Een dijk van een loop

Vandaag weer eens naar Maasdijk om vijf kilometer (de 5 van Dael) te lopen. Heen met de bus; nou ja, drie bussen, een vanaf De Mient naar de Dedemsvaartweg, daar overstap op bus naar Naaldwijk. Daar stapten ook een aantal zeer snelle jongens in - vermoedelijk statushouders - die later ongetwijfeld voor de winst zouden strijden op de 10 kilometer. Vanaf busstation Naaldwijk een laatste overstap naar Maasdijk. Daar aangekomen was het nog zo'n twintig minuten lopen naar de Lange Kruiskade.

Het was even zoeken waar de inschrijving was, want die plek (het clubgebouw van de korfbalvereniging) was alleen via het kermisterrein te bereiken.

Kortom een nogal omslachtige manier om in Maasdijk te geraken, maar op de terugweg konden wij (Jan G. en ik) met Nanda en Cyril mee terugrijden naar Den Haag. Met dank! Zie ook foto hierboven.

Ter plekke menig bekende loper gezien, ook aardig wat mensen van onze club. Joop Raaphorst (81 jaar inmiddels) was ook weer van de partij. Nog steeds zeer fit, alive and kicking!

Geldt dat laatste ook voor ons? Zeker en vast, al is 'voor een tijd' lopen niet meer aan de orde. Laat ik volstaan met te zeggen dat er ondanks de warmte (de zon deed flink zijn best) 'lekker' is gelopen, en daar gaat het vooral om. 

Voor de geïnteresseerden, Van de lopers op de 5 km. hierbij de uitslagen. Ook van de 10 kilometer!

And now something completely different!

Op Facebook had ik al vermeld dat ik bezig was met het 'opleuken' van een uitleenboekenkastje. Verzoek was om daarop in elk geval Frida Kahlo af te beelden, het liefst met haar geliefde spinaapje en de slogan 'Viva la Vida'.

Een paar dagen terug was ik er klaar mee. Nou ja, voor 97%, zoiets. Het spinaapje waarmee Frida vaak vereeuwigd werd, staat er ook op maar wegens plaatsgebrek aan de andere zijkant van het kastje. Tevens staat er een vogel op die ook in Mexico, het geboorteland van Fridah voorkomt, de Montezuma Oropendola. De gele bloemen zijn lelies die de naam 'Viva la Vida' dragen. Op de bovenkant van het kastje 'rust' een Monarchvlinder uit, een Zuid-Amerikaanse vlinder.

Er zat muziek in het weekend...

Net op tijd terug uit Frankrijk, waar in diverse steden de vlam flink in de pan is geslagen....  

De afgelopen week wel gewandeld, maar weinig hardgelopen. Wel woensdag een paar 'achthonderdjes' meegedraaid met 'Groep Bruggeman', donderdag van hot naar her gefietst om naar de demonstratie van 'onze boeren' te kijken en vrijdag, na een kort bezoek aan het krachthonk, twintig minuutjes op het grasveld achter het clubhuis gelopen, barrevoets met een paar versnellinkjes. 

De enige dag dat ik naar het Zeeheldenfestival op het Prins Hendrikplein kon was op vrijdagavond. Maar dat was zeker niet de minste avond: er waren optredens van artiesten en bandjes die de moeite van het beluisteren en/of bekijken meer dan waard waren. 

De volgende dag, zaterdag 1 juli. Bij de Kadeloop was ik ditmaal niet van de partij omdat op die (zater)dag een wandeling met het bekende groepje gepland stond. 

Aanvankelijk stond mij een wandeling door het ruige natuur- annex recreatiegebied de (Vlaardingse) Broekpolder voor ogen. Echter het weer hield niet over, sowieso niet om van de schoonheid dat dit gebied te bieden heeft optimaal te genieten. Dus eenmaal in Schiedam, waar ik mij wat later dan afgesproken bij het wandelgezelschap voegde (tram had vertraging waardoor ik de trein miste), besloten we naar het Schiedams Museum te gaan.

Amper drie minuten na aankomst ging het museum open. Het is alweer een tijdje terug dat ik daar voor het laatst was. Het is een mooi museum met een gastvrije uitstraling dat een bezoek of méér dan een bezoek zeker waard is. 

Zo is er op de benedenverdieping een ruimte waarin een panorama van Schiedam is opgesteld. Daar zie je een maquette van het allereerste huis van de stad, de molen en flatgebouwen. Ook liggen er nog de stadssleutels voor keizer napoleon.

Het museum organiseert regelmatig interessante exposities waarover op de website meer informatie wordt gegeven. Op dit moment is er een grote expositie met schilderijen van Frieda Hunziker (1908-1966) die in haar leven steeds meer de abstracte kant is opgegaan en zeer beïnvloed werd door de Antillen. Ook hedendaagse Antilliaanse kunstenaars tonen hun werken en verhalen.

Na de lunch in het rustiek-gezellig ingerichte museumcafé verderop in de straat, was de vraag hoe nu verder: stadswandeling vervolgen of alsnog naar de Broekpolder, want het was opgehouden met regenen. Echter was de tram naar het eindpunt Holy (dat aan de Broekpolder grenst) uitgevallen vanwege een defecte deur, dus besloten we op voorstel van Walter naar een ander (kleiner) natuurgebied te gaan,  De Esch. Het was een aardig tramritje daar naar toe, maar het gebied dat we bezochten (vlak aan de Maas) was de moeite van een bezoek waard.

Het is een relatief klein maar mooi gebied dat in haar bestaan wordt bedreigd door bouwplannen voor een brug. 

Vervolgens weer terug naar het station, waar we, na een afzakkertje in De Huiskamer van Rotterdam CS, ieder ons weegs gingen. Op de terugweg naar Den Haag zaten we in de verkeerde trein, maar via Schiphol kwamen we er zonder al te veel tijdverlies ook.

Zondag was een rustig dagje. 's Ochtends weer wat geprobeerd te schilderen. Later in de middag wandelden wij naar strandpaviljoen De Staat op het Zuiderstrand, via het mooie Westduinpark. Aldaar speelde een Rolling Stones coverband (Flight to The Rolling Stones), onder andere met de befaamde gitarist Hans Hollestelle. Mooi weer, leuke muziek, een flink glas witbier en ontmoeting met oude vrienden. Wat wil een mens nog meer?

Nou, misschien een modeshow? Ook nog meegemaakt, op maandag (vandaag dus). Dat was op de school van onze kleindochters. In de hogere klassen hadden de kinderen - onder wie Chloë - hun modische creativiteit gebotvierd op t-shirts en allerlei gadgets, die zij toonden aan het publiek van ouders en grootouders.