Zwarte pieten en gele hesjes

Sinterklaas zit alweer op de boot naar Spanje, maar twee van zijn Pieten - de zogeheten 'achterblijf-pieten' - zijn zaterdagmiddag het huis van mijn dochter en haar gezin niet stilletjes voorbijgegaan.
Alle opa's en oma's en de broer van schoonzoon Daan waren aanwezig, naast de drie kleine meiden.Het was een gezellige middag en vooravond, met veel lekkernijen, cadeautjes, een paar gedichtjes en als klap op de vuurpijl het bezoek van de twee pieterbazen. Of pieterbazinnen, dat kan ook... En ook opa moest er aan geloven!   Op hardloopgebied valt er weinig te vertellen. In zekere zin ben ik in mijn winterslaap. Al moet ik meteen zeggen dat dit niet klopt, ik train en loop regelmatig maar zowel de drang als de omstandigheden (het weer, feestdagen en alle activiteiten daar omheen, familiezaken e.d.) maken dat ik er in mijn - toch niet zo schaarse - vrije tijd minder toe kan zetten. Wat ik toch moet doen van mezelf, vandaag of morgen een lange duurloop... 
Te snel in het rood? Ga voor geel! 
Twee jaar geleden zorgde onderstaande tekst (uit een e-mail van een onzer looptrainers) voor de nodige(?) ophef... Vraag mij af of een dergelijke oproep op dit moment niet zal worden misverstaan.... 
Beste groepsgenoten, 
Zoals jullie inmiddels wel gemerkt hebben zijn de dagen weer korter aan het worden, dit betekent dat we met de avond- trainingen weer in het donker lopen hetgeen voor de lopers inhoudt dat zij hun REFLECTIE HESJES aan moeten doen. 
Geen reflectie hesje bij je betekent dat de kans bestaat dat je met de training niet meekan, voor de trainers staat namelijk de veiligheid voorop. 
Met vriendelijke groet,  xxxxx

Hoe dan ook, vrijdagochtend hadden we geen geel hesje nodig. Het was immers licht genoeg, ondanks het duistere weer.  Het wel droog gebleven tijdens de baantraining.   We gingen iets later dan normaliter de baan op, om kwart over negen. Dat had te maken met medelopers die in de file zaten en daardoor vertraging hadden opgelopen. 
Omdat ik vrijdag van twee walletjes eet - deels tempootjes op de baan, deels krachttraining - deed ik ook nu weer aan vijf van de tien tweehonderdjes mee. De eerste keer rustig, in 50 seconden, de laatste in 46 seconden. 
Toen ik een paar maanden geleden begon met deze trainingen bij Maarten, was ik al blij met 52 seconden, dus ondanks mijn leeftijd is er nog iets van progressie. Moet er wel bij zeggen dat die voor mijn doen snelle tweehonderdjes weinig uitmaken voor het langere werk, want op dat punt ben ik een stuk trager geworden dan pakweg twee, drie jaar geleden, laat staan nog langere tijd terug. Maar eerlijk gezegd is de 'lol' in het lopen belangrijker dan mooie tijden...