'Viva la Fete'!
Met opzwepende dance- new wave en rockmuziek sloot de gelijknamige band Kaderock 2024 af. Het was letterlijk en figuurlijk een spetterend optreden. Organisatie en bezoekers kunnen terugkijken op een supergeslaagd festival, zonder incidenten. Iedereen leek positief geladen door de muziek, dat zeker, maar ook door het mooie weer.
Zelf heb ik de vrijdag gemist, toen ben ik met de buren Jan, Wilma en dochter Nina naar 'Jazz in de Regentes' gegaan, maar dan wel het buitengebeuren op het Koningsplein. Het was daar gezellig, een relaxed sfeertje met op de achtergrond bebop-achtige muziek van het Maurits Roes Trio. Daarna kwam de Basily Gipsyband met veel uiterst virtuoos gitaarspel 'a la Django Reinhard of Rosenberg Trio'. Daarvan heb ik nog een paar nummers meegekregen voordat ik huiswaarts keerde.
Impressie Kaderock
De volgende dag, zaterdagmiddag, ging ik naar Kaderock. Daar was ik al een paar jaar niet geweest. Al benenwagend kwam ik rond twee uur aan bij het Musicon en directe omgeving, de Soestdijksekade. Er was al aardig wat publiek aanwezig al zou het een paar uur later echt druk worden.
Die middag zag ik diverse bands waaronder Bottled Waves, Mula B. en Coco Cocaïne (mooie ingenieuze mix van zware techno en deep house, uitgevoerd door DJ's in de persoon van twee - op het oog uiterst prille - meisjes).
Maar de meest curieuze act vond ik wel de wederkeer van Amy Whinehouse op aarde. Met haar band stond ze zaterdagmiddag op het podium, en, geen twijfel mogelijk: ze was het ècht! En haar stem: onmiskenbaar Amy W. Nee okee: het was een coverband genaamd 'Celebrating Amy', maar haar wederkomst werd inderdaad op overtuigende wijze door de band gevierd. De gelijkenis met de overleden zangeres was bijna griezelig te noemen. Griezelig in de goede zin des woords.
Na een onderbreking - naar huis om te eten en even te relaxen - 's avonds wederom naar Kaderock, ditmaal op de fiets. Twee bands heb ik gezien: Leif de Leeuw met zijn band. Hun muziek - een mix van blues, rock en americana - stond als een huis: ruig gitaarwerk, met hammondorgel en als uitsmijter Berget Lewis, die een paar nummers meezong met haar enorme strot. 'We are living in a crazy world nowadays, maar wij zijn allemaal één' was haar boodschap.
Ook was er een band genaamd 'Henge' met een als een soort Dr John The Nighttripper verklede zanger/voordrachtskunstenaar. Ik heb daar niet veel van meegekregen, maar uit de dolenthousiaste reacties van het publiek viel op te maken dat dit ook een bijzonder optreden was.
Het - wat mij betreft terechte - hoogtepunt van de avond was het uitzinnig-uitbundige optreden van Viva la Fete met hun geweldige mix van electro-pop, New Wave en up tempo rock.
Dobbeloop
Maar er is ook nog gelopen! Dat was de Dobbeloop vandaag, in Nootdorp 'bij de molen'. Er waren veel deelnemers ditmaal omdat - naast de gebruikelijke 3,5, de 5 en de 10 kilometer - de jaarlijkse halve marathon werd gelopen.
Zelf hield ik het bij de 5 kilometer waarmee gelijk mijn nieuwe loopschoenen werden ingelopen. En na afloop - en na het douchen, omkleden en bijpraten met anderen - liep ik naar de Nootdorpse molen waar ik mezelf op het terras tracteerde op appelgebak met cappucino! Dit in het kader van zelf de slingers ophangen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten