Bredius in 2 voor 12

Eigenlijk is dit een bericht dat ik op facebook heb geplaatst maar vanwege het nostalgisch-persoonlijke karakter hoort het ook wel op mijn weblog te staan vind ik.

Deze avond weer naar 2voor 12 gekeken. Een van de vragen had betrekking op de kunstverzamelaar Abraham Bredius, die in Den Haag een eigen museum had. Met daarbij een illustratie van dat huis.

Nu wil het geval dat ik in datzelfde huis ben opgegroeid. Ik heb daar van mijn derde tot twaalfde jaar gewoond. Daarover heb ik al eerder op mijn weblog 'De Cultuurbarbaar' gememoreerd. Met foto's van Museum Bredius op de oude locatie aan de Prinsegracht.

En ook nog wat persoonlijke herinneringen aan die tijd...

Zie ook https://fredvandergonnetscher.blogspot.com/.../nostalgie...

On-line gallery

Vandaag een 'soort van' presentatieboekje gemaakt met schilderijtjes e.d.: Ik had wel behoefte aan een zeker overzicht. Voor het selecteren en samenstellen had ik nu de tijd vanwege het slechte weer (hoewel dat 's middags meeviel) en een zieke (griep?) thuis. En koken hoefde ik niet. We zouden ook een eter krijgen, maar dat moet worden uitgesteld. 

Bij deze dan het boekje dat ook online te bekijken is!

Cross na aardse en hemelse geneugten

Vandaag weer eens aan een recreatieve korte cross deelgenomen bij The Hague Road Runners, mijn 'oude cluppie'. De meeste deelnemers deden mee aan de lange cross (ca. 7,5 kilometer naar verluidt) die voor het wedstrijdklassement geldt, maar voor mij ging het gewoon om meedoen voor de fun. 

Gelukkig werd het relatief mooi weer, met zelfs een beetje zon, en was het parcours lang zo drassig niet als verwacht. Ik heb de twee ronden over het mooie bosrijke parcours volbracht, en ook al gaat het niet meer snel, toch wel tevreden.  Na afloop met een paar clubgenoten op de foto (onder wie Sandra, Francis en Carel) en weer later onder het genot van koffie en pannenkoek nog wat nagepraat met Pieter Fris (trainer bij Sparta en ooit een snelle regionale loper), Mattijs, Marlon en Jan G. 

Wat het weer betreft was het een erg somber en nat weekend, vooral zaterdag. Toen gingen wij met de hele familie kijken naar de intocht van Sinterklaas. Verzamelpunt was bij ons thuis, waar wij voor koffie met versnaperingen en de lunch hadden gezorgd. Daarna met twee auto's naar de Frederik Hendriklaan.

Ondertussen kwam de regen bij bakken uit de hemel en dat werd niet minder toen we een plaatsje zochten langs de route. De paraplu's boden amper soelaas. Het duurde niet lang of we sopten in onze schoenen maar de stoet kwam ook al snel langs waarbij de slechtgewassen pieten de handen van de kleintjes vulden met snoep en pepernoten. Die waren in ieder geval blij en daar gaat het uiteindelijk om.

Terwijl de anderen een lokatie zochten om koffie te drinken, ging deze opa terug naar huis om zich om te kleden en vervolgens naar de door Arne gearrangeerde Bierproefmiddag te gaan. Omdat de tram naar Loosduinen vanwege de intocht niet de gebruikelijke route reed, moest er weer een flink eind worden gelopen door de nattigheid, maar uiteindelijk was ik ter bestemde plekke. Kon toch nog een paar uurtjes meedoen met het nuttigen van lekkere herfstbokbiertjes en allerlei versnaperingen waaronder een stoofpotje met rijst van Ton, chocoladetaart van Robert, Appeltaart van Rob en chocolade-dadel-notentaart van Frank. Alles was heel lekker.

Al met al was het weer gezellig!

Requiems

In de hemel is geen bier, daarom was het goed die middag bier te hebben gedronken alvorens open te staan voor hemelse ervaringen. Die kwamen 's avonds.

Toen ging ik met de bus naar De Nieuwe Badkapel aan de Nieuwe Parklaan om een concert van het Haags Toonkunstkoor bij te wonen. Dit omdat koorlid en clubvriendin Marlies Alberts ons op dat concert had geattendeerd en een kaartje had gereserveerd.

Er was veel belangstelling van  het publiek, een uitverkochte kerk! Nu ben ik, hoewel opgegroeid in een licht-klassieke (operette)omgeving, niet zo van de klassieke muziek, al ga ik bijna elk jaar naar de Matthaus Passion. Het werk van Maurice Duruflé en Gabriel Fauré was mij echter minder tot niet bekend. Maar de uitvoeringen van de door hen gecomponeerde requiems werden deze avond wonderschoon vertolkt door de het koor, begeleid door het Ars Musica Orkest en onder leiding van dirigent Patrick van der Linden. Ook werd er nog werk van Claude Debussy vertolkt. 

Er was een korte pauze, waarbij ik van balkon wisselde. Eerst zat ik bij Paul V. en Paul K. maar ik kreeg een beetje nekkkramp en had ook geen totaaloverzicht van het optredende koor. Omdat er echter een duurder kaartje voor mij was gereserveerd mocht ik op het frontbalkon plaatsnemen.

Na afloop weer terug met de bus, die vlak voor de Badkapel stopt en uiteraard meteen volstroomde met concertgangers. Thuisgekomen nog wat (alternatieve) nieuwsprogramma's en muziek geluisterd en dan naar bed. De volgende ochtend voelde niet goed: geen zin om te gaan lopen, kort geslapen, algehele stramheid en lage rugpijn. In de loop van de ochtend ging het wat beter en toch maar de weg naar Wassenaar ondernomen. En dan zijn we weer bij het begin van dit bericht...

In het hof van Koning Karmozijn

Ik wil niet de filmrecensent uithangen, wat bijna onvermijdelijk is als je iets wil vertellen over films , maar de afgelopen weken heb ik toch een aantal films gezien in Het Filmhuis Den Haag die de moeite van het bekijken waard zijn. Zoals de Gouden Palm winnaar 'Anatomy of the Fall' (indrukwekkend acteerwerk maar een nogal uitgesponnen thema), 'Sweet Dreams'  over Indonesië in de nadagen van het koloniale tijdperk, en - wat zeker mijn 'Cup of Tea' is - de documentaire 'In the Court of the Crimson King'.

Die laatste docu is - met name voor liefhebbers van progrock en zeker van King Crimson - indrukwekkend te noemen. In ruim anderhalf uur wordt het 50-jarig bestaan van de band verkend aan de hand van interviews met diverse leden van de huidige en vroegere groepsleden, waarbij meestergitarist Robert Fripp steeds een centrale en dominante rol speelt. 

Fripp is een intrigerende man, die er al jaren uitziet als 'A Real English Gentleman'. Wie hem niet kent, zou denken met een keurige hoogleraar of senior-accountant van doen te hebben. Altijd strak in het pak, met stropdas en - vooral op het podium - opvallend door onopvallendheid. Zo speelde hij een tijdlang zijn virtuoze gitaarloopjes - waarop hij elke dag urenlang oefent - uit het zicht van de spotlights, in de schaduw. 

In de interviews die regisseur Toby Amies met de man had - en niet altijd makkelijk waren, Fripp kan scherp reageren - kwam hij naar voren als een gevoelige, zeer gedreven en gedisciplineerde man, zowel  veeleisend voor zichzelf als voor zijn fellow muzikanten. En dat alles in het teken van de muziek, met als hoogste doel het eveneens veeleisende publiek mee te voeren naar een muzikale en zelfs existentiële

piekervaring.

.

Zelf heb ik een aantal keren KC live zien optreden en heb - vooral in Vredenburgh Utrecht een paar jaar terug - die bijna orgastische uitbarsting van muziek eveneens als verheffend ervaren. 

Ook mooie momenten in de film waren de interviews met bandleden van weleer onder wie zanger-gitarist Adrian Belew, die met Fripp jarenlang optrad totdat de laatste hem uit de band zette omdat hij een andere line-up voor ogen had. Dit tot grote verbazing van Belew, niettemin heeft hij geen hard feelings voor dit besluit en verklaart nog steeds een goede vriendschapsband met Fripp te hebben.

Een ander gedenkwaardig onderdeel van de docu zijn de open gesprekken met de terminaal zieke toetsenist Bill Rieflin, die niet lang na het uitbrengen van de film is overleden.

In Search of Humanity: met de doornvogels naar Ai Weiwei

Aan het eind van een op zijn zachtst gezegd stormachtig en nat weekje was het zaterdag weer wandeldag met de doornvogels. Het werd echter een korte stadswandeling vanaf Rotterdam CS naar De Kunsthal. En naderhand ook weer terug, we zullen op deze dag hooguit zes kilometer hebben gelopen. 

Reden was natuurlijk vooral het weer: kil, uitgesproken nat en nog steeds vrij veel wind. Anderzijds was het een mooie gelegenheid om de grote expositie 'In Search of Humanity' van de wereldberoemde kunstenaar Ai Weiwei te bezichtigen. En daar hadden we geen spijt van. 

Maar eerst in 'De Huiskamer' van Rotterdam CS gestart met koffie en gebak. Dit nog in verband met de verjaardag van Dea. Bij terugkeer enkele uren later zouden we wederom op deze plek een afzakkertje nemen.

Vervolgens naar De Kunsthal via een mooie en gezellige route. Het was daar een drukte van belang. Wat wel de verwachting was, niet alleen vanwege het weer maar de expositie an sich mag gerust een 'hit' op cultureel gebied worden genoemd. 

In de eerste maand na opening hebben al meer dan 50.000 mensen de Kunsthal bezocht. Op grond van reacties op social media en uit het publieksonderzoek is gebleken dat het publiek - gevarieerd in leeftijd - zeer lovend is over het groots opgezette overzicht dat 120 kunstwerken uit de ruim vier decennia durende carrière van Ai Weiwei behelst. 

Ai Weiwei is een van de meest gedreven, maatschappijkritische en productieve kunstenaars ter wereld, dat blijkt wel uit deze indrukwekkende tentoonstelling. Voor meer informatie zie hier! 

Kunstliefhebbers, gaat dat vooral zien maar geen haast want de tentoonstelling is tot en met zondag 3 maart 2024 te zien. 

Mijn foto-impressie van de Ai Weiwei expositie staat overigens in dit album. 

Houtloop!

Zondag (vandaag dus) de weergoden getrotseerd om in Delft (bij AV 40) mee te doen aan de Houtloop. Het is lang geleden dat die gehouden werd, volgens mij was de laatste keer nog voor het pre-cojonatijdperk. En hoewel het best een regenachtige en behoorlijk frisse dag was, bleef het tijdens de loop zo goed als droog. Ik 'deed' de vijf kilometer. Moet zeggen dat het best goed ging maar bijna iedereen heeft er uiteindelijk zo'n vier minuten langer dan voor hen 'normaal' is over gedaan. Het zou onder meer te maken hebben met een omleiding vanwege een omgevallen boom.

Erg veel deelnemers waren er niet, ook dat had  waarschijnlijk met het weer te maken. Maar goed, we hebben 'het' weer gedaan!

Herfstige onrust

Er gebeurt van alles in de wereld waar wij als burgers amper vat op krijgen. Die gedachte kwam in mij op nadat ik het concept van dit blogje overlas. Op FB gaat het vooral om kleine, persoonlijke berichten en niet om politieke, levensbeschouwelijke zaken. Wel zo interessant, maar het is er de tijd niet naar om daar uitgebreid op door te gaan.

Dus toch maar een update met wat luchtiger onderwerpen.

Drukke weken achter de rug, maar niet druk met trainen. Wel nog op zondag 7 oktober meegedaan aan de Kopjesloop in Delft, daags ervoor een wandeling van circa twaalf kilometer gemaakt. Vanaf station Heemstede-Aerdenhout naar Vogelenzang gelopen vervolgens door de Waterleidingduinen gestruind met ons sterk uitgedunde wandelgroepje. Wel nog even koffie gedronken bij De Oase en na de wandeling eveneens bij De Oase aan de pannenkoeken.

De volgende dag, zondag dus, in Delft meegedaan aan De Kopjesloop.

Woensdag 11/10 met ex-collega en goede vriendin Corrie in en om Ockenburgh gewandeld inclusief een bezoek aan haar goed verscholen pluktuin.

Daarna kregen allerlei activiteiten in de familiekring (kleindochter Chloë jarig, dubbel feest) en een logee (schoonzus) de overhand.

De verjaardag van Chloe werd met veel familie en vrienden/vriendinnen In De Kastanjehof (Naaldwijk) gevierd. Zoals altijd een gezellig samenzijn.

Begin deze week hield mij pc het voor gezien, dus dat werd wegbrengen naar de PC-dokter. Het moederbord bleek overleden, dus een andere PC kast aangeschaft en daar zijn de gegevens (harde schijf) van de oude PC in overgebracht. De portemonnee is nog lichter dan-ie al was maar alles doet het weer!

Tussen de bedrijven door toch even kunnen 'wegsneaken' voor een wandeling. Onder andere een rondje Haagse Bos.

En donderdag 17/10 nogmaals naar de Waterleidingduinen, al ging de reis er naar toe niet van een leien dakje. Tussen Leiden en Amsterdam had een aanrijding plaatsgevonden waardoor het vervoer naar Vogelenzang met de bus ging. Bijna anderhalf uur sightseeing in de bus die onder meer diverse haltes in en rond Hillegom, Lisse en Bennebroek aandeed, en in Heemstede overstappen op het regionale busje van lijn 9 die ook vlak voor De Oase stopt. Alwaar ik weer een appelpannenkoek bestelde alvorens ik de 10 kilometer lange wandeling naar en van de locatie bij het vliegtuigmonument ondernam.

In tegenstelling tot die hardloper hierboven, hielden de meeste damherten zich nog vrij rustig ditmaal.

Wel zag je in het bos nabij het monument veel dambokken liggen in zelfgegraven bronstkuilen, maar afgezien van hun bekende 'gerochel' en wat imponeergedrag sloeg de vlam niet in de pan.

Misschien in het weekend al is het onzeker of ik dan wederom naar de Waterleidingduinen ga. Niet dat dit een straf is: het is en blijft een prachtig wandelgebied en het weer zat donderdag absoluut mee; de hele dag zon, strakblauwe lucht en amper wind. Daardoor voelde het ook niet zo koud aan.

Van strandloop via jubileumreceptie naar bosloop

Gerard de Bruin (onder veel meer ex-sprinter en oprichter van de zoetermeerse club ILION), 100 jaren jong

Hoog tijd voor een update. De diverse wandelingetjes die de afgelopen weken zijn gemaakt laat ik even voor wat zij zijn: typische herfstwandelingen. Ook een keer in Clingendael en omgeving. Maar heel veel paddenstoelen heb ik nog niet gezien.  

Zaterdag 30 september ging ik voor de tweede keer dit jaar naar De Hoge Veluwe, waar ik de Hubertuswandeling (9 km met veel bospaden, klimmen en dalen, naaldbomen en boomwortels) liep, en later nog even wezen kijken bij de Wildbaanweg en het Reemsterveld of de edelherten zich lieten zien. Dat was het geval, in de late namiddag. Vooral op het Reemsterveld lieten zij zich goed horen, alleen stonden zij te ver weg om goed te kunnen zien.

Aramco Beach Run

Hardlopen dan. De groepstrainingen met Jan Bruggeman en Henk Martin op de woensdagavonden gaan mij goed af, en op 1 oktober heb ik deelgenomen aan de Aramco Beach Run, onderdeel 5 kilometer. Start en finish waren op de boulevard, vlakbij de Pier.

Ik verwachtte een mooi loopje dat ten dele over de boulevard, ten andere dele over het strand zou gaan. Dat klopte deels, alleen gingen de eerste kilometers vooral over een mooi maar pittig parcours door de duinen, met veel klimmetjes en klimmen. Het was ook nog eens behoorlijk warm voor de tijd van het jaar, terwijl die 2,5 kilometer over het strand ook 'een dingetje' was met veel tegenwind en mul zand. Kortom: lekker zwaar! 

Maar goed, het is volbracht. Dat het geen scherpe tijd werd is evident: ik kwam als honderdvijftigste - en voor zover ik heb kunnen zien oudste - deelnemer (van de 200 op 'de vijf') over de finish. Wel eerste in mijn categorie :-D...

Er deden ook aardig wat clubgenoten mee, ook op de langere afstand (10 km en 15 km). Al met al een geslaagde loop.

110 jaar Haag Atletiek

Later op de dag was de receptie in het kader van het 110-jarig bestaan van Haag Atletiek. Ook dat werd een druk bezocht evenement, waarbij vooral de oude garde goed vertegenwoordigd was. Een flink aantal leden werd in het zonnetje gezet. Dat waren vooral atleten die het afgelopen jaar goed hadden gepresteerd, maar ook vrijwilligers die opvielen vanwege hun bijzondere verdiensten. En leden die al 50 jaar of langer lid van de vereniging zijn. 

Ook werd stilgestaan bij het overlijden van een aantal leden, onder wie ook leden die niet eens zo oud waren toen ze overleden.

Oudste leden zijn momenteel nog Henk Blok (101 jaar) en Gerard de Bruin, die over een paar weken eveneens die leeftijd hoopt te bereiken. Ik had laatstgenoemde ooit geïnterviewd voor het jubileumboek 'Honderduit Haag' (10 jaar geleden dus) maar ook nu raakte ik met hem aan de praat en hij vertelde honderduit over zijn atletiekverleden, onder meer over de toenmalige verenigingen LDA, ILION waarvan hij de oprichter was en zijn strijd op de baan met Osendorp, een topsprinter die 'fout' in de oorlog was. 

Verder zijn er nog wat verjaardagen in de vriendenkring gevierd, waarvan de viering van Cor (80) en Wim (75) het meest opvallend was. Met een aantal vrienden gingen wij naar Overveen, alwaar wij een wandeling onder begeleiding van een gids over het prachtige landgoed Elswoud hebben gemaakt. Met na afloop een gezellige lunch in restaurant 'Loetje'.