Noodweer in Nootdorp. Dat was het gisteren. Wat niet wegneemt dat er ondanks de barre weersomstandigheden en de saaiheid van het landschap tekenen van de naderende lente te bespeuren zijn.
Zo liepen wij gisteren, als opa en oma, in de storm kris-kras door de straten van Vinex-town Ypenburg de kinderwagen voort te duwen, toen we uitkwamen een van de rietbekraagde meertjes aan de rand van Ypenburg. Daar zat een niet alledaags gezelschap vogels.
Het was een grote groep - enkele tientallen - kieviten die op een gedeelte waar rotsachtige stenen een soort moerasgebied vormen in het kabbelende water zitting hadden genomen. Wat opviel was hun fraaie uiterlijk, alsof ze zojuist een nieuw pak hadden aangetrokken. Ongetwijfeld om er komend voorjaar netjes uit te zien als zij een partner willen verleiden.
Overigens is niet ondenkbaar dat de kieviten die ik zag uit Noord- of Oost-Europa komen, en dat deze straks weer terugreizen. Maar het kunnen ook 'eigen' overwinteraars zijn omdat - zoals genoegzaam bekend - wij een erg zachte winter achter de rug hebben en er voldoende voedsel te vinden was.
Ook zaten er kokmeeuwen, zilvermeeuwen en een paar aalscholvers, waarvan enkel met grijzende kop, kenmerk van het bruiloftskleed.
Wel aardig is om elke keer als ik een plaatje van een vogel plaats, meteen de afbeelding en een deel van de beschrijving uit het megaboek 'Nederlandsche Vogelen' van Nozeman & Sepp te plaatsen. Vooral die beschrijvingen zijn prachtig, kom daar vandaag de dag maar eens om.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten