Op jacht naar Kerstkalkoen in Linschoten

Het beloofde geen mooie dag te worden vandaag. Sterker: het beloofde een ontzettend natte dag te worden! Maar je kunt van de weergoden zeggen wat je wilt, maar wat zij - via weerbericht en buienradar - beloven houden zij gestand! Want het werd inderdaad een erg regenachtige dag.

Jesses, dat vond ik niet zo leuk maar we zijn niet van suiker dus: òp naar Linschoten! Ik had mij ingeschreven voor de halve marathon. Ik ging op eigen houtje, met het openbaar vervoer (tram en trein). In Woerden stonden, zoals elk jaar, bussen klaar om de lopers te vervoeren. En daar werd dankbaar gebruik van gemaakt: de bus waarin ik zat was afgeladen en dat zal bij de bussen die vooraf gingen of later vertrokken niet anders zijn geweest. Binnen tien minuten waren we in Linschoten, waar we voor de sporthal aldaar werden losgelaten.

Erik en Petra: gespot èn allebei goed gelopen in Linschoten!

Linschoten is niet nieuw voor mij, ik was er al twee keer eerder. Het bloggersgehalte is er doorgaans vrij groot. En zowaar, zodra ik met een hele rits andere lopers uit de bus stapte en de hal betrad, stuitte ik op Hans van Klaveren, Petra en Erik en John! En nog twee dames die nadien allebei een pr op de halve marathon zouden lopen. Het is alweer een tijd geleden dat ik zoveel bloggers bij elkaar zag, dat ligt vooral aan mij: het afgelopen jaar deed ik vooral mee aan loopjes in de eigen regio, en de lust om langer dan een halve marathon te lopen had ik niet. En ook nu, na afloop van de halve marathon, zeg ik: mooi zat. Of er ooit nog een hele marathon gelopen gaat worden? Wie weet, zeg nooit nooit! Hoe dan ook was het leuk om de bloggers - die eigenlijk geen van allen nog veel bloggen, zij zijn meer gaan twitteren en facebooken - weer eens te zien.

John: beetje grieperig, dus vandaag was-ie fotograaf!

Ook was er een groepje van Haag waaronder Sonja, Cor en Ilse Bouman. Ik heb ze maar heel even gezien. Bij het inlopen ging ik richting Dorpsstraat, waar een vroegere baas van mij woont. Ik heb er nog even aan gedacht om bij haar aan te bellen (mocht ik doen als ik in de buurt was) maar aan de ene kant had ik weinig tijd, bovendien was het donker binnen: vermoedelijk waren ze niet thuis.

Het regende trouwens de hele tijd maar omdat er niet veel wind stond en het vrij zacht was qua temperatuur, viel het nog mee. Om half drie precies was de start. Er waren heel veel lopers, na anderhalve minuut pas kwam ik over de startstreep en toen ging het los. Nou ja, los, los, dat is een groot woord: de laatste tijd loop ik dit soort lopen vooral als training. dat was nu niet anders al wilde ik wel proberen onder de twee uur te blijven. Ik was in korte broek maar had wel zo'n lopersmutsje op en een plastic geel jasje aan dat behoorlijk waterafstotend was. Geen overbodige luxe, want gedurende de loop ging het steeds harder regenen.

Het lopen ging aardig, de vorm is niet optimaal maar veel beter dan de afgelopen anderhalve maand. Wel kreeg ik tussen het 12 en 13 km punt weer eens last van darmkramp, niet erg maar toch. Jammer maar helaas, nergens langs het mooie maar erg open parcours - werkelijk nergens - was er een mogelijkheid voor een sanitaire stop, dus vloekend en mopperend liep ik door, er maar het beste van makend. Het is gelukkig allemaal goed gegaan, acht kilometer lang, maar snelheidsbevorderend is het niet natuurlijk. Uiteindelijk kwam ik in - omgerekend - 1 uur 56 minuten over de finish. Toch mooi onder de twee uur gebleven, best tevreden maar ik moet (pardon: ik wil) de komende tijd wel wat sneller. Ondanks mijn leeftijd... De uitslagen staan hier.



Lekker gedouched, buiten gekomen keek ik tegen de plaatselijke Golff supermarkt aan. Nu wilde het geval dat ik deze ochtend bij onze AH aan de Savornin Lohmanlaan een kalkoen wilde kopen, wij krijgen tweede kerstdag eters. Echter daar hadden ze geen kalkoen meer en of er nieuwe aangevoerd zouden worden konden ze niet zeggen. Dus dacht ik: zouden ze er hier een hebben? Ik had er weinig fiducie in maar ben toch naar binnen gestapt. En geloof het of niet: er lag nog één grote kalkoen in het schap.

Na afgerekend te hebben bij het vriendelijke meisje aan de kassa - ze vroeg of ik had meegelopen en welke afstand, of ik hier vaker kwam enzovoorts - maakte ik buiten, op weg naar de bus, nog even een stop bij de kraam waar ik 'sochtends nog warme chocolademelk met slagroom had gedronken. De enthousiaste jongeren achter de kraam prezen onder andere hun erwtensoep aan. Ik nam er een en mocht die onder de luifel opeten, het was inderdaad een smakelijke en rijkelijk gevulde kom erwtensoep, wel snert maar bepaald geen snert-soep. Daarna snel naar de bus, want het ging steeds harder regenen. De terugweg naar Den Haag ging voorspoedig. Een welbestede dag achter de rug!