CPC wonden likken

Geen stoer verhaal ditmaal, het is niet anders.

Laat ik dit blogje starten met de mededeling dat ik veel respect heb voor iedereen, en met name een aantal groepsgenoten onder wie Sanny Schoon, Peter Coelman en Patty Schutte, die alsnog de CPC hebben gelopen, zij het op eigen houtje.

Nu kon ik niet meedoen vanwege de balletvoorstelling waaraan mijn oudste kleindochter deelnam. Dat was in Theater De Naald in.. juist, je raadt het al, in Naaldwijk. Wij (ouders, grootouders en  kleindochters) gingen er, verdeeld over twee auto's, heen.

Het theater zelf was een aangename verrassing: opvallend groot en een mooie, grote zaal waarbij de stoelen zo zijn geplaatst - in oplopende rijen - dat iedereen goed zicht op het podium heeft. De zaal zat stampvol en de voorstelling zelf duurde anderhalf uur, waarbij diverse groepen - van dreumessen van amper twee, drie jaar tot tieners van zestien - hun kunsten vertoonden.
Uiteraard alle ouders en grootouders trots op de verrichtingen van hun hummeltjes, en wij vormden geen uitzondering. Chloë na afloop nog in de bloemetjes gezet!

  Beeld van de finale....

Maar terugkomend op die alternatieve CPC van het groepje in de aanhef: eerlijk gezegd had ik ook zonder het excuus van de balletvoorstelling niet meegelopen.

De "officiële" CPC had ik wel willen doen vanwege de traditie. Ik heb hem al zo vaak gelopen maar nooit als 70 plusser. De eindtijd was - voor mij - van ondergeschikt belang, temeer omdat ik mij niet optimaal had voorbereid.

Maar toen gisteren het bericht kwam van afgelasting van de CPC, had ik daar gemengde gevoelens over. Dus: verbaasd en "heel jammer" maar ook lichtelijk opgelucht. En later, toen ik tijdens de lunch bij Pex naar buiten keek en een natte winderige wereld zag had ik iets van: "blij dat ik daar nu niet
doorheen moet".

Tja... Waar is de tijd gebleven dat het weer mij niet ruig en afschrikwekkend genoeg kon zijn? Door storm en wind, heerlijk! Met ijspegels aan mijn jaren-zeventig baard in Egmond, te gek!

Dus vanmorgen welgemoed op pad voor een langere training. Misschien zelfs die alternatieve CPC. Welnu, het is 800 meter geworden! Zo snel mogelijk naar binnen. Berenkoud was het, een snijdende stormwind ging door alle lagen kleding heen en sneed mijn adem af. Het voelde niet goed. Nee, ik probeer het vanmiddag laat of vanavond nog eens, ik moet sowieso een stukje lopen van mezelf maar dit was niks.