Wat een geweldige avond hebben wij beleefd in Ziggo Dome: Murat, Robbert, Arne, Ik-zei-de-gek en duizenden anderen. Dat was in het tweede - nagenoeg uitverkochte - concert van Roger Waters.
Het werd een show die ik tot een van de beste Pink Floyd concerten die ik ooit bijwoonde reken, al was deze beduidend meer politiek geladen. Op het in de vorm van een kruis opgebouwd podium in het midden van de zaal speelde de band - waarbij een van de gitaristen in zekere zin de plaats innam van David Gilmour - de sterren van de hemel, met Roger Waters als middelpunt en met zijn 79 jaar nog steeds in bloedvorm.
Het publiek werd getracteerd op een stortvloed van beelden en geweldige, luide muziek, waarvan bijna vanzelfsprekend ook de 'ouderwetse' Pink Floyd effecten deel uitmaakten. Zoals reusachtig zwevende varkens en schapen en het geluid van een overvliegende helicopter waarbij je toch steeds onwillekeurig naar boven kijkt of het niet een echte helicopter is die overvliegt.
Het concert opende met 'Comfortably Numb', waarbij het silhouet van een van de gitaristen tegen een strakblauwverlichte achtergrond overging in beelden van een apocalyps, met bliksem en donderende onweersgeluiden en een wereldstad waarin zombie-achtige figuren verdwaasd ronddwalen.
En zo ging het door, waarbij de verschrikkingen en oorlogsmisdaden gepleegd onder verantwoordelijkheid van veel regeringsleiders in de wereld - onder anderen Amerikaanse presidenten maar ook Poetin - 'exposed' werden, maar ook discriminatie, onderdrukking van minderheden zoals het palestijnse volk en onrecht dat 'klokkenluiders' als Julian Assange wordt aangedaan, aan de kaak worden gesteld.
Voor mij waren hoogtepunten van het ongeveer drie uur durende concert 'Wish you were here' en 'Shine on you crazy diamond', odes aan de overleden vriend en mede-oprichter van Pink Floyd Syd Barrett. En niet te vergeten het ontroerende 'Us and Them'.
Aan het slot zien we de bandleden en zangeressen met Roger terugkeren in de bar. Waarna ook iedereen zijns of haars weg ging. In de trein terug naar huis konden we de indrukken opgedaan tijdens het concert laten bezinken, al of niet terugblikkend op de telefoons waarop fragmenten van de show waren opgenomen.
Het was letterlijk een Goede Vrijdag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten