The Night after the CPC before...

Het was een welbestede trainingsavond gisteren, maandag dus. Met dien verstande dat er niet is getraind, maar gegeten. Onze vrijwel voltallige trainingsgroep 7 was aanwezig in Brasserie Berg en Dal, om de City Pier City loop op culinaire wijze af te sluiten.

Het was vanzelfsprekend erg gezellig. Onze nestor Henk Moesman (76 jaar en 56 minuten op de 10 kilometer!!) had, zoals wij dat van hem gewend zijn, een mooie speech voorbereid waarin alle deelnemers de revue passeerden, inclusief de door hen behaalde resultaten.

Van onze groep bleek Barend de snelste op de 10 km. met 46 minuten, mooi resultaat!

De ster van deze avond was toch wel 'onze' Ana, die niet alleen een mooie 1:52'' had gelopen op de halve marathon maar daarmee ook nog eens tweede dame in haar categorie werd! Zij werd dus letterlijk en figuurlijk in de bloemetjes gezet.

Even later kwam nog een - snellere - groep van Haag het restaurant binnen om aan een aansluitende lange tafel plaats te nemen, ongetwijfeld is daar ook veel nagepraat over - vooral - de CPC en het verloop daarvan.


In feite vormt de CPC de afsluiting van het winterseizoen voor lopers, maar tegelijkertijd de start voor het lente- en zomerseizoen waarin zo mogelijk nòg meer zal worden hardgelopen dan in de maanden ervoor! Want in deze politiek onrustige tijden wordt weleens gesproken over 'weglopen', maar voor de lopers geldt dat in de meest letterlijke zin!

Zonnige CPC-dag

Vandaag voor de zoveelste keer deelgenomen aan de CPC, maar niet aan de halve marathon. Reden: iets te weinig kilometers gemaakt.

Rond elf uur was ik op het Malieveld. Even zoeken naar het gedeelte waar Haag Atletiek terecht kon om tassen e.d. achter te laten. De eerste die ik zag was het 'Mystery lid' van Haag en snelle dame Marjolein, die - zo bleek achteraf - deze 10 kilometer in 44 minuten zou ronden. En dat met weinig trainen.

Daarna ook anderen onder wie Jacqueline en Robert met hun zoon Koen die juist de vijf kilometer in een mooie 25 minuten had afgelegd. Ik had mij zelf thuis al omgekleed, dus ging meteen een stukje inlopen langs Koekamp en Malieveld. Om 12 uur ging de eerste golf 10 km lopers van start.

Ook al voelt het een beetje of ik het mezelf makkelijk heb gemaakt om voor de tien kilometer te kiezen, toch heb ik er geen spijt van. De meeste lopers die wel de halve hebben gelopen, kregen het op den duur namelijk knap zwaar. Belangrijkste oorzaak was m.i. de plotselinge warmte. Het was weliswaar geen hittegolf, maar na vele weken met een dagtemperatuur onder de tien graden, hakte het plotselinge zonnige weer met minimaal vijftien graden celsius er bij menigeen flink in.

Maar hoe dan ook was het een prachtige lentedag en voor een 5 of 10 kilometer ideaal. Laat ik maar meteen stellen dat ik heerlijk heb gelopen. Niet dat dit onmiddellijk aan mijn eindtijd af te lezen is, maar het voelde alsof ik vleugels had. Sterker: het is best een tijd geleden dat dit zo aanvoelde.

Dat had volgens mij te maken met het feit dat ik in de achterste golf (Golf 3) startte. Dit vanwege mijn late inschrijving. En ook omdat je de eerste 500 meters nauwelijks weg kon, menig loper voelden zich aanvankelijk wat ingesloten. Een paar jonge knapen zochten een gaatje opdat zij meer vaart konden maken en ik sneakte er achteraan. Even flink de pas er in.

Net voordat we linksaf de Javabrug overgingen, was er weer een opstopping zodat we allemaal even stil bleven staan, dat duurde zeker een halve minuut. Maar ook deze knoop loste op. Het duurde even voordat het juiste ritme gevonden was, daarna ging het op rolletjes. Onderweg was ik alleen maar aan het inhalen en passeren, wat mij de suggestie gaf dat ik snel ging maar dat viel wel mee. Of tegen, maar het gevoel fijn te hebben gerend maakte alles goed.

Na afloop weer met de tram naar huis, daar even gedouchd, half uurtje in de tuin gezeten en vervolgens naar de Daal en Bergse Laan (bij de Bosjes van Pex) waar het 10km punt was van de halve marathon. Daar heb ik een tijd gestaan en foto's gemaakt van de vele passanten, vooral van degenen die in het geel-groen van onze club waren gestoken.

Hierbij de foto's!

Daarna teruggelopen naar het De Savornin Lohman Plein, een reep chocolade gekocht bij AH (had ik behoefte aan) en een tijdje gewacht op (randstadrail) lijn 3, die vanwege de halve marathon enkele uren niet had gereden. In De Boterwaag had een aantal Haag-lopers afgesproken om over deze sportieve dag na te praten met een drankje (of meer drankjes). Was gezellig!

Daar kwam ik zowaar een oude bekende tegen met zijn vrouw...

CPC warming up in Kennemer Duinen

Iedereen die morgen meedoet aan de CPC - ongeacht de afstand - succes maar vooral veel plezier!

Wie het kleine niet eert... Ditmaal de 10 km voor mij. Ik heb mijn startnummer vandaag opgehaald bij het wedstrijdsecretariaat op Het Malieveld.  

Zonder naam en dergelijke, want ik heb later ingeschreven. Heb overigens nog een aardige wandeling gemaakt door de Kennemerduinen vandaag, vanaf station Overveen. Al met al zo'n tien kilometer.

Het station in Overveen - met de aan het perron grenzende pittoresk ogende uitspanning - is een van de weinige overgebleven stations in oude stijl. Dat geldt ook voor station Haarlem overigens. Laat dat vooral zo blijven, wat mij betreft is Nederlands cultureel (monumentaal) erfgoed. 

Ik liep de zogeheten wisentenroute in de hoop om deze europese bizons te spotten. Dit heb ik al eens eerder geprobeerd, maar zowel toen als nu lieten zij zich niet zien. Jammer, maar niettemin was het een aangename wandeling door een mooi gebied, en het weer - flets zonnetje en redelijke temperatuur - was goed. 

De runderen op de foto hieronder zijn trouwens geen wisenten maar schotse hooglanders. Die waren er dus ook, alleen in een deel vlak bij het bezoekerscentrum waar ik even heb gezeten met koffie en een muffin. Daar staat trouwens wel een wisent, maar die is opgezet...

Hieronder ook nog een ander 'historisch' beeld van de CPC, op het gevaar af dat ik deze al eens eerder heb geplaatst. Maar ja, mijn voorraad is niet onuitputtelijk... De foto is van de CPC 1986, met - de vorig jaar helaas overleden - Jan Ruigrok op weg naar de finish. Dat was nog op de Lange Voorhout waar momenteel duizenden crocussen bloeien...

Over kaalslag en prille voorjaarsbloeiers

De crocussen zijn zich nu volledig aan het ontplooien. Na de inmiddels gebruikelijke fitness-sessie gisterochtend aan de Laan van Poot, lokte een vrijwel permanent schijnend lentezonnetje ons 's middags weer naar buiten.

Tijdens de wandeling van 15 kilometer was het deels bewolkt, maar naderhand kwam de zon weer te voorschijn. Vanaf de Laan van Meerdervoort liepen we via de componistenbuurt en een stukje Loosduinen naar Vroondaal, vlak bij Madestein. Het moet gezegd: er is daar een prachtig woongebied ontstaan met dure villa's, een soort 'nieuw Wassenaar' of 'nieuw Bloemendaal' zo je wilt. Een genoegen om daar te wonen, maar je moet wel wat losse stuivers in je zak hebben.

Wel zie ik met steeds ledere ogen aan dat de schaarse natuur in de randstad is geweken - en steeds meer en sneller moet wijken - voor nòg meer asfalt en nieuwbouwprojecten. 'Uitbreiding' is het motto van deze jaren. Zie het sterk aangetaste Delfland tussen Rijswijk en Delft, het gebied rond Kijkduin, Madurodam en Scheveningse Bosjes, noem maar op. Weerstand of kritiek van de inwoners van Den Haag bestaat wel, maar is gebundeld op online actieblogs als 'Laat mij staan' en dergelijke. De meeste mensen lijken er echter niet zo mee te zitten, sterker nog, iedereen wil zo goed en lekker mogelijk wonen, zich snel van A naar B verplaatsen, volop consumeren enzovoorts.


Ondertussen gaat de bomenkap in onze groene residentie onverminderd door. Werkverschaffing?

Zo was ik ontzet bij de aanblik van de enorme kaalslag op de Madesteinweg, Daar stonden ruim 500 dikke oude bomen en die zijn stuk voor stuk omgezaagd. Dat zal zijn redenen hebben, maar ik ben deze nog niet tegengekomen op internet. Ook doorgewinterde "boomactivisten" mochten hierover tot dusver geen antwoord krijgen van de gemeente.

UPDATE: nog even verder gezocht, antwoord van de gemeente staat hier. Toegegeven, op dit moment is de Madesteinweg een gevaarlijke weg: dat deze - zeker met de bouw van de nieuwe woonwijk Vroondaal - veiliger moet worden gemaakt is een valide argument. Ook moeten er met de bouw van deze wijk allerlei kabels onder de grond worden getrokken, en zou er herplant van bomen plaatsvinden. Gegeven deze omstandigheden lijkt het besluit om de bomen te kappen zorgvuldig te zijn genomen. Wat niet wegneemt dat het kappen van al deze bijna monumentale bomen zonde is en blijft en dat het steeds lastiger wordt om de randstedelijke natuur 'natuurlijk' te laten.

  De terugweg ging onder meer via Landgoed Ockenburgh. Aan de achterzijde van Villa Ockenburgh streken we neer in Paviljoen Ockenburgh voor cappucino en muntthee. Daarna via de Wijndaelerweg en Laan van Meedervoort met de grootste kruidenier van Nederland terug naar huis. Om en nabij vijftien kilometer gewandeld. 

The Godfather van de Haagse lopen

Het was mij het sportdagje wel gisteren.

In de ochtenduren brachten twee mannen met een - zeker in de Haagse atletiekwereld - welhaast legendarische status een bezoekje aan het krachthonk.

Martin de Pater, in mijn tijd een van de beste atleten van Haag Atletiek, toen nog V&LTC (clubrecordhouder op de 400m horden in de categorie 35 jaar en 40 jaar, vele malen Nederlands Kampioen bij de Masters en in 1976 Nederlands Kampioen met het estafetteteam) begeleidde een inmiddels hoogbejaarde Joop Teljeur.

Teljeur was vanaf eind jaren zestig dè organisator van de legendarische Elsenburgerboslopen in Rijswijk, de vele prestatielopen aan de Laan van Poot en de Coopertesten. Deze lopen stonden aan de basis van de City Pier City-loop, die in de loop der jaren is uitgegroeid tot een van de grootste loopevenementen van ons land.

Het leek Martin (op de foto rechts) leuk om een groepsfoto te maken. Kwam mooi uit, want eerder had ik geconstateerd dat mijn zakcamera niet was opgeladen. Echter bleek dat ook Martin het probleem had van een lege accu, maar Allan Newlin bracht uitkomst. Met zijn smartphone maakte hij alsnog een foto van het hele span.

Na een zeer regenachtige dag kwam de trainingsavond waarop het droog bleef. Tenminste, het bleef niet droog maar dat had meer te maken met eerlijk sportzweet dan met regendruppels.

Het was de laatste training voor de hiervoor gememoreerde CPC en we zouden het rustig houden. Gewoon een duurloopje in tempo 2/3 van 45 minuten. Een eitje dus.

Maar het ligt er natuurlijk maar helemaal aan hoe hard je het eitje kookt en dat was toch vrij hard moet ik zeggen. Tijdens de gebruikelijke inloopsessie leidde Arie de groep vanaf de Laan van Poot de duinen in, ter hoogte van de Fuutlaan. Van daaruit ging het richting strand, dus bijna constant klimmen. Daar deden we de oefeningen voorafgaand aan de 45 minuten duurloop door de duinen naar Kijkduin en via het zogeheten 'nieuwe fietspad' richting Monster. Op de terugweg ging het weer via de duinen en de De Savornin Lomanstraat naar de Laan van Poot. Het tempo lag relatief hoog en was bij vlagen zelfs behoorlijk hoog, bijna of geheel in wedstrijdtempo. Het ging best goed, ondanks de pittige training van twee dagen eerder.

Na afloop was het weer gezellig in de kantine/het clubhuis alhoewel het minder druk leek dan anders. Misschien komt dat omdat menigeen wat rustig-aan wil doen om 'opgeladen' aan de start van de CPC te verschijnen. Want of je nu een snelle of langzame lopert bent: een ieder heeft zijn of haar doelstelling en wil zo goed mogelijk voor de dag komen.

Tenslotte nog een CPC-shot uit 1995, weliswaar uit een iets minder oude doos dan anders maar ook hierop ligt inmiddels een aardige laag stof (figuurlijk gezien dan).

Lente in de benen

Het weer was gister(maandag)avond, wat je zou kunnen noemen, 'verstild'. Vrij zacht, nauwelijks tot geen wind, met die ondefinieerbare tinteling in de atmosfeer waardoor je voelt: de lente komt er aan! Dat gevoel wordt nog eens versterkt doordat de dagen zichtbaar gaan lengen.

Prima omstandigheden voor een training dus.
De groep bestond deze avond uit veertien personen, onder wie enkele marathondames.
Je kunt merken dat ze veel kilometers in de benen hebben, met name Sonja en Ana zag je tijdens de training constant 'van voren' lopen, vlak achter Barend die de snelste man van onze groep is.

Na het inlopen, oefeningen en loopscholing, kwamen we onder leiding van Odette tot de kern van de training, versnellingen in 10km wedstrijdtempo: 30 sec. (3X), 1 minuut (3X) en 30 sec. (3X), en dat totale blok ook weer drie keer. De herstelpauzes tussen de tempo's bedroegen 1 minuut en tussen de series in 10 minuten.

Onderdeel van het parcours was het viaduct bij de Lozerlaan, waar we een rondje overheen liepen. Een al veel belopen onderdeel, toch telkens weer een vreemde gewaarwording op het laatst wanneer je het gevoel hebt dat je door de brug heenzakt. Alsof je duizelig wordt of dat de brug wiebelt met die 'verende'ondergrond. Ana had er ook last van en dacht dat ze duizelig werd. Maar ook nu weer bereikte de groep heelhuids de straat, waarna we gezamenlijk terugkeerden.

Al met al was ik in mijn geval - met het in- en uitlopen van huis naar de club v.v. en de warming up meegerekend - 1 uur en 50 minuten bezig. Hoewel het best goed ging, ging ik de benen op het laatst wel voelen. Zal ook te maken hebben met de prestatieloop bij AV'40 van zondag.

Nu woensdag nog een training, en misschien vrijdag een half uurtje, waarna komend weekend de grootste loop van Den Haag plaatsvindt: de City Pier City loop oftewel de CPC. Tienduizenden lopers en loopsters zullen er van de partij zijn.

Ditmaal heb ik voor de 10 kilometer gekozen: de halve marathon had wel gekund maar voor mijn gevoel heb ik te weinig kilometers gemaakt en dus te weinig duurvermogen gekweekt om 'm echt 'lekker' te kunnen lopen. Komt wel weer.

Wel leuk om een af en toe wat foto's uit de oude doos te plaatsen als visuele warming up. Ditmaal uit 1982. Letterlijk en figuurlijk goede oude tijden, mag blij zijn dat de 'looplust' mij nog niet heeft verlaten...

Opleving in de Delftse Hout

Drie gedreven veteranen tijdens het inlopen: v.l.n.r. Jan Wierenga, meerkamper Peter van der Ham en Carel Koester

Het is alweer een tijdje terug dat ik ècht lekker liep, maar vanmorgen begon het er een beetje op te lijken. Zoals vaker reed ik met 'de twee Jannen' naar Delft voor een prestatieloopje.

Het was de Delftse Houtloop bij AV'40, waar kon worden gekozen tussen 3,5, 7 of 14 kilometer. Wij kozen voor de 'midden-afstand', de 7 kilometer. Dat wil zeggen, Jan Wierenga en ik, want Jan G. had daags ervoor zwaar getraind met een snelle groep en een toptrainer, twee uur achter elkaar met veel tempowerk. Dus vandaag maar even rustig-aan, hij ging mee als toeschouwer en supporter.

Het was vrij druk, waarschijnlijk werd deze loop door menigeen aangegrepen als laatste testloop voor de CPC. Veel bekenden (of ze nu door AV'40, De Koplopers of IJsclub Bertus worden georganiseerd, bij de Delftse prestatielopen zie je steeds dezelfde gezichten). Zo waren Michel en Hizkia weer van de partij, en Paul Wobbe. Wie er ditmaal ook bij was: Carel Knoester, trainer en trainerscoördinator van de CPC-trainingsgroepen binnen onze club. Ook hij ging voor de 7 kilometer.

Dan was er ook nog Peter van der Ham, 70 plusser en veelzijdig atletiek-talent (meerkamper) die in zijn categorie hoge ogen heeft gegooid, ook landelijk.

Om 11:00 uur gingen de lopers van start. De omstandigheden waren gunstig: er scheen een plezierig zonnetje en veel hinder van de wind hadden we ook niet. En het bekende aantrekkelijke parcours door De Delftse Hout, overwegend over verharde paden.

Te merken was dat het verlies van ruim een kilo - lijkt weinig, maar daar moet ik veel voor laten staan - zijn vruchten begint af te werpen: zeven kilometer lang is er in een plezierig aanvoelend tempo en zonder overmatige inspanning gelopen, waarbij ik een aantal lopers passeerde die normaliter ruim voor mij finishen. Uiteindelijk kwam ik in een eindtijd van 37'25'' over de meet. Carel kwam twintig seconden na mij binnen: hij heeft een goede basis gelegd voor de halve marathon volgende week. Zoals eerder gezegd ga ik dan voor de 10 kilometer. Jan W. is helaas uitgestapt wegens krampen in de kuit.

Klik hier voor de uitslagen van de 7 kilometer, en voor de 14 kilometer hier.


In de kantine nog wat nagepraat met deze en gene onder het genot van koude chocomelk of een AA-tje, waarna wij (de Jannen en ik) weer huiswaarts keerden.