Mot je nog een peul?

 

Vanmorgen weer aan de Kerkpolderloop meegedaan. Vroeg op, want zoals altijd wordt om 10:00 uur gestart. Er deden naar schatting zo'n 120 mensen mee. Kort en goed: de vijf kilometer gingen mij beter af dan voorgaande keren, ik liep zo'n twee minuten van mijn laatste tijd af. Nog niet snel, maar het gaat de goede kant op!

's Middags een paar uur naar het strand. Wij hebben na een korte fietstocht eerst even geblowd (we zaten namelijk op het terras van Blow), daarna languit op het zand.

Gisteren (zaterdag 9 augustus) ben ik weer eens naar het zuiden afgereisd om daar de benen te strekken. Dat was wel nodig, want om er met het OV te komen moest ik wel een paar uur in de trein zitten. Maar dan heb je ook wat: Het werd het Geuldal, in het Frankrijk van Nederland, oftewel Zuid-Limburg. Voor mij geen onbekend gebied, maar het blijft een mooie wandeling.

Frater Venantius (creatie van Wim Zonneveld) is hier niet vergeten...

Na een voorspoedige treinreis met twee overstappen kwam ik aan op station Schin op Geul, een van de meest pittoreske stations van ons land. Van daaruit voert een weg rechtstreeks naar het begin van de route langs De Geul. 

Bij Kasteel Schaloen hield ik een pitstop inclusief koffie met de onvermijdelijke limburgse vlaai. Daarna terug naar Schin op Geul, waar ik wel even moest wachten op de trein naar Maastricht, die twee keer per uur over het befaamde miljoenenlijntje van Arriva passeert. En vervolgens met de trein naar Utrecht en verder (Enkhuizen) maar ben in Eindhoven overgestapt op de intercity naar Den Haag CS. 

Veel tekst heb ik verder niet, de foto's geven immers een betere indruk van de wandeling dan een verhaaltje. En omdat het maar een dagtrip was, heb ik niet andere plaatsen zoals Valkenburg, Gulpen of Vijlen bezocht. Maar mijn 'shot' Limburg heb ik gehad! Hier ook nog wat foto's.

Het befaamde Hotelkasteel Schaloen

Als lunch: cappucino met kruisbessenvlaai

Levendbarende hagedis

Atalanta

Weidebeekjuffer, een van onze mooiste libellen

Onder ons...

Vorige week kreeg ik bericht van facebookvriend en oud-collega Joop Zorn. Bij het opruimen kwam hij  nog wat oude personeelsbladen (getiteld: Onder Ons) tegen uit de periode 1970 tot 1972. Destijds was hij redacteur van Onder Ons en ik had er ook bijdragen aan geleverd. Joop vroeg of ik daarvoor nog belangstelling had. Dat had ik, want zelf heb ik ook lang niet alles uit mijn verleden bewaard.  

Kortom: gisteren plofte de envelop met die bladen - waarvan enkele nog met zo'n ouderwetse stencilmachine tot stand zijn gekomen - via de brievenbus op de deurmat.

Grappig wel, er stonden tekeningen in waarvan ik mij niet meer kon herinneren dat ik ze gemaakt had. Omdat ik ze toch ga digitaliseren, zal ik er af en toe eentje plaatsen. Gaat in één moeite door.

Ook grappig (nou ja) is dat wat ik destijds tekende anno 2025 (of moet ik zeggen: 2030?) niet aan actualiteit heeft ingeboet, sterker nog: de toekomst van de hele wereld zal (kunnen) bepalen: de computerisering van de samenleving. Wat ten koste zal gaan van heel wat banen.

Masamuda in Vlaardingse Broekpolder

Het was redelijk mooi weer vandaag, dus maar weer de paden op de lanen in. Ditmaal naar de Vlaardingse Broekpolder. Zoals altijd is daar weer veel ruige natuur, al is het landschap minder bloemrijk dan in mei en ook laten de vogels zich minder tot niet horen. 

Wat je nu wel ziet zijn bramenstruiken die volhangen met grote zoete vruchten. En zo nu en dan zie je een vlinder dwarrelen, maar het grote gebied in aanmerking genomen, kan ik niet spreken van grote aantallen. 

Niet gepland, maar wel leuk was een bezoek aan Masamuda, dat elke zondagmiddag van 12 tot 16 uur is geopend voor het publiek, waarbij een gids toelichting geeft op wat er te zien is.  Toegang is gratis. 

Masamuda is een educatief archeologisch erf. Gemeentelijke of andere subsidies zijn er niet, wel is er een aantal sponsors. Op basis van archeologische vondsten hebben vrijwilligers  wetenschappelijk verantwoorde reconstructies van huizen en hun inrichting gebouwd. De bezoeker krijgt dan een indruk van hoe er duizenden jaren geleden (prehistorie en middeleeuwen) werd geleefd. Een soort 'mini-Archeon' is het eigenlijk.

Wie belangstelling heeft, via deze link meer info! Masamuda.nl

Over haagse wegen en dreven

Het was nog even haasten vanmorgen. In beginsel gaan we elke eerste zaterdag van de maand met een - inmiddels sterk gereduceerd - groepje 'Doornvogels' wandelen. Bijna te laat kwam ik er achter dat het deze tweede augustus zover was. 

Daarbij kwam dat ik erg vroeg was opgestaan - rond vijf uur, wat voor mij (vooral 's zomers) normaal is - en na het uitlaten van onze logeerhond Jax en het klaarmaken van het ontbijt achter mijn pc prompt in slaap was gevallen. Ik schrok om negen uur wakker. Hurry Up, we hadden om tien uur afgesproken bij Paviljoen Malieveld. Dus snel rugzak van inhoud voorzien en fluks naar Den Haag CS gereden, waar ik mijn fiets kwijt kon in de fietsenstalling trapopwaarts.

Na de koffie gingen we op pad. Het was een thuiswedstrijd ditmaal. Walter had een en ander van tevoren uitgestippeld, en het werd een voor huidige begrippen vrij lange wandeling, naar schatting zo'n 12, 13 kilometer in totaal. Vroeger liepen we minstens 21 kilometer, maar dat was vroeger.

De wandeling vanaf de poffertjestent ging langs De Koekamp (zonder koeien maar wel met herten) naar het Haagse Bos, en dan rechtuit, bij de Van Alkemadelaan oversteken en weer verder richting Huis ten Bosch. 

We wilden nog even aanbellen bij Koning Willem en Máxima voor een bakkie koffie maar ze waren niet thuis, helaas. Dan maar verder. 

Even later staken we de Rijksstraatweg over en vervolgden een groene route via Groendael, Clingendael en Klein Zwitserland uitlopend op de paardenmanege.

En al die tijd is het, ondanks de lichte bewolking maar vooral ook zon en een gematigde zomertemperatuur, droog gebleven.

Aan dezelfde Plesmanweg hebben wij gelunchd bij 'Suus', een groot hotelrestaurant met - wat ik zou willen noemen - in 'moderne jaren vijftig kleuren' ingerichte parterre van wat ooit een ministerie was. Hoewel de menukaart geen al te ruime keus bood, was de lunch die wij alle drie namen (vlaamse frieten met een smakelijke gevarieerde salade) voortreffelijk en de bediening was uitermate en oprecht vriendelijk. 

Na de lunch nog een laatste twee kilometer naar het station Den Haag CS, waar onze wegen scheidden. Tot de (of een) volgende keer!

Saving Grace en meer

Hardlopen blijft een belangrijk iets, ook voor de 'oudere mens'. Het is goed voor longen, hart en bloedvaten en kan bijdragen aan het voorkomen of reduceren van ouderdomskwaaltjes. Dat zijn niet de voornaamste redenen dat ik nog steeds hardloop, ik vind het gewoon 'leuk' en hoop het nog een tijdje vol te houden. Ik voel mij er in ieder geval goed bij (vooral achteraf :-)).

Wat niet wegneemt dat ik na zaterdag (de 5km Moore DRV Run in Maasdijk), besloten heb om niet meer aan dit soort wedstrijdlopen deel te nemen. Ook al gaat het allang niet meer om 'een tijd' te lopen, voor mij is de grens nu wel bereikt. Wel blijf ik in beweging en aan prestatieloopjes - zoals in Delft - deelnemen.

Gisteravond (30/7) weer meegetraind met 'groep Henk/Jan'. Er stond een duurloopje op het programma. Aanvankelijk kwam ik stroef op gang - had hardloopschoenen zonder demping aangetrokken, dat voelde niet zo goed. Verder moest ik bij Kijkduin even naar een strandtent voor een sanitaire stop, maar even later kreeg ik in Meer en Bosch toch weer aansluiting bij de groep. Het laatste stuk tot aan de club (Laan van Poot) ging een stuk soepeler. In totaal zo'n 7.5 kilometer gelopen.

Verder nog iets te vertellen? Was niet vaak de hort op, veel thuis en in de tuin kleine klusjes. Vijver ontwoekerd van overtollig groen, boom helpen omzagen, dat werk. 

In de vroege ochtend een paar keer in de omgeving bramen geplukt. Het is een goed bramenseizoen dit jaar, thuis zeker al vijf potten met jam gevuld. 

Ook wat geschilderd, maar zit nog niet in een flow. Er ontstond wel iets, een afbeelding van Robert Plant en Suzy Dian. Waarom? Omdat ik hun muziek zeer waardeer maar de Nederlandse optredens helaas gemist heb. Wel is er zojuist een nieuw album gereleased van dit tweetal met band, getiteld 'Saving Grace'.

In de stad liep ik via Koekamp en antiekmarkt annex beeldenexpositie op de Lange Voorhout naar de Mediamarkt. Ik was op zoek naar boxen en eventueel een voorversterker voor een platenspeler die ik heb overgenomen van Ruud Homs die naar Thailand is verhuisd. Echter dat bleek nog niet zo eenvoudig. Na veel vijven en zessen en gespeur op internet besloot ik een niet al te dure maar goede complete set te kopen.

Het werd een Lenco met bijpassende boxen

Kortom, ik kan weer ouderwets platen draaien! Oude platen van mijzelf, aangevuld met LP's van Ruud. Heb al aardig wat beluisterd - veel YES, Alquin, Supersister, Led Zeppelin en Soft Machine, maar ook Godfried Bomans, Gilbert Becaud, dus veel 'oude meuk' (niet oneerbiedig bedoeld). Maar goed, dit is nog maar een klein topje van de ijsberg.

Ik denk er aan om in de toekomst ook nieuw vinyl aan te schaffen. Ook weer niet al te veel, zo nu en dan, want ik kan nu al mijn kont niet keren met al  die spullen om mij heen. Ontspullen? Misschien, maar daar heb ik de komende weken geen zin in en tijd voor....

Zomers bier na ander vertier

Het was een weekend met een beetje van dit en een beetje van dat. Op zaterdagochtend na lange tijd weer eens meegedaan aan de Parkrun in het Zuiderpark. Vroeg uit de veren, want om negen uur wordt gestart. Vijf kilometer waaraan iedereen gratis kan deelnemen, alleen wel even van tevoren (online) registreren., waarna je een code ontvangt. Iedere keer wanneer je meedoet moet je die code na de finish laten zien, als je tenminste in de uitslagen vermeld wilt worden.

Dat de jaren steeds meer invloed op het lopen hebben, is logisch en was ook nu weer te merken. Ook waren mijn benen kennelijk niet hersteld van de pittige strandtraining van afgelopen woensdag. Maar ook al was het de langzaamste van de vijf keren dat ik heb deelgenomen, ik finishde wel als tweede in mijn leeftijdscategorie. Dus best tevreden!

Bij Haag Atletiek begon later die ochtend de derde editie van de Liliane Mandema Memorial, dit ter nagedachtenis van de in 2020 overleden atlete die - onder meer - ooit Nederlands Kampioen op de 400 meter werd. Ook nu weer veel atletiekwedstrijden. Ik ben maar een uurtje wezen kijken, het was behoorlijk druk en op diverse onderdelen werd flink strijd geleverd.

(N.B. Deze foto is van de tweede editie van de Liliane Mandema Memorial)

Later die middag ook nog even naar het Zeeheldenfestival gegaan, via een tot markt met veel kramen omgetoverde Prins Hendrikstraat. Gezellige drukte alom.

Zondagmiddag was ik aan de beurt om de Haag Biergroep te ontvangen, ook - in navolging van de slogan van de Hash House Harriers - 'A drinking club with a running problem' genoemd.

Het thema was 'Zomerbieren'. Van tevoren was aan iedere deelnemer (ditmaal zeven personen) gevraagd om drie flesjes met dat geestrijk vocht mee te nemen. Dat betekende wat speurwerk bij supermarkt, Gall & Gall of Van Alsem. Twee van hen, Frank en Robert, hadden zelfs bier uit eigen brouwerij meegenomen. De ervaring heeft geleerd dat die zelfgemaakte biertjes vaak heel goed, om niet te zeggen als beste uit de bus (of fles) komen. Dat was ook nu het geval.

Muzikaal begeleid - wat zijn die playlisten toch handig - brachten wij al drinkend en versnaperend goedgemutst de middag door. Robert had brownies gebakken, ikzelf appeltaart, anderen hadden allerlei lekkernijen in de vorm van kaasblokjes, worst en nootjes meegenomen. De diverse biertjes werden in volgorde van alcoholpercentage in proefglaasjes geschonken die Arne had meegenomen.

Na afloop werden de diverse proefformulieren waarop men ingeleverd bij onze IT-specialist Frank, die binnen enkele minuten de einduitslag kon voorlezen. En, zoals verwacht, kwamen de zelfgebrouwen biertjes van Robert en Frank als beste uit de bus!

Allemaal theater...

De langste dag is alweer voorbij. Mijn laatste post was op 6 juni. Inmiddels is er veel gebeurd, in vogelvlucht hierbij nog wat verse herinneringen opgehaald.

Zo hadden wij een geslaagd verlengd pinksterweekend in het mooie Orvelte, inclusief bezoek aan de lokale markt, een dagje Wildlands Adventure Zoo in Emmen èn de viering van de 75ste verjaardag van schoonzus Louise met haar man, zonen en schoondochter, dat afgesloten werd met een etentje in Westerbork.

Het 'gewone' leven is alweer een week of twee teruggekeerd.

In het sporten is inmiddels wat meer structuur gebracht. Dat was wel nodig vond ik, want mijn laatste prestatieloopje (15 juni Bertus-loop) in Delft ging moeizaam. Had ook wel met de warmte te maken, maar toch.

Dus mijzelf bij mijn nekvel gepakt. Eerst een kilootje of anderhalf/twee eraf - wat best wel lastig is -, en met wat regelmatiger trainen - van twee keer per week naar drie à vier keer - maken dat het moeizaam en stroef joggen van de afgelopen maanden geëvolueerd is tot iets dat meer op hardlopen lijkt. Inmiddels ook weer drie keer met een groepje getraind, een met Pierre, Ton en Vincent (afgelopen maandag baan inclusief 6x200 meter in sneller tempo) en de andere keren met 'groep Martijn', waarbij de training van gisteravond (duurloopje door de duinen en omgeving, met zes keer drie minuten dl. 3) de langste was sinds een hele tijd (bruto anderhalf uur). Dus ben weer op de goede weg (klop af op hout).

Ook de zomercursussen improvisatietheater, elke woensdagmiddag bij het Hoftheater in Het Koorenhuis, hebben Ton en ik - met zes dames, onder wie een aantal nieuwe gezichten - trouw gevolgd. Iedere keer weer erg leuk, onder de enthousiaste en bezielende leiding van Robin Caro en de laatste keer (gisteren) met Thereza Kooijmans, inmiddels teruggekeerd van een half jaar wereldreis. In september pakken wij de draad op met het toewerken naar een theaterproductie.

Buiten al die 'leuke dingen' was er natuurlijk ook zoiets als 'de polletiek'. 

In 1981 nam ik deel aan de grote demonstratie tegen de kruisraketten. Dat was een relatief succesvolle demo, omdat toen nog werd geluisterd naar 'de stem van het volk'. Van dat laatste is sinds Çorona' geen sprake meer, sterker nog: alle - ook positief opbouwende - kritiek op het regeringsbeleid werd volstrekt genegeerd, want 'we moeten door' op het voorgeschreven globalistische pad. 

Maar eerlijk gezegd ben ik niet zo'n demonstrant, zeker niet in deze tijd van polarisatie waar vele - al dan niet omgekeerde 'waarheden'- tegenover elkaar staan. Ben toch even gaan kijken bij De Koekamp, direct tegenover het Centraal Station, waar de demonstratie tegen alles en iedereen - maar vooral vóór vrede, tegen de oorlog en genocide in het midden-oosten - plaatsvond. Het werd naderhand druk, al was het minder druk dan de week ervoor toen de straten rond het centraal station roodgekleurd waren met vele duizenden demonstranten.

Nieuw Parijs

Voor wie 'iets' met Parijs heeft - en wie heeft  dat niet - een tip!

Gisteren heb ik 'bijna op de valreep' een expositie in het Kunstmuseum bezocht, getiteld 'Nieuw Parijs: van Monet tot Morisot'. Tot en met 9 juni te bezichtigen, dus wie belangstelling heeft: haast is geboden! In dit geval is voor museumkaarthouders wel een toeslag van vijf euro vereist. Ook geldt een zogeheten 'tijdslot', zie ook de site van het museum.

Het is een groot opgezette expositie waarbij de bezoeker op goed geïnformeerde wijze wordt geleid door de geschiedenis van de wederopbouw van Parijs vanaf het napoleontische tijdperk. Uiteraard veel schilderijen van de stad zoals vereeuwigd door schilders als Monet, Renoir en vele anderen. 

Daarbij wordt ook stilgestaan bij de (arme) bevolking, waaronder de vele arbeiders die deze wederopbouw hebben mogelijk gemaakt. Zij leefden en woonden in de krottenwoningen aan de randen van de stad, wat een groot contrast vormde met de pracht en praal van het nieuwe Parijs (denk aan de invloed die Haussman heeft gehad op de architectuur van de rijkste wijken), dat tot op de dag van vandaag een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mensen over de hele wereld heeft behouden.

Ook wordt een filmpje getoond over het 'dubbele' aanzicht van Parijs in de huidige tijd, dat beïnvloed is door de toegenomen immigratie, en die trend zet nog steeds door. Een gids, zelf immigrant, geeft rondleidingen in de stad om ook die (multiculturele) kant te tonen. 

Pinksterexpositie

Tijdens de pinksterdagen is ook - evenals voorgaande jaren - werk van een aantal (veertien personen heb ik begrepen) kunstenaars te bezichtigen in De Heilige Familiekerk, aan het Kamperfoelieplein. Daar hebben ook Paul Versteegh en ikzelf aan bijgedragen met een aantal schilderijen. Dus wie een kijkje wil nemen, welkom!

Overigens bij deze iedereen mooie pinksterdagen toegewenst, ook bij iets minder gunstige weersomstandigheden is er genoeg te doen!