Memories uit het Haagse pre-hippie tijdperk

Grappig eigenlijk, er is veel voor en ook tegen facebook te zeggen, maar gisteren en vanmorgen had ik een uitgebreid 'gesprek' met oud-schoolgenote Fransijn Menkman waarbij de ene na de andere herinnering bovenkwam, van beide kanten. Dat was toch leuk, herinneringen van 55 jaar geleden ophalen...

Aanleiding waren twee items die ook op de (besloten) fb-groep 'Den Haag uit je jeugd' zijn geplaatst, althans van daaruit naar is verwezen. Het ene is een filmpje over de verzoening van 'de kikkers' en 'de plu's', twee roemruchte jeugdbendes die in het Den Haag van de jaren zestig ontstonden. Je kon ze een beetje vergelijken met de Jets en de Sharks uit de West Side Story, alleen bleef het geweld alhier binnen aanvaardbare perken, tenminste voor zover bekend.


Zelf hoorde ik nergens bij, al had ik meer met de muzieksmaak, kleding en mentaliteit van de kikkers, terwijl ik - toen nog - wel een kuif had en drie stippen (logo van de Plu) op mijn handrug tussen duim en wijsvinger had aangebracht. Maar een vechtersbaas was ik niet en naderhand werd ik meer een 'Hippie Light'.

Maar Fransijn wees ook op een docu van Omroep West over de destijds befaamde 'De Marathon' aan de Wijndaelerweg, een gebouw waar veel jongeren uit die tijd (zestigers en zeventigers inmiddels) goede herinneringen hebben. Ook een leuke docu!

The Golden Earrings in De Marathon

Er was disco en er werd gedanst, er kwamen groepen spelen (waaronder de Golden Earrings, toen nog met een S) en zelf heb ik daar, als 17-jarige knaap, nog het legendarische optreden van The Who meegemaakt. Het was het eerste concert van die groep in Nederland, ze hadden juist hun eerste hit gemaakt ('Can't Explain') en hadden van die stopborden op hun t-shirts.

The Who hoorden bij de 'spitsafbijters' van een nieuwe stroming binnen de jongerencultuur, 'The Mods'. Zoals werden de engelse tieners genoemd die vaak uit een 'Middle Class' milieu kwamen, met Beatles- of Small Faces kapsels en broeken met van die wijde pijpen.

Het was een geweldig concert, bijgaand krantenartikel geeft mooi weer hoe het was.

Helaas geldt ook dat alles van (gevoels)waarde weerloos is, want het gebouw De Marathon is enkele jaren geleden gesloopt.