zondag 25 februari 2018
Kuierrondje op zijn Delfts
Zomaar een hele week geen blogpost geplaatst. Waaruit blijkt dat de afgelopen week weinig is gebeurd. Dat klopt, dat wil zeggen alleen alledaagse dingen. Ben de laatste tijd een beetje aan het trutten, maar ach, zie het maar als een soort winterslaap.
Wel op woensdag- en vrijdagochtend met de andere krachthonkers de gebruikelijke oefeningen gedaan, verder een beetje gewandeld, wat foto's gemaakt, gelezen, geschilderd en een paar werkjes op Instagram geplaatst, familiedagje met Daphne en Chloë, enzovoorts.
In ieder geval is er een volle week niet hardgelopen vanwege een blessure: pijnlijke knieën en benen, vooral rechts, uitstralend vanaf de onderrug. Een soort van Ichsias 'zeg maar'.
Maar het ging elke dag een beetje beter en zowaar: vanmorgen toch weer naar Delft gegaan met de OLA. Jan Wierenga had zijn wagen volgeladen met Pierre, Paul Wobbe en mijn persoontje. In Delft aangekomen bleek dat IJsclub Bertus ditmaal zijn naam eer had aangedaan: het met water opgespoten weiland voor de uitspanning 'Onder Ons' (De Kerkpolder) was veranderd in een spiegelende ijsbaan.
Of ik zou lopen was onzeker, maar eenmaal bij Onder Ons toch maar de stoute schoenen aangetrokken. Nou ja, die had ik al aan, het was gewoon een kwestie van inschrijven.
Een week niet hardgelopen, dat kan al ten koste gaan van de vorm. Toch maar iets doen dat op hardlopen leek, anders kelder je helemaal zo terug. Dus besloot ik om heel rustig te lopen, ook al was het maar vijf kilometer. En zo geschiedde. De weersomstandigheden waren prima: het was weliswaar koud maar niet op een onaangename manier; de uitbundig schijnende zon gaf al wat warmte en het viel erg mee met de wind.
Ik startte rustig en liep in de achterste gelederen mee. De verleiding om wat harder te gaan was er niet, ook al omdat ik mijn wedstrijdschoenen niet aan had. Na een kilometer begon ik lopers voor mij in te halen, al bleef ik in het voor mij natuurlijke tempo doorkachelen. Uiteindelijk kwam ik in 27 minuten en 50 seconden over de finish. Geen wereldtijd maar gelet op het vorenstaande viel het mij méér dan mee.
Volledige uitslagen staan hier!
Na afloop had ik na het uitlopen, douchen en omkleden nog een vrij lange nazit met de anderen: Hizkia, Michel, Jan, Pierre en Paul. Was weer gezellig! Ook Bas van Binnendijk, een van de bevlogen fotografen - onder andere van sporters - van de regio, was aan onze tafel aangeschoven. Hij had een prima vijf kilometer gelopen en ging meteen daarna met zijn camera in de weer. Daarvan getuigt onder meer bovenstaande foto (nee, niet die met het waterhoentje). Echt licht(voetig) zie ik er niet uit, maar ach, als het weer wat warmer wordt gaan de overtollige kilo's er wel af!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten