Actie bij Alternatieve CPC en voor de Roparun

"Toch mooi dat het weer kan". Een veelgehoorde verzuchting vanmorgen bij Haag Atletiek, waar veel leden bijeen kwamen om aan een informele - alternatieve - versie van de CPC deel te nemen. En dat precies op de dag dat de 'echte' CPC zou hebben plaatsgevonden, ware het niet dat de organisatie daarvan had besloten het te cancelen: teveel onduidelijkheden en onzekerheden rond de coronamaatregelen. Het gaat volgend jaar hopelijk wel door, afwachten maar.

Hoe dan ook: het was een geslaagd evenement. Daar heeft het weer zeker aan bijgedragen, heerlijk zacht met een zonnetje. En allemaal goedgeluimde lopers en loopsters. Het was een loop zonder tijdregistratie en uitslagen, wel een tijdklok bij de start/finish en een medaille na afloop! 

Het programma was als volgt: eerst de Racerunners, 1 km op de baan. Eventueel begeleid door een ouder of begeleider. Daarna de pupillen, eveneens 1 km op de baan. Om 10:10 gingen de deelnemers aan de 21 km van start. Zij moesten 3 rondes op de baan lopen en vervolgens vier keer de 5km ronde. 

Om 10:20 was de start van de 10 km, twee rondes van 5 km. Een filmpje van de start staat hierboven.

Tenslotte de deelnemers aan de 5 km. Daar deed ikzelf aan mee. Volgende maand is er wel een 10km loop bij Haag, daar ga ik mij iets beter op voorbereiden.

Echter moest ik voor de start van de 5km om 10.20 uur nog wat aftappen, met als gevolg dat de groep al was gestart op het moment dat ik terugkeerde op de baan. Kon ik straks veertig seconden aftrekken van mijn eindtijd. Maar goed, het voordeel van helemaal achteraan starten is dat je niet verleid wordt door te snel starten, waardoor je er al na twee kilometers bijna doorheen zit.

Ik moet zeggen dat het best lekker ging: niet echt een wedstrijdtempo, meer intensief duurlooptempo. Gestaag haalde ik een aantal powerwalkers in die voor mij liepen, daarna een groepje en vervolgens kwam ik bij twee lopers - onder wie Wim van Es - waaraan ik de rest van het loopje ben blijven kleven. De laatste driehonderd meter naar de baan kon ik nog iets versnellen, we kwamen gedrieën in iets boven de 30 minuten over de meet. 

Na afloop was het een gezellige boel op het terras, ook alweer door het zonnetje dat aan kracht won. Verder was er een tafel waar deelnemers en organisatoren van de Roparun allerhande lekkernijen (pannenkoeken, cakes, taarten enzovoorts, her merendeel zelfgebakken), hebbedingen en speelgoed hadden uitgestald. Zij verkochten voor het goede doel. Zelf kocht ik twee dozen, een met een paar legpuzzels, de ander met een soort gymnastiekspel, voor onze kleindochters.

Ondertussen werd er nog driftig doorgelopen, vooral door de halve marathonners. De meesten moesten nog een rondje, maar het zag er goed uit. 

En wat de deelnemers aan de Roparun betreft: veel succes en plezier zaterdag tussen het bronsgroen eikenhout!

Veelbewogen start van het herfstseizoen

De herfst is begonnen! Kalendertechnisch dan. Er is gisteren veel gebeurd. Zelf heb ik op deze 'oppasdag' de nodige kilometers afgelegd, zowel op de fiets als lopend door De Uithof.  Ik kwam erg moeilijk op gang met dat hardlopen wat ik kan terugvoeren op het vele fietsen, zowel op de Veluwe als op maandag en dinsdag in Den Haag. 

Natuurlijk was het Prinsjesdag met minder toeters en bellen, maar de troonrede blijft een constante. 

Er waren mensen jarig, zoals er elke dag verjaardagen te vieren zijn. Onder anderen Corinne Drewery, zangeres van Swing Out Sister (SOS). Zij werd 62 jaar (ook alweer). Op de fanpage een felicitatie met portretje geplaatst. 

Triest was het nieuws dat het bekendste hert van de Veluwe, Hubertus, tijdens een gevecht met een rivaal gevorkeld is. Het zwaargewonde dier werd door de boswachter aangetroffen en is door hem uit zijn lijden verlost. 

Dit werd landelijk nieuws. Hubertus is vorig jaar blind aan één oog geraakt na een bronstgevecht: verwacht werd dat het hem kwetsbaar zou maken, omdat hij een aanval op de kant van zijn lichaam met het blinde oog niet zou kunnen pareren. Dat is hem helaas fataal geworden.

Ik zag Hubertus nog zeer 'alive and kicking' op zondag 19 september, toen ik mijn jaarlijkse tripje naar De Hoge Veluwe maakte. Hieronder een paar foto's van Hubertus die ik op die dag maakte. 

>

Ode aan de natuur in Den Haag e.o.

Na in het weekend op twee verschillende lokaties vijf kilometer te hebben gelopen, hield ik maandag en dinsdag rust. Wat hardlopen betreft dan, want dinsdag was oppasdag. Gisteravond (woensdag) weer met 'Groep Maarten' meegetraind. Een relatief kleine groep vrij snelle lopers, maar ik kon - bij langere tempo's weliswaar in de achterhoede - redelijk meekomen. Wij liepen volgens het schema (met twee keer 1-2-2-3 minuten voluit) in de Vogelwijk (Kruisbeklaan) en rond het Stokroosveld.

Eerder die dag ging ik een kijkje nemen bij de Haagse Kunstkring aan de Denneweg. Daar was een expositie van het AVN, waar ik overigens ook lid van ben. Daar hingen bijna honderd kunstvoorwerpen - het overgrote deel schilderijen - met 'Natuur in Den Haag en omgeving' als thema. 

Eerlijk gezegd ging ik vooral kijken hoe 'Blondie' er bij hing. Nu heb ik het niet over Deborah Harry maar over een van de schotse hooglanders die in het Westduinpark vertoeft en opvalt door haar witblonde haren. Ik had haar ooit gefotografeerd en Helen Frerichs-Jans - lid van Haag Atletiek en beeldend kunstenaar - had mij gevraagd of ze deze foto 'als model' mocht gebruiken voor een schilderijtje waarmee ze zou deelnemen aan de expositie. Daar had ik uiteraard geen bezwaar tegen.

Ik moest even zoeken tussen al dat creatieve moois, maar daar hing-ie!  Het is een prachtig schilderij (30x40, acryl) geworden! 

De expositie is overigens nog tot 26 september (gratis) te bezichtigen bij de Haagse Kunstkring, Denneweg 64.

Five and five is...

De heer Gerritsma fietst terug na een geslaagde Kopjesloop

Beetje vreemde kop misschien, maar het was een nogal verdeeld loopweekend. Ik moest daarbij onwillekeurig  denken aan de song 'Seven and seven is...' van Love, een zogeheten Westcoastgroep uit de jaren zestig. Alleen de zevens vervangen door vijfjes. Vijf kilometer rennen op zaterdag, vijf kilometer rennen op zondag. Beetje vergezochte associatie misschien, maar goed.

Zaterdagmorgen het eerste vijfje bij Haag Atletiek, de (tweede) 5k Takeover Run, meteen mijn eerste èchte prestatieloopje van dit jaar. De eerste keer kon ik niet, want toen was ik met een groepje bierliefhebbers op excursie bij bierklooster Koningshoeve in Tilburg. Ik had nu een grote opkomst verwacht maar er waren opvallend weinig deelnemers, 60 man/vrouw in totaal.

Het was een aan corona aangepast loopje, vanaf 10:30 uur ging men in kleine groepjes - telkens met tussenpozen van één minuut - van start. Het eerste groepje, dat verwachtte er langer dan 30 minuten over te doen, ging als eerste van start. Van de vijf vooringeschrevenen was maar één persoon komen opdagen. Een minuut later vertrok het 'rode legioen' (28-30 minuten) waar ik deel van uitmaakte, weer een minuut later een groep met oranje t-shirts (26-28 minuten), daarna blauw, wit, groen en tenslotte geel die sneller dan 20 minuten konden.

Het was een leuk loopje, weliswaar over een pittig parcours maar dat is normaal in de duinrijke omgeving van het sportpark aan de Laan van Poot. Mij lukte het om onder het half uur te blijven (29'15'') en daar ben ik, zeker voor dit moment, meer dan tevreden mee. 

De meeste lopers houden het op één wedstrijdje per weekend, maar ik week nu van deze - op zichzelf niet onverstandige - regel af. Op zondag ging ik namelijk naar Delft om aan de eerste Kopjesloop van dit jaar mee te doen. Ook weer vijf kilometer. 

Het was er wel iets drukker dan gisteren bij Haag. Er waren ongeveer honderd deelnemers. Na anderhalf jaar 'loopstop' weer veel bekende gezichten van lopers (m/v) die je ook altijd ziet bij Bertus, AV'40 en de Dobbeloop, echter worden er bij die verenigingen vooralsnog(?) geen aanstalten gemaakt om loopjes te organiseren. De Koplopers vormen een uitzondering. Later nog even een 'selfie' gemaakt met (mede)organisator Hans Verbeek (zie onder).

Het parcours was iets anders dan voorgaande jaren maar liep nog steeds vooral door het mooie groengebied van Delft. De 5km lopers gingen eerst van start, even later de 10km lopers.  

Omdat ik daags ervoor al vijf kilometer had gelopen, wilde ik nu rustig aan doen. Echter is de neiging bij dit soort loopjes om toch met een zekere 'drive' te lopen, ook al loop je niet snel. Dat resulteerde in een nagenoeg zelfde tijd als gisteren (nu was het 29'40''). 

 Uitslagenlijst Kopjesloop - Uitslagen.nl

Na afloop gedouched en met Pierre, Bert en Paul wat gedronken op het buitenterras. Daarna terug naar huis. Vanaf het clubhuis naar en van de Brasserskade is nog een aardig stuk lopen, temeer omdat ik een flink stuk de verkeerde kant opliep dus genoeg kilometer gemaakt!

Vier doornvogels gespot in Meijendel

De eerste zaterdag van de maand is de vaste wandeldag van ons oude groepje 'De Doornvogels'. Het was mijn beurt om voor gisteren iets te regelen. Weliswaar na diverse opties te hebben overwogen, had ik het mijzelf gemakkelijk gemaakt door voor de NS wandeling Meijendel te kiezen. Een wandeling van 13 kilometer. Startpunt bij station Den Haag Centraal en eindpunt de bushalte voor hotelrestaurant De Kievit in Wassenaar.

Dinsdag had ik al een gedeelte van de wandeling 'voorgelopen' om te voorkomen dat we verkeerde paadjes en afslagen zouden nemen. Maar in feite is dat niet nodig geweest want de rood-witte markeringen van de NS-route waren onderweg goed aangegeven. Kwestie van goed opletten en niet teveel afgeleid raken onderweg.

Dit keer waren we slechts met vier personen, twee dames en twee heren. Eerst koffie drinken bij Paviljoen Malieveld, daarna langs de Koekamp naar en door het Haagse Bos, langs Huis ten Bosch tot aan de Rijksstraatweg. Daar oversteken en linksaf via een lang fiets/voetpad langs de Amerikaanse Ambassade en het water aan de linkerkant naar Clingendael. Op dat welbekende mooie landgoed  hadden we een eerste stop bij het nieuwe theehuis.

Daarna vervolgden we onze weg door Clingendael en liepen langs de sportaccomodaties van de Buurtweg naar het viaduct. Ook daar moest de weg naar boven en vervolgens naar beneden door fietsers en voetgangers worden gedeeld. Eenmaal beneden was het beginpunt van Meijendel. Wat volgde was een wandeling waarbij we even stilhielden bij het herdenkingsmonument. 

Daarna was het toch nog zo'n drie-en-een-halve kilometer lopen over heuvelachtige - deels verharde maar vooral zandige - kronkelpaden door het duinbos tot aan Boerderij Meijendel. Zo rustig en stil het tijdens de wandeling was, zo druk was het hier, maar we konden toch nog een tafel bij de ingang van het restaurant vinden. 

Even tijd om de benen te strekken en een lichte lunch te gebruiken. Ook nog een kort bezoek gebracht aan de vlinderstruik, die twee weken geleden nog door tientallen bijzondere vlinders werd bezocht. Echter was deze struik nu zo goed als uitgebloeid en er was maar een enkele vlinder te zien. Wel zag ik verderop na veel speurwerk in de bramenstruiken een groen boomkikkertje zitten, nagenietend in het nazomerse maar toch nog behoorlijk warme zonnetje.

Daarna was het nog een behoorlijk stuk wandelen naar De Kievit. Eerst nog een flink stuk door de duinen, bijna uitsluitend flink kronkelende en op en neer gaande zandpaden met één beklimming naar een duintop, de Abelentop. Daar had je uitzicht over het duingebied, maar dat was voornamelijk één grote groene bomen- en struikenmassa. 

Uiteindelijk kwamen we bij de rotonde waarop wandel- en fietspaden samenkwamen en de overgang van duingebied naar het bewoonde deel van Wassenaar inleidde, via een weg naar beneden. Toen was het nog maar een kilometertje naar het eindpunt van de wandeling, de bushalte voor De Kievit.

Even later zaten of stonden we in een redelijk stampvolle bus, op weg naar het eindpunt Centraal Station Den Haag. Daar scheidden onze wegen tot over een maand, dan staat er weer een andere wandeling op het programma.

Thuisgekomen, met onze dochter en kleindochters iets gegeten bij Appels en Peren. Zij waren bij ons in verband met een buurtfeest dat natuurlijk afgelopen was toen ik aanschoof. Mooie afsluiting van een eveneens mooie wandeling!

Nazomerse bewegingen

Jonge edelhertman neemt een modderbad

Sportief gezien werd deze augustusmaand dinsdagochtend afgesloten met een duurloopje. Een van de weinige de afgelopen tijd. Na een kleine veertig minuten in het krachthonk te hebben gestoeid, trok ik de hardloopschoenen aan. Ik liep, weliswaar met de rem er op (met benen die nog niet waren hersteld van de testloop op zaterdag) vanaf de Laan van Poot via straat, duinen, strand en wederom duinen tot een stuk voorbij Kijkduin. En weer terug via het Westduinpark naar het sportpark Laan van Poot. Al met al 80 minuten (netto).

Vandaag (woensdag dus) een flink stuk gewandeld ter voorbereiding van een wandeling met het wandelgroepje (De Doornvogels) komende zaterdag. Leidraad is de NS-wandeling Den Haag-Meijendel. De fiets bij Paviljoen Malieveld geparkeerd, en langs de Koekamp (zonder koeien maar met herten), door het Haagse Bos en Clingendael de Rijksweg over. Dan het pad gevolgd langs de Amerikaanse Ambassade en bij Wassenaar het viaduct over. Meijendel heb ik niet gered door tijdgebrek en andere bezigheden

Het 'voorlopen' was wel zinvol want onderweg kun je zomaar een verkeerde afslag nemen en dan klopt de hele routebeschrijving niet meer. Dus we kunnen zaterdag meteen de goede weg volgen!