vrijdag 2 maart 2018

Kou ontvlucht naar Avonturia

De onverwacht felle winterkou van de afgelopen week noodde nu niet bepaald tot veel buitenactiviteiten. Neemt niet weg dat naast de krachthonksessie op woensdag, toch nog even is (hard)gelopen.

Straks trouwens ook weer naar het krachthonk. Het lijkt mij nu f*kking koud met min acht en windkracht 7, dus dat twintig minuten loopje er naar toe overleef ik nog wel (afkloppen ;-)).

Dat hardlopen - nou ja, hard.. - was op dinsdag- en woensdagmiddag. Weliswaar was het ook op die dagen berekoud maar de zon maakte veel goed. Erg lang achtereen is er niet gelopen, dinsdag 40 minuten en woensdag 50 minuten. Soepel ging het nog steeds niet (te zwaar en de zijkant van mijn rechterknie is steeds voelbaar) maar het is beter dan niets.

Verder vooral thuis bezig geweest en in de stad wat verf en schildersmedium gekocht (bij Artifac), waarmee ik het resterende saldo op een cadeaubon tot 0 heb gebracht.


Ook nog wat geschilderd. Dat is niet echt makkelijk want in het daartoe bestemde kamertje kan ik mijn kont nauwelijks keren. Bovendien is het er momenteel ijskoud. Maar goed, zo is er altijd wel wat. Getuige bovenstaande foto ben ik - althans van binnen - altijd kind gebleven, want ook toen vond ik het klaarblijkelijk leuk om te delen.


Woensdagavond kon ik het niet opbrengen om naar de club te gaan: veel te koud, bovendien had ik overdag al gelopen.


Donderdag gingen we met Daphne en Chloë naar Avonturia, dat wonderlijke gebouw dat het midden houdt tussen een warenhuis voor dierenbenodigdheden en mini-dierentuin. En dat is het ook allebei.

   

Wij zijn daar al eerder geweest, een aantal malen zelfs, maar de in het gebouw aanwezige 'grot' hebben we nooit bezocht. Daar moet je wel extra entree voor betalen. Vooral voor kinderen leuk, je kunt er onder andere zand scheppen en zeven, waarbij je de meer bijzondere mini-steentjes - vaak niet veel groter dan een flinke zandkorrel -  kunt verzamelen en aan het eind kunt inwisselen voor een aardigheidje. Uiteraard mogen mama's, papa's, oma's en opa's ook meehelpen met deze archeologische taken.

En je ziet er diverse dieren, zowel levende als opgezette, die in het wild in de woestijn leven. Daarna nog wat gedronken in het restaurant. De cappucino was geweldig! Na nog een extra rondje bij de vogels, vissen en reptielen gingen we huiswaarts. Oost West, Thuis Best geldt in deze dagen zeker. Tenzij je een schaatsliefhebber bent, maar ik kan niet goed schaatsen en dat is het eufemisme van de dag....

Geen opmerkingen: