maandag 23 september 2019

Aanmodderen met Buurman en Buurman, Bertus en de herten

Afgelopen weekend was vrij gevarieerd en vooral zondag vrij intensief, zeker met die warmte.

Zaterdag gingen we met Chloë naar de Rijswijkse Schouwburg om een theatervoorstelling van 'Buurman en Buurman' bij te wonen. Cabaretier Jelle Kuiper, regisseur Bruun Kuijt en taalkunstenaar Ivo de Wijs wilden de Tsjechische klussers tot leven brengen en zijn daar alleszins in geslaagd. Een kindervoorstelling dus, maar ook voor volwassenen, zo bleek. We hadden goede plaatsen, op de eerste rij. 

Ondanks dat de acteurs (Iwan Dam en Casper Gimbrère) met hun eigen gezicht de rol van 'Pat en Mat' speelden en niet compleet vermomd waren als Buurman en Buurman, werd het een hilarische voorstelling. Jong en oud schaterden het soms uit.

De voorstelling ging over een kampeervakantie van de creatieve klunzen. De vakantie was welverdiend na een jaar van hard klussen waarbij ze het dak en de schuur grondig hebben verbouwd. De buurmannen hebben een mooi plekje gereserveerd op de camping. Met een merkwaardig rijdend huisje, een primitieve voorloper van caravan of camper (waarmee uiteraard het een en ander mis gaat), komen ze aan op een mooi open plekje in het bos. Alleen even de tent opzetten en dan lekker genieten van de rust. Tenminste dat denken ze….  

De theatervoorstelling duurde ruim een uur en gaat het hele land door, dus voldoende mogelijkheden om eens te gaan kijken.

Bertus loop, maar Fred kroop.... 

Zondag eerst in gezelschap van Jan G. met de tram naar Delft om aan de zogeheten 'Bertusloop' deel te nemen. Dat was bij Onder Ons, het onderkomen van IJsclub Bertus, dezelfde lokatie als waar de zomerse kerkpolderlopen van start gaan. Wij waren er vroeg, zodat we ruim de tijd hadden voor koffie en inlopen. Ook Mulay was er al met een van zijn 'pupillen', Ton van Kleef.

Zeven jaar geleden, Dam tot Dam loop. Mooi gezelschap hardlopende bloggers!
Mijn idee was om ditmaal rustig te gaan lopen en geen vijf, maar tien kilometer. De tijd maakte mij niet zo veel uit, 'lekker lopen' zou voorop staan. Het ging er om wat meer 'gewenning' aan de 10 kilometer te krijgen. Mooi in lijn met de eerdere 10 kilometer bij De Koplopers en de 13 kilometer trainingsloop vorige week van Den Haag naar Delft.

Is het gelukt? Ja, maar zeker niet ontspannen. Ik had mijn 'zware' trainingsschoenen aan dus zelfs het beperkte snelheidsritme waarin ik tegenwoordig loop kon ik niet halen. Maar goed, ik heb daarvoor gekozen, het was voor mij een trainingsloopje.  

Waar ik niet voor had gekozen was de warmte. De eerste vijf kilometers gingen nog in 29 minuten  wat mijn 'normale' trainingslooptempo is, maar de tweede vijf kilometers werden toch zwaar. Het begon al behoorlijk warm te worden, wat heet: heet! Toen kon ik geen enkele keer meer een extra versnellinkje plaatsen, bovendien nog een korte sanitaire stop onderweg, wat resulteerde in mijn langzaamste 10 kilometertijd ooit: één uur en vijfendertig seconden. Hoera! :-)

Nou ja, ik heb gelopen en daar gaat het om. Minder gelukkig waren een paar duizend Van Dam tot Dam lopers die gisteren vanwege de hitte niet meer mochten starten. Balen, maar vanuit de organisatie gezien begrijpelijk. Dertien jaar geleden hadden we/had ik meer geluk, zo blijkt uit de foto in de Facebook-herinnering van vandaag....

Heet weer, lauwe bronst


Nog een korte nazit met mijn loopvrienden, daarna snel naar huis en even later zat ik in tram en trein naar Ede-Wageningen en vervolgens Otterlo. Ik kon het niet laten, moest weer naar De Hoge Veluwe.

Onderweg wel problemen met een defecte trein in Utrecht CS, waardoor ik in Ede de aansluiting op de bus miste en een uur moest wachten op de volgende. Ben daarom maar een stuk gaan wandelen naar het centrum van Ede, daar wat rondgekuierd, een flesje water gescoord en kastanjes geraapt - voor de kleinkinderen - bij de bushalte.

Kortom: pas laat was ik in Otterlo, om kwart over zes was ik bij ingang van de Hoge Veluwe en omdat het park om acht uur sluit, moest ik de beperkte tijd efficiënt gebruiken. Wat inhield dat ik mij minstens vijftien kilometer het schompus heb gefietst, op zo'n witte fiets van het park, om de lokaties te bereiken waar de edelherten zich ophouden.


Nu lijkt dit jaar - deels door de warmte, deels door het ruime afschot van herten (beide sterke vermoedens mijnerzijds) - een 'matig' bronstjaar te worden, met minder herten dus ook minder rivaliteit en weinig gevechten, ook schijnbaar minder roedels kaalwild.

Langs de wildbaan zag ik wel een hert net bezig met een modderbad te nemen en verderop het 'tweede veld' zag je in de verte een roedel maar ben snel naar Oud Reemst gepeddeld, daar zouden ongetwijfeld mooie taferelen te zien zijn. Maar helaas, er kwamen wel herten maar als je die al zag waren die heel in de verte zichtbaar als bewegende stipjes. Toch maar zo goed en kwaad als het ging wat foto's gemaakt. Deze staan hier!

Wel later op de avond van diverse kanten het indrukwekkende burlen gehoord, maar daar heb ik helaas geen foto's van....


Geen opmerkingen:

Een reactie posten