Vogelwijkloop, Beachpicknick en Van Gogh

Zaterdag 2 september werd de Vogelwijkloop gehouden, georganiseerd door Haag Atletiek (in het kader van zijn 110-jarig bestaan) en de wijkvereniging. Er waren maar liefst 333 inschrijvingen voor deze loop, bestaande uit de onderdelen Jeugdloop (1 km), 3 km prestatieloop en een 5km wedstrijdloop. 

Het merendeel van de lopers was en is lid van Haag Atletiek. Tevens was er bij de 5 km een competitie tussen de lanen van de Vogelwijk. Hoewel leeftijd en weinig trainingsactiviteit geen prestatiebevorderende elementen, heb ik toch meegedaan. Want lopen is en blijft leuk, ook al doet het pijn. Na een redelijk voorspoedige start en eerste anderhalve kilometer ging de warmte opspelen. Het werd meer duwen dan lopen en opa eindigde zwoegend in de achterhoede. Maar 'we' hebben het toch weer gedaan. Ben wel dagkampioen kromlopen geworden! 

Op de website van Haag Atletiek zijn zowel uitslagen als foto's van de loop te zien, door Lodewijk van Dongen en anderen gemaakt. Later op de dag naar het strand voor een informele picknick. Er kwam ongeveer een man of veertien op af. Was leuk, gezellig en de zon was ook heel aardig voor ons. Met dank aan organisator Rob Pronk! 

Van Gogh in Auvers 

De volgende dag (bij schrijven dezes zondag) ging ik al treinend naar Amsterdam, omdat het de laatste dag was van een grote tijdelijke tentoonstelling in het Van Gogh Museum. Deze tentoonstelling startte  op 20 mei jl. en vandaag  (3 september 2023) was de laatste dag. Op de valreep! 

Voorafgaand aan het museumbezoek ging ik op bezoek bij Elianne, die ik al jaren niet meer gezien had. Koffie, lunch en wat bijgepraat. Zij was als kostumière verbonden aan Toneelgroep Amsterdam, werkte aan tientallen theater- en filmprodukties mee en is nu, als pensionado, nog zeer creatief en werkzaam, onder (veel) meer als kostuumontwerpster. Kunstenares en vakvrouw Pur Sang.

 

Van Gogh woonde de laatste maanden van zijn leven in het Franse dorp Auvers-sur-Oise, vlak bij Parijs. Hij was die maanden zeer productief: hij schilderde en tekende dat het een aard had en maakte zo in een tijdsbestek van 70 dagen maar liefst 74 schilderijen en 50 tekeningen. Wat dus grofweg neerkomt op één schilderij per dag!

 

 

Enkele van zijn bekendste meesterwerken maakte hij daar, zoals 'Korenveld met kraaien', 'Dokter Paul Gachet' (Van Goghs psychiater en geestverwant) en 'De kerk van Auvers-sur-Oie'.

 

Zijn creatieve uitbundigheid en geïnspireerdheid, geput uit zijn nieuwe omgeving, ten spijt, kregen gevoelens van mislukking, eenzaamheid en melancholie steeds meer de overhand. Uiteindelijk verkoos hij zijn leven te beëindigen.

 

Ik vond het een mooie en inspirerende expositie!

Over herten en een rode hemel

The Cure zong er al over: "The Last Day of Summer'. Dat was het meteorologisch gezien eigenlijk gisteren. Vandaag, 1 september, is de eerste herfstmaand!

Enige toelichting op de afbeelding hierboven: dit is een jong edelhert, een van de mannen die zich in de Haagse Koekamp bevinden. Je zou zeggen een hert van een jaar of drie met zijn tweede gewei, wat al erg groot zou zijn op die leeftijd. Maar kennelijk is dit een zeer bijzonder exemplaar, want het schijnt zijn eerste gewei te zijn ('eerste kop' in jargon). Dat belooft wat voor de toekomst, want het eerste gewei bestaat bij zowat alle mannelijke edelherten slechts uit twee spitsen.

Wij kunnen hem en zijn soortgenoten nog even bewonderen in de Koekamp. Nog wel, want vanaf 1 januari 2024 mogen er geen herten meer in hertenkampen worden gehouden. De herten die er nog wel zijn, kunnen dan nog wel blijven (leven) maar voortplanten is er niet meer bij en na hun dood is het afgelopen. 

Nu ben ik bepaald geen pleitbezorger om dieren in gevangenschap te houden, maar dit besluit vind ik erg jammer en dan druk in mij nog zwakjes uit. Is er geen ontheffing mogelijk?

Van oudsher wonen er herten in de Koekamp. Ook edelherten. Zij zijn er in het overgrote deel van de gevallen geboren en getogen en de dieren voelen zich er prima thuis. Zij hebben meer dan voldoende ruimte tot hun beschikking - een gevarieerd terrein met open gedeelten en fraaie bomen - waar ze in al hun natuurlijk gedrag te bewonderen zijn, inclusief het bronstgebeuren. Daarbij zijn het prachtige dieren om te zien. Een goed alternatief om deze dieren te vervangen zie ik niet.

Ik heb begrepen dat de Haagse Koekamp zelf niet ter discussie zou staan, maar tegenwoordig weet je het maar nooit! Het is een mooi gebied, dat een natuurlijke oase vormt in een omgeving van pure zakelijkheid.

Tot zover de herten.

De afgelopen week heb ik toch weer iets meer getraind dan de afgelopen maanden het geval was.  Maandag een uur voor mezelf gelopen inclusief inlopen en met enkele (4) korte versnellingen van 1 minuut, waarbij de laatste 10 minuten iets meer tempo. Dat voelde goed. Afgelopen woensdag ook weer eens met een groep meegetraind (DL 1, met daarbinnen 5x2 minuten tempoduur). Heb bruto 80 minuten volgemaakt! Toch gingen de laatste twee kilometer moeizaam (pijn in benen) want lange duurlopen ben ik volkomen ontwend. Toch met een positief gevoel weer dóór....

Roter Himmel

Gisteren nog even 'een filmpje gepikt' in Het Filmhuis. Het werd 'Roter Himmel' van regisseur Christian Petzold. Goede film! Wij zien vier jonge mensen bijeen komen in een soort vakantiehuis aan de Baltische kust. 

Hoofdrollen zijn weggelegd voor Thomas Schubert in de persoon van Leon, een zowel in fysiek opzicht als qua gemoedstoestand wat zware jongeman, geneigd zich terug te trekken uit het gezelschap om aan zijn roman te werken. Hij schrijft zeker niet onverdienstelijk maar wordt door allerlei factoren in en buiten zichzelf gefrustreerd. Tweede grote rol is die van Paula Beer als de knappe en uitdagend-speelse Nadja, die overdag als ijscoventer werkt maar verderop in het verhaal ongewild een volkomen andere kant van zichzelf laat zien.

In zekere zin sluit de film aan op actuele gebeurtenissen, want de uitgedroogde bossen rond het vakantieoord beginnen te branden, net als hun emoties. Geluk, lust en liefde, maar ook jaloezie, wrok en spanningen. Ondertussen branden de bossen, en heel snel zijn de vlammen daar...  Geen verdere spoilers, maar de film is zeker de moeite waard om te gaan zien!

Armando in Venlo

Ik zou het nog even hebben over mijn dagtripje naar Venlo, afgelopen zaterdag. Eigenlijk wilde ik er een dagje Zuid-Limburg van maken en ook nog Schin op Geul, Valkenburg en Maastricht bezoeken, maar dat is er niet van gekomen: de regen gooide roet in het eten.

Wat niet wegneemt dat het toch een gedeeltelijk geslaagde dag was, want een bezoek aan het Museum van Bommel van Dam (VBVD) stond al langer op het programma. 

Het museum - hèt museum voor moderne en hedendaagse kunst en design van Noord-Limburg -  is gevestigd in een voormalig postkantoor. Dat zie je ook terug in de gevel van het gebouw, de bijzondere belettering en de structuur van enveloppen in gevel en vloer.

Een belangrijke reden om vooral nu een bezoek te brengen aan het VBVD is het volgende.

Tot en met 3 september 2023 (dat is al gauw) wordt een selectie van iconische klassiekers en nog nooit eerder tentoongestelde werken van Armando (1929-2018) vertoond.

Armando was één van de grootste naoorlogse kunstenaars van Nederland, en ik had de eer om hem te interviewen. Dat was in 2013, in zijn woning in Amstelveen. Van daar uit pendelde hij regelmatig naar Berlijn om in zijn immense atelier aan de slag te gaan. Daar maakte hij veel van zijn werk, krachtige, monumentale schilderijen die gaan over schuld en onschuld, daders en slachtoffers, goed en kwaad. 

Het interview werd onder meer gepubliceerd op de kunstsite 'If Then is Now'. 

Terug naar het museum.

De tentoonstelling is doorvlochten met gesprekken tussen Armando en zijn beste vriend Cherry Duyns.  Die werpen een blik op de kunstenaars vanuit een persoonlijk perspectief, waardoor je een indruk krijgt van Armando's veelzijdige oeuvre en zijn gedachtegang.

Hieronder een van de vele absurdistische sketches die in de loop der jaren door Cherry Duyns en Armando zijn gemaakt. Een aantal daarvan werden in de jaren zeventig uitgezonden door de VPRO onder de titel 'Herenleed.

Familie en andere lopende zaken

Weer een korte update van de afgelopen weken. 

Na de Kerkpolderloop op 6 augustus had ik een relatief rustig weekje wat hardlopen betreft. Wel een paar keer voor mezelf getraind.

De week daarop (zaterdag 12 augustus) was de Bradelierloop. Hoofdnummer was de 10km, maar ik deed - zoals steeds de laatste twee jaar bij prestatielopen - mee aan de 5km. Gezellige loop en mooi parcours. Best wel lekker gelopen voor mijn gevoel al gingen de laatste twee kilometers - ongemerkt - beduidend trager. Heen ging ik met het openbaar vervoer (de bus incl. drie keer overstappen), terug kon ik, evenals Jan G. en Mulay, mee terugrijden met het echtpaar Melse. Bij station Den Haag HS nog afsluitend koffie gedronken bij de een of andere tent.

En vandaag (20 augustus) weer een Kerkpolderloop gelopen, meteen ook de laatste van dit seizoen. Niet dat er niet meer gelopen gaat worden, want in Delft zijn de diverse verenigingen altijd actief met het organiseren van prestatieloopjes. 

Hoe dan ook was het prachtig weer vandaag, met een stralende zon. Wel een beetje warm maar dat is niet zo gek, medio augustus. Ook nu weer lekker gelopen. Over de eindtijden van tegenwoordig bericht ik niet meer al gaat het elke week ietsepietsje sneller ten opzichte van de keren daarvoor.

Jan Groeneveld was ook weer van de partij en voelde zich in vorm. Helaas nam hij met nog een paar jongere lopers bij het 4km de verkeerde - want doodlopende - afslag waardoor een scherpe tijd er niet meer in zat. Het scheelde al met al zo'n 140 meter, zo heb ik begrepen.

De afgelopen weken weinig geblogd en ook andere andere creatieve zaken stonden op een laag pitje want het was nogal druk in de privé/familiesfeer. Zo gingen we vorige week woensdag met onze jongste kleindochter Lily een middagje naar het Museon/Omniversum. Daar werd onder meer de animatiefilm 'Barney and Beenie' vertoond, waarin de oproep om de zee schoon te houden het centrale thema was. 

De week daarop hadden we ook nog 'een soort van' oppasdag, toen we met de kleindochters naar ''Glow in the dark midgetgolf zijn gegaan. Zoals de naam al doet vermoeden, is het midgetgolf in het donker, althans met schaarse verlichting waarvan witte kleding zo mooi in paarse kleuren gaat oplichten. Daarna bij de pier nog even op de trampoline gesprongen (nee, opa niet) en via het strand teruggelopen naar het eindpunt van lijn 11.

Vorige week donderdag ging ik nog even naar tuincentrum Ockenburgh om een netje voor de pruimenboom te kopen. Biedt hopelijk bescherming tegen vogels, maar wespen e.d. kunnen nog wel door de grote mazen. Enfin, we zien wel. Meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om een rondje door de heemtuin (bij Pluk) te lopen.

De vrijdag daarop een middagje strand voorafgegaan door een bezoekje aan de Jutterskeet van 'Ome Jan' en zondag met de hele familie - inclusief schoonzus, zwager en zoon - in en rond het strand aan het begin van de Zandmotor. Daar hebben we koffie gedronken en gelunchd bij respectievelijk de strandtenten BLOW en De Parade. Dat alles in het kader van het 'tinnen huwelijk' van Daphne en Daan.

Dat was het zo'n beetje in vogelvlucht. 

Oh ja, gisteren (19 augustus) nog een dagje Venlo. De bedoeling was om ook nog even Schin op Geul, Valkenburg en Maastricht aan te doen maar het weer gooide roet in het eten: uitgerekend Zuid-Limburg had met regen te maken en dat zou de hele middag zo blijven. Omdat er met veel bewolking en regen niet veel bijzonders te fotograferen valt in de natuur, keerde ik na een museumbezoek in Venlo met de sneltrein Venlo-Den Haag CS. weer terug.

Aan dat museumbezoek wijd ik nog een apart blogje. 

Flashbacks van een koud augustusweekend

Afgelopen weekend had ik iets met kerken. Zaterdag ging het wandelgroepje naar Breda. Aanvankelijk was het plan om zo'n veertien kilometer te lopen, waarvan het grootste deel door Het Mastbos. Maar gezien de weersverwachting - die was uitgesproken slecht, veel regen werd voorspeld - zijn de plannen ter plekke gewijzigd. Allereerst door de wandeling in te korten, en ook om een aantal binnenlokaties, bijvoorbeeld een museum of een kerk te bezichtigen.

Hoe dan ook: het viel wel mee met die regen, zodat we toch nog een deel van het mastbos en andere groengebieden hebben doorkruist. Wel hebben we ook Ginneken bezocht. Raar om te zeggen misschien, maar ik was daar nog nooit (bewust) geweest. Een leuk voorstadje van Breda, waar we gelunchd hebben bij Moeke Ginneken, een uitspanning met een 'bruin café' achtige uitstraling en ambiance. 

Helemaal droog hebben we het nu ook weer niet gehouden, maar de Grote Kerk die wij  bezochten was de moeite van het bezichtigen zeker waard. 

Kerkpolderloop

De volgende dag, zondag 6 augustus, weer een ander soort kerkdienst, namelijk de Kerkpolderloop die na twee jaar weer met enige regelmaat (eens in de veertien dagen in de maanden juli en augustus) wordt gehouden. Het vertrouwde 5km loopje. Ik loop deze nog steeds graag, al gaat het niet zo gemakkelijk meer. De jaren gaan tellen maar goed, we lopen nog!

Oppenheimer

Verder nog iets? Oh ja, de film. Gisteren (maandag) naar Oppenheimer geweest. Het was een goede, maar ook lange speelfilm (drie uur lang) van regisseur Christopher Nolan over leven en werk van 'de vader van de atoombom'. Overigens een zeer goede acteerprestatie van Cillian Murphy in de rol van Oppenheimer. Voor verdere details ziehier.... 

Ik had aanvankelijk wel wat moeite om 'er in' te komen: het eerste uur is een aaneenschakeling van beelden, flashbacks, personages en gebeurtenissen die een belangrijke rol in leven en werk van de Amerikaanse natuurkundige hebben gespeeld. Ik had wat moeite om gefocusd te blijven. Maar na het cruciale moment ergens halverwege de film (de geslaagde kernproef in de Nevada Woestijn) begon het verhaal voor mij pas goed vorm te krijgen.

Voor wie het nog niet wist: Oppenheimer verwierf vooral bekendheid als wetenschappelijk directeur van het Manhattanproject, waarbij tijdens WO II de eerste kernwapens werden ontwikkeld. De vernietiging van de Japanse  steden Hiroshima en Nagasaki met 'zijn' atoombom heeft hem diep getroffen. Na de oorlog werd hij senior-adviseur van de Atomic Energy Commission en zette zich in voor internationaal toezicht op het gebruik van kernenergie. Een nucleaire wapenwedloop met de Sovjet-Unie wist hij echter niet te voorkomen.

Aanrader? voor wie geïnteresseerd is in leven en geschiedenis van Oppenheimer en de zaken die tot in het heden en de wellicht dystopische toekomst hun doorwerking hebben, en niet opzien tegen een lange zit: zeker!

Schoolfoto's en zo...

Update van wel buitengewoon herfstige weken. En het lijkt nog even aan te houden. 15 tot 18 graden celcius, begin augustus, normaliter de warmste periode van het jaar. Menselijke weersbeïnvloeding? Wie zal het zeggen, ik kijk nergens meer raar van op. Vooralsnog houd ik het maar op de grillen van moeder natuur.

Maar goed, ondertussen is er genoeg gebeurt, vooral in eigen kleine kring. Nieuwe keuken laten installeren (klinkt wat decadent, maar het was wel nodig), met dank aan John Verkade! En zo nu en dan zowaar de loopschoenen aangetrokken en een stukje hardgelopen. 

Ook weer wat geschilderd en diverse exposities bezocht. Zoals de digitale licht- en geluidshow in het kunstcentrum Fabrique des Lumières in Amsterdam, waarbij het werk van Dali en Gaudi centraal staat. Een indrukwekkende belevenis op het snijvlak van kunst en kitsch.

De andere expositie was in  het Fotomuseum Den Haag. Of is, maar haast u want de expositie is tot en met zondag 6 augustus te bezichtigen. Daarin staat een thema centraal: Scholen (verliefd, verveeld, slapen).

Er zijn  veel foto's met een min of meer nostalgisch karakter te zien, klassefoto's van 150 jaar geleden tot heden, sfeerbeelden van leerlingen en studenten in klas en schoolomgeving, enzovoorts. 

Mag u raden - wat niet zo moeilijk is - welke van onderstaande foto's niet op deze tentoonstelling te zien is/zijn...

Een dijk van een loop

Vandaag weer eens naar Maasdijk om vijf kilometer (de 5 van Dael) te lopen. Heen met de bus; nou ja, drie bussen, een vanaf De Mient naar de Dedemsvaartweg, daar overstap op bus naar Naaldwijk. Daar stapten ook een aantal zeer snelle jongens in - vermoedelijk statushouders - die later ongetwijfeld voor de winst zouden strijden op de 10 kilometer. Vanaf busstation Naaldwijk een laatste overstap naar Maasdijk. Daar aangekomen was het nog zo'n twintig minuten lopen naar de Lange Kruiskade.

Het was even zoeken waar de inschrijving was, want die plek (het clubgebouw van de korfbalvereniging) was alleen via het kermisterrein te bereiken.

Kortom een nogal omslachtige manier om in Maasdijk te geraken, maar op de terugweg konden wij (Jan G. en ik) met Nanda en Cyril mee terugrijden naar Den Haag. Met dank! Zie ook foto hierboven.

Ter plekke menig bekende loper gezien, ook aardig wat mensen van onze club. Joop Raaphorst (81 jaar inmiddels) was ook weer van de partij. Nog steeds zeer fit, alive and kicking!

Geldt dat laatste ook voor ons? Zeker en vast, al is 'voor een tijd' lopen niet meer aan de orde. Laat ik volstaan met te zeggen dat er ondanks de warmte (de zon deed flink zijn best) 'lekker' is gelopen, en daar gaat het vooral om. 

Voor de geïnteresseerden, Van de lopers op de 5 km. hierbij de uitslagen. Ook van de 10 kilometer!

And now something completely different!

Op Facebook had ik al vermeld dat ik bezig was met het 'opleuken' van een uitleenboekenkastje. Verzoek was om daarop in elk geval Frida Kahlo af te beelden, het liefst met haar geliefde spinaapje en de slogan 'Viva la Vida'.

Een paar dagen terug was ik er klaar mee. Nou ja, voor 97%, zoiets. Het spinaapje waarmee Frida vaak vereeuwigd werd, staat er ook op maar wegens plaatsgebrek aan de andere zijkant van het kastje. Tevens staat er een vogel op die ook in Mexico, het geboorteland van Fridah voorkomt, de Montezuma Oropendola. De gele bloemen zijn lelies die de naam 'Viva la Vida' dragen. Op de bovenkant van het kastje 'rust' een Monarchvlinder uit, een Zuid-Amerikaanse vlinder.