Arcadisch vuur in Naaldwijk

Tot het laatste moment wist ik niet wat ik vandaag in Naaldwijk zou gaan doen: 5 kilometer, 10 kilometer of de halve marathon. Nu is het prettige van dat evenement, de Arcade Halve Marathon, dat je niet maanden van tevoren hoeft in te schrijven om van een startbewijs verzekerd te zijn. Sterker nog: op de dag zelf kun je nog voor alle afstanden inschrijven. Daar komt bij dat de inschrijfkosten betrekkelijk laag zijn (€ 9,- voor de 10 km), waar een t-shirt van behoorlijke kwaliteit bij inbegrepen is.

Het werd dus de 10 kilometer, precies goed. Ik ging met het openbaar vervoer (bus 21 en bij de Dedemvaartsweg overstap op Veola bus 36 richting Schiedam) naar Naaldwijk, waar ik aan de vroege kant was. Toen ik bij het busstation uitstapte en richting sporthal De Pijl - aan de Bachlaan - liep, kwamen tientallen lopers mij in tegengestelde richting tegemoet, op weg naar de start van de 5 kilometer die om 12:30 uur begon.

Hizkia en Eric (die een prima 10 km zou lopen)

Ingeschreven - S.A.W.-chip vergeten, nou ja, dan maar gekocht, na inlevering kreeg je wel een consumptie maar je schiet er altijd bij in -  en omgekleed in een van de goed geoutilleerde kleedkamers van het complex. Daarna naar buiten waar de eerste 5 km. lopers alweer terug kwamen, op weg naar de finish. Even wat foto's gemaakt van passerende clubleden onder wie Miriam, Arie en Lydia. Ze hebben allemaal een zeer nette 5 kilometer-tijd gelopen.

Daarna nog even met de Groep 5 dames Ilse, Ellen en Ellis en Groep 5-heer Eric een stukje ingelopen, waarna we het startvak opzochten. Ook hier weer geen grote mensenmenigte, maar dat bleek gezichtsbedrog want voorbij het startdoek liep de weg door naar rechts en daar stonden ook nog eens honderden lopers. De 10 km en de 21.1 km lopers gingen gelijktijdig van start.

De start verliep voorspoedig en zonder problemen. Al snel had ik een goed ritme te pakken en na ca. één kilometer merkte ik dat ik vlak achter Sonja liep, maar zij deed wel de halve marathon als training 'voor Rotterdam'. Ruim vier kilometer bleef ik vlak achter haar, daarna liep zij iets uit maar ik bleef in mijn ritme lopen. Weer even later zag ik de rug van Joop Raaphorst, de jeugdig ogende zeventiger die nog lekker kan doorstiefelen. Ik bleef de hele tijd bij hem, bij een drinkpost haalde ik hem in maar rond de zeven kilometer kwam hij weer bij me. Nagenoeg gelijktijdig kwamen we over de finish, ik zat netto vijf seconden voor hem (waar hebben we het over...).

De tijd viel mij, gelet op zowel een 'slecht gelopen' CPC als de 'mislukte' 1 van de 4 loop bij Sparta vorige week (waar ik het na 5 km voor gezien hield) niet eens zó tegen, sterker, ik was best tevreden met 53'03''. Ik heb wel vrij intensief gelopen voor mijn gevoel.

Overigens heeft een onzer clubleden, Jeroen van Aken, de 10 km met 33 minuten op zijn naam gebracht. Well done! Maar ook 'onze' Rutger Kramer heeft goed gepresteerd, 1:19' op 'de halve' naar verluidt.

Uitslagen staan op deze site!

Na de loop weer teruggelopen naar de sporthal waar ik mijn chip inwisselde voor een broodje worst. Bakkie koffie er bij en wat nagepraat met Mike, Jeroen en Judith. Met laatstgenoemd tweetal kon ik mee terugrijden naar 'Het Haagje'. Zij wonen een paar honderd meter verderop in de straat dus dat was wel fijn.

Jeroen, Judith en een blije Helmie

Op weg naar hun auto - die stond bij de Watertoren van Naaldwijk - kwamen we een paar snelle halve marathonlopers tegen, onder wie Helmie die heel blij was met haar tweede plaats (vlak na Carla Ophorst). Tijden van weleer herleven! Trouwens, ook dochtertje Anne heeft de genen van vader Mike en moeder Helmie geërfd want zij werd tweede meisje bij de kinderloop.

Van Bachlaan naar Bach

Thuisgekomen, niet onmiddellijk dit blogje ingeklopt, in de eerste plaats omdat ik ging koken, in de tweede plaats omdat ik na het eten aan de beeldbuis werd gekluisterd door een boeiende documentaire. Welke zender? Canvas natuurlijk, een van de weinige tv-zenders waar nog ècht hoogwaardige kwaliteitsprogramma's worden uitgezonden. Ditmaal nam de befaamde Engelse concertmeester en groot Bach-vertolker John Eliot Gardiner de kijker mee naar plaatsen waar Bach zijn leven heeft doorgebracht waaronder Eisenach en Leipzig. Het beeld dat zich gaandeweg ontwikkelt van Bach is dat van de gepassioneerde kunstenaar, een warme familieman en een componist en kapelmeester die rebelleerde tegen degenen die boven hem waren geplaatst. Bovenal releveerde Gardiner het genie die 330 jaar na zijn geboorte met zijn muziek nog diep weet te ontroeren.