Crossen door het Drouwenerzand en zo...

Paar daagjes er tussenuit. Direct na de (korte) kerstcross bij Haag Atletiek op tweede kerstdag ging de reis naar Drenthe. Naar Gieten, om precies te zijn. Na een rustige en voorspoedige trein- en busreis was ik ruim op tijd voor het kerstdiner.

Op vrijdag, daags na voornoemde cross was de Drouwenerzand Cross  te Gasselte, met een fraai geaccidenteerd parcours dat grotendeels door het Drouwenerzand liep. Eigenlijk had ik wel zin om mee te doen, maar om - onder meer - redenen van logistieke aard zag ik daar op het laatste moment van af. Wel ging ik er met mijn zwager heen om te kijken en dit te combineren met een wandeling door Drouwenerzand.

Misschien (nou ja, ik wist zo goed als zeker) zou ik voor mij bekende drentse lopers (her)ontmoeten die ik via Facebook volg. En dat was het geval: op het punt waar de wegen van de 10km en 5km lopers scheidden, bovenaan een zandheuvel, spotte ik Frans Scheuneman die tot de harde kern van drentse hardlopers hoort, al decennia lang.

Van die cross heb ik nog wel enkele foto's gemaakt. Toen het merendeel van de lopers voorbij was, hebben we een wandeling gemaakt door het Drouwenerzand, een wel bijzonder fraaie natuurgebied met zandverstuivingen en bijzondere vegetatie waaronder diverse heide- en mossoorten, berken, naaldbomen en jeneverbessen.

's Middags nog even naar het dorpscentrum van Gieten gewandeld om wat boodschapjes te doen waaronder de aanschaf van handschoenen. Ik slaagde bij de plaatselijke HEMA. De volgende dag wilde ik een flink stuk hardlopen maar het zou gaan vriezen, en ik had geen handschoenen van thuis meegenomen.

Ook even bij de Jumbo naar binnen gewipt om wat broodjes e.d. te halen. Sta ik bij de kassa hoor ik achter mij: "Die Fred zie je ook overal" of woorden van gelijke strekking. Bleken dat vrienden uit Den Haag te zijn, Reinout en Wilke. Verrassing! Ook zij hadden de hectiek van de residentie ontvlucht door een week in hun vakantieverblijf in Drouwen te verblijven.

Op zaterdag kwam het er toch van: hardlopen. Ditmaal een duurloop van 110 minuten door Gieten en directe omgeving, maar dat wel 'heel erg bruto' vanwege diverse fotostops en een enkele sanitaire stop. Het landschap had een winters karakter: de vorst had weilanden en platen bedekt met een wit ijslaagje.

Al bij het opstaan kwam het winterse karakter vooral tot uitdrukking in een bloedstollend mooie zonsopgang. Naderhand bleek dat die luchten in heel Nederland te bewonderen waren.