Pietepruimweer: even wat nostalgie downloaden

Omdat het weer niet is om over naar huis te schrijven, ga ik maar over iets anders schrijven. Of vooral iets plaatsen.

Ik was weer op zoek naar bepaalde zaken, vooral foto's van een vroegere reis door Europa, van vóór het digitale tijdperk. Die heb ik nog niet gevonden, maar stuitte wel op allerlei ander foto's van weleer.

Omdat ik met mijn blog vooral lopers bereik, leek het mij leuk om weer een paar hardloopfoto's te delen. Maar dat doe ik wel een andere keer, morgen of zo.

Wel een paar fotootjes in jaren vijftig sfeer! Niet alleen de sfeer, het wàren de jaren vijftig. Nee, sterker nog, onderstaande foto's zijn van eind jaren veertig.... Vanzelfsprekend was ik toen ietsje jonger.

Babybadje jaren veertig: een zinken teil...

Met opa en oma op de bank

Vader en moeder in de tuin van Museum Bredius

Bij opa op schoot

Met grootouders op stap (vermoedelijk Rijswijk, bij Ieplaan)

Eten na de niet-gelopen CPC

Ken je die van de Groep 6-lopers die de CPC gingen lopen? Ze liepen 'm niet. Op drie na dan: Sanny, Peter en Patty. Ze gingen 'm toch lopen, zij het op eigen houtje. Bikkels, want zo lekker was het weer niet. Het is niet onopgemerkt gebleven, want zij prijkten met een grote foto op de voorpagina van De Posthoorn.

Wat wel doorging, was het jaarlijkse etentje. Dat was in Bistro Berg en Dal, het restaurant bij het tennispark in de Bosjes van Pex. Voorafgaand aan de maaltijd werden zowel voornoemde lopers als de trainers in het zonnetje gezet.

Dit deed Jan Rensen met een speech, wat hem wel toevertrouwd was als leraar geschiedenis en stadsgids.

Koffie leuten: MAD

Kort blogje ditmaal: gisteren twee keer 50 minuten gelopen, van huis (het onze) naar huis (van dochterlief), en vice versa. Ging beide keren niet snel maar goed, het is volbracht.

In de ochtenduren even op koffievisite bij een oude vriend Aldo. Kwam hem laatst tegen bij de Jumbo en hoe gaat dat: "Kom een keertje langs". Even gezellig bijgepraat. Er was genoeg gespreksstof, niet alleen door de onmiskenbaar verbale kwaliteiten van mijn gastheer maar ook omdat we elkaar zeker in geen dertig jaar gesproken hebben.

Wat wij gemeen hadden destijds was dat we allebei fan waren van Don Martin, de Amerikaanse cartoonist die van die hilarische mannetjes tekende in explosieve situaties met extreem grote voeten,  grote neuzen en wapperende handjes. Martin tekende vooral veel voor het satirische magazine 'Mad'. Elke keer als we elkaar tegenkwamen schieten we automatische in zo'n Don Martin pose. 

Ook ditmaal natuurlijk.....

One stormy monday morning all the way to ALDO....

CPC wonden likken

Geen stoer verhaal ditmaal, het is niet anders.

Laat ik dit blogje starten met de mededeling dat ik veel respect heb voor iedereen, en met name een aantal groepsgenoten onder wie Sanny Schoon, Peter Coelman en Patty Schutte, die alsnog de CPC hebben gelopen, zij het op eigen houtje.

Nu kon ik niet meedoen vanwege de balletvoorstelling waaraan mijn oudste kleindochter deelnam. Dat was in Theater De Naald in.. juist, je raadt het al, in Naaldwijk. Wij (ouders, grootouders en  kleindochters) gingen er, verdeeld over twee auto's, heen.

Het theater zelf was een aangename verrassing: opvallend groot en een mooie, grote zaal waarbij de stoelen zo zijn geplaatst - in oplopende rijen - dat iedereen goed zicht op het podium heeft. De zaal zat stampvol en de voorstelling zelf duurde anderhalf uur, waarbij diverse groepen - van dreumessen van amper twee, drie jaar tot tieners van zestien - hun kunsten vertoonden.
Uiteraard alle ouders en grootouders trots op de verrichtingen van hun hummeltjes, en wij vormden geen uitzondering. Chloë na afloop nog in de bloemetjes gezet!

  Beeld van de finale....

Maar terugkomend op die alternatieve CPC van het groepje in de aanhef: eerlijk gezegd had ik ook zonder het excuus van de balletvoorstelling niet meegelopen.

De "officiële" CPC had ik wel willen doen vanwege de traditie. Ik heb hem al zo vaak gelopen maar nooit als 70 plusser. De eindtijd was - voor mij - van ondergeschikt belang, temeer omdat ik mij niet optimaal had voorbereid.

Maar toen gisteren het bericht kwam van afgelasting van de CPC, had ik daar gemengde gevoelens over. Dus: verbaasd en "heel jammer" maar ook lichtelijk opgelucht. En later, toen ik tijdens de lunch bij Pex naar buiten keek en een natte winderige wereld zag had ik iets van: "blij dat ik daar nu niet
doorheen moet".

Tja... Waar is de tijd gebleven dat het weer mij niet ruig en afschrikwekkend genoeg kon zijn? Door storm en wind, heerlijk! Met ijspegels aan mijn jaren-zeventig baard in Egmond, te gek!

Dus vanmorgen welgemoed op pad voor een langere training. Misschien zelfs die alternatieve CPC. Welnu, het is 800 meter geworden! Zo snel mogelijk naar binnen. Berenkoud was het, een snijdende stormwind ging door alle lagen kleding heen en sneed mijn adem af. Het voelde niet goed. Nee, ik probeer het vanmiddag laat of vanavond nog eens, ik moet sowieso een stukje lopen van mezelf maar dit was niks.

Carnavaleske nostalgia

Het wordt geen goede dag voor de carnavalsvierders onder ons, als we tenminste uitgaan van het weer. Dacht gisteravond nog dat het mee zou vallen met de regen, maar die valt wel neer maar niet mee.

Hoewel ik mij geen notoire carnavalsvierder wil, kan en mag noemen, was ik toch menigmaal getuige van het feest, in diverse tijdperken en op verschillende plaatsen. Daarom - het regent nu toch - even diverse carnavalsplaatjes bijeen gesprokkeld en op dit blogje geplempt. Om de moed er in te houden!


De zwart-wit foto's van hierboven dateren uit de tijd van mijn eerste carnaval (rond 1970), en nog wel in het westen des lands. Oftewel bij Succes-NBC (Nederlandse Boekenclub), destijds gevestigd in het Prinsevinkenpark. Het was een personeelsfeest en een van de leukste die ik mij kan herinneren. Ik mocht toen deel uitmaken van de Raad van Elf.

Daarna werden heel wat jaren zonder carnaval doorgebracht. Logisch, want dat feest leeft nu eenmaal niet boven de rivieren. In ieder geval veel minder. In 'onze contreien', het westen dus, voegde je je onwillekeurig naar de mores van het (onbewuste) calvinisme waarbij carnaval taboe is. Men vond - en vindt wellicht nog - het carnaval een 'dom' feest met veel hossen en zuipen, zedeloos of anderszins immoreel gedrag, nogal ordinair.  Niet helemaal terecht, want alle keren dat ik carnaval, weliswaar steeds enigszins vanaf de zijlijn, meemaakte was de sfeer gezellig, gemoedelijk en relaxt.

Tja, die "foute" carnavalsmuziek: daar moet je van houden. Ik houd er niet van maar het hoort er wel bij, is vrolijk en leuk om lekker melig op mee te zingen of te dansen.

In ons geval moesten er zuiderlingen aan te pas komen om ons over de streep te trekken. Of over de rivieren liever gezegd. En die zuiderlingen - uit Tilburg en Nuenen - waren er bij Haag Atletiek.

Ik vermeld geen namen, maar ik bedoel Marjolein Dam en Paul Kruijssen. De carnavalsreisjes waren altijd gezellig en verliepen in een goede sfeer.

Een van de eerste tripjes ging naar Gilze-Rijen. Dat werd een weekendje met overnachting in een hotel. Het was nog uit het pre-digitale tijdperk, foto's moet ik nog wel 'ergens' hebben.


De drie foto's hierboven zijn van Bergen op Zoom, in 2007. Het was een decennium waarin wij (een groepje vrienden van Haag Atletiek) bijna jaarlijks een - meestal brabantse - plaats bezochten om iets van de sfeer te proeven. Een enkele maal werd er kleding gehuurd bij Hoppezak in Leiden.

Uit 2011 dateren de volgende foto's:


En in 2013 was het carnaval bij de Kruikenzijkers....


En in 2014 ging de dagtrip wederom naar Tilburg, de Kruikenzijkers!


Ook ging ik een keer vermomd als de Haagse neef van een beroemde Amsterdamse schrijver het carnaval in. Ik liep daar met een boek getiteld 'De ontdekking van het Carnaval' en stelde mij voor als 'Haagse Mulles'. Ach ja, doe eens gek...

Goudse steegjes

Vandaag met het wandelgroepje - van wat nog van De Doornvogels over is - een stadswandeling door Gouda gemaakt. Dit op initiatief van Loes die al jaren in Gouda woont en daar ook - min of meer - de 'geheime plekjes' van kent.

Ondanks het mooie weer van de afgelopen weken is het seizoen om natuurwandelingen te maken nog niet aangebroken, maar ook in dorpen en steden die nog niet compleet 'gevinexd' zijn valt genoeg te zien. Rond kwart voor elf arriveerden Walter en ik in Gouda - zoals altijd reisden we met de trein - waar we even later Loes ontmoetten. Weer enige minuten later voegde Dea die vanuit Rotterdam kwam zich bij ons. Een wel heel klein wandelgroepje ditmaal, maar wie het kleine niet eert...

Wij gingen eerst ergens koffie drinken, daarna op pad. Loes had een route die ons door diverse steegjes en leuke straatjes leidde. Tijdens onze omzwervingen kwamen wij uiteraard ook op de markt uit en bezochten diverse brocantenwinkeltjes en de kaaswaag.


Leukste was wel ons bezoek aan een mooie monumentale arbeiderswoning. Wij werden daar hartelijk verwelkomd door het echtpaar dat dit huis bewoont en dat vol staat met antiek, beeldjes, iconen, schilderijen, meubelstukken en andere nostalgische parefernalia, het resultaat van een jarenlange verzamelwoede. Er is ook een heuse bedstee en een keuken met een granieten aanrecht zoals je die in de jaren vijftig van de vorige eeuw nog vaak zag. Erg leuk, al zal het vermoedelijk minder in de smaak vallen bij liefhebbers van een strakke, moderne woninginrichting.


Wij kregen een korte rondleiding door dit knusse 'poppenhuisje' zoals onze gastvrouw en gastheer het zelf noemen. Al pratende bleek dat dit huisje ook onderwerp was in het programma 'Binnenstebuiten' van 5 februari jl. Even opgezocht en zowaar, hier is het item!  Klik er op dat krijg je eenzelfde soort rondleiding als wij kregen vanmiddag.

Daarna nog even gewandeld en in een andere uitspanning gelunchd. Het was een korte wandeling ditmaal, maar wel leuk om eens de minder bekende stukjes Gouda te zien.

Lente!

Een ijzig begin van de eerste lentedag. Snijdend koud was het vanmorgen, op weg naar de club. Wat een contrast met de welhaast zomerse dagen die voorlopig achter ons liggen. Nog was het aan de zachte kant, met amper zes graden. Maar de plotselinge overgang van warm naar koud en de wind...

Wat dat betreft was het gistermorgen (donderdag) nog nèt goed loopweer, overwegend bewolkt met af en toe een sprankje zon. En niet te veel wind. Toen heb ik een duurloop gedaan van 1 uur en 50 minuten netto. Eerst naar de Laan van Poot en vanachter de tribune op weg naar Kijkduin en verder tot aan het Schelpenpad. Dezelfde weg terug, maar op de Laan van Poot ging ik bij de Fuutlaan rechtsaf en liep door tot aan de Laan van Meerdervoort. Voelde steeds de tien kilometer van afgelopen zondag in de benen, dus twee uur onafgebroken lopen heb ik niet volgemaakt. Maar goed, het was beter dan niets.

Vanmorgen weer gezellig met (informele) 'Groep Maarten' de warming up en vijf van de tien tweehonderdjes meegedraaid. Die gingen zo om en nabij de 50 seconden met uitzondering van de eerste, die ging in 54 seconden. Dat viel mij nog mee na die duurloop van gisteren die weliswaar niet snel is gelopen, maar langer was dan ik de laatste tijd gewend ben...

Daarna het krachthonk in met Arie en Jan Metselaar. Later die dag eerst boodschappen gedaan en vervolgens op Pauls atelier nog een uur of twee geschilderd...