.

We wilden ook nog naar het Kabinet van de Koningin, maar bij aankomst bleek dat al gesloten te zijn.