Dat was mij het ochtendje wel, in Voorschoten. Ik was al vroeg uit de veren, om vijf uur. Ik voelde mij behoorlijk stijf, vooral rug en knieën. Waarschijnlijk door het vele bukken tijdens het tuinieren, waarbij veel snoeiwerk is verricht en de overtollige begroeiïng in en rond de vijver is verwijderd. Al met al zo'n twee uur bezig geweest. Geen straf want het was heerlijk weer afgelopen zaterdag.
Na een licht ontbijt en wat heen en weer geloop op weg met een goedgevulde sporttas.
In de auto van Izaac Luteijn konden Jan G. en ik meerijden vanaf Scheveningen Lindoduin tot aan Voorschoten. Wij waren er meer dan op tijd, wat in dit geval betekent dat we er rond half tien waren.
In ieder geval genoeg tijd om nog - in mijn geval - te na-inschrijven voor de 5 kilometer. Aan de Voorschoten Loop kan iedereen meedoen, jong en oud, en de snelle ambitieuze lopers in het kader van het Zorg en Zekerheidscircuit. Daar valt een aantal lopen onder en dit was er een van.
Zowel Jan als Izaac zaten hoog in het klassement van 70+ en 75+ lopers, dus voor hen was het meelopen vooral interessant. Zelf deed ik gewoon mee als recreatieloper, want er zit de laatste tijd steeds minder snelheid in de benen. Sterker nog: er zit veel traagheid in. Ook ditmaal ging het lopen behoorlijk moeizaam en ik moest zelfs een paar keer wandelen, en dat bij een 'lousy' vijfje.
Izaak ging ook vandaag prima maar had ditmaal wel wat meer concurrentie van andere zeventigers.
En Jan? Tja, hij had een probleempje. Bij het omkleden kwam hij tot de ontdekking dat hij zijn hardloopschoenen was vergeten. Tja, nogal essentiële attributen voor een wedstrijd. 'Daar gaat mijn klassering' zei hij, maar wilde het toch niet proberen op de sportschoenen die hij al aan had en mijn extra schoenen waren te groot voor hem. Nou ja, dan maar gewoon kijken en supporten, ook leuk.
Eerst ging de jeugdloop van start, daarna om 11:00 uur de 10 km lopers en de lopers op de 10EM. Er deden in totaal aardig wat mensen aan mee.
Een kwartier later waren de vijf kilometer lopers aan de beurt. Waaronder ook een aantal clubgenoten zoals Marjolein (die naderhand derde dame in haar categorie werd) en Pierre.
Zoals gezegd, ging het niet makkelijk. Weliswaar ging de eerste kilometer nog onder de zes minuten maar allengs dwong mijn lijf mij tot gas terugnemen en probeerde ik het rustiger tempo zo lang mogelijk vol te houden. In de laatste kilometer heb ik zo'n twintig seconden gewandeld om nog wat over te hebben voor het rechte stuk naar de finish. Maar een sprint zat er niet in. Maar goed, ook nu weer volbracht.
Terug in de kleedkamer kwam er een tweede schoenenprobleem, maar nu was ik de pineut. Ik had voor de loop mijn zwarte hoka's (die ik vaak als wandelschoenen draag) omgewisseld voor de blauwe saucony's. Maar nu zag ik nog maar één hoka, de ander was foetsie. Nog even gekeken op het toilet, nog een keer goed gezocht in de kleedkamer en vervolgens in de kantine gevraagd of er een schoen gevonden was. Helaas pindakaas...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten