Eerst de toetjes, dan de rest: 'Hé, Gezellig!'

Borrel van Ton bij Nationaal, na de voorstelling van de Hoftheatershow 

In de hele maand januari heb ik geen blogbericht geplaatst. Ik kwam daar zojuist pas achter. Verkoudheden en griepjes, somber grauw weer, druk-druk-druk met de dingen van alledag, gebrek aan inspiratie, weinig tot niet trainen en deelnemen aan loopjes, het is allemaal niet zo vermeldenswaardig. Ook veel tijd kwijt met kijken naar onafhankelijke media, naar programma's die ik en mijn 'bubbelgenoten' interessant vinden, al was het maar omdat daar zaken worden belicht die in de mainstream media amper tot niet aan de orde komen. 

Ook is de regelmaat van woensdag- en vrijdagochtend wat stoeien in het krachthonk en twee, drie keer per week een klein stukje joggen er in gebleven. Je moet toch wàt, als oudere lopert.

Februari startte goed. Ik probeer weer een beetje te schilderen, hopelijk komt er snel wat meer inspiratie. Vrijdag nog even uitgeweken naar het Kunstmuseum, waar onder meer een uitgebreide tentoonstelling van allerlei toetjes, puddingen, gebak en andere nagerechten te bezichtigen is. De lekkernijen zien er allemaal zeer natuurgetrouw uit, al zijn ze van uiteenlopende materialen vervaardigd, van wol tot klei en wat al niet. 

Zaterdag was een min of meer grote (mid)dag voor tientallen cursisten van het Hoftheater in het Koorenhuis. In de theaterzaal gaven drie klassen (twee theaterklassen en een musicalklas) een voorstelling voor het publiek. Ton van der Pol en ik-zei-de-gek mochten met vijf dames (hun klasgenoten) het spits afbijten met 'In het OV'. Misschien komt daar nog een filmpje of fotomateriaal van.

Daarna was er de Musicalklas, waarbij een groep jonge vrouwen met uiteenlopende karakters en talenten een compilatie van bekende musicalnummers brachten, met de nodige zang en dans. 

De derde en laatste groep van die middag was een gezelschap vrienden en bekenden die op visite kwamen, en waarbij veel bekende verjaardags clichés de revue passeerden. De begeleidende muziek 'Hé, gezellig!' was zeer toepasselijk. Bij thuiskomst even Spotify en Youtube geraadpleegd, het bleek een hilarisch nummer van Robert Long te zijn.

Na afloop van de voorstelling gingen we nog 'en petit comité' naar Café-restaurant Nationaal aan de overkant, hoek Prinsegracht/Boekhorststraat, waar vroeger (ín mijn jongste jaren') Café Wuck zat.  Gezellig wat drinken en napraten, het was ook nog voor de verjaardag van Ton vorige maand.

Maar de 'culturele dag' was nog niet afgelopen! 's Avonds ging ik met Joop Nennie naar de Heilige Antonius Abtkerk voor een klassiek (koor)concert 'Cantamus Alati' onder leiding van Kees van der Linden. Joop had mij eerder gevraagd of ik belangstelling had, clubgenoot Esmeralda was een van de koorleden.

We gingen op de fiets. Hoewel we zeker niet te laat waren, stond er een lange rij te wachten. Uiteindelijk bleek de hele kerk (prachtig interieur trouwens) vol 'uitverkocht'. En terecht, want het was een koor van hoog niveau. Zelf  sprak vooral het deel na de pauze mij zeer aan, met muziek van Michael Hurd en Cecilia McDowell.