's Middags op de fiets - met schop - naar Vroondaal en flink wat gespit en onkruid verwijderd in voor- en achtertuin-in-wording.
Maar wat heet, onkruid. Wat mij betreft een achterhaalde term, het zijn allemaal - weliswaar wilde - planten. Is allemaal komen aanwaaien wat niet zo gek is want de nieuwe woonwijk grenst aan natuurgebied Madestein. Smeerwortel, perzikkruid, hanepoot, brandnetel, dat werk. Maar goed, onkruid is het wel in de zin van: overwoekerend en in veel gevallen doorwortelend, waardoor sommige planten steeds opnieuw opduiken. Met heet water en/of natuurazijn kan een en ander effectief worden bestreden.
Drie vuilniszakken vol groen, maar ik was nog niet klaar. Er moest nog aardig wat verwijderd worden en ook de schop - van huis meegenomen - is gisteren (woensdag) wederom niet ongebruikt gebleven.
Ook toen twee uur lang gespit, onkruid verwijderd en nog eens drie grote vuilniszakken gevuld. Toen vond ik het welletjes, mijn rug ging opspelen en het leeuwendeel is nu wel gedaan.
Maar nog even terug naar de dinsdag. Na het avondeten naar Delft, met de bus. Reden was dat ik wat vergeten spulletjes ging ophalen bij Onder Ons. Twee weken terug had ik daar - na de Kerkpolderloop bij IJsclub Bertus - mijn (oude) wedstrijdschoentjes, short, shirt en sokken laten liggen.
Gelukkig hing een en ander er nog, tussen heel wat andere spulletjes. Er wordt dus wel meer vergeten door deze en gene...
Nu weer terug naar gisteren, de woensdag. Vanaf Vroondaal terugfietsend naar huis, nog even gestopt bij De Heemtuin en daar een rondje gewandeld. Veel groen en zomerbloeiers, en ook veel vlindertjes gezien waaronder bruin zandoogje, hooibeestje, bont zandoogje, diverse witjes en de atalanta.
Woensdag dus, zoals gezegd, weer getraind maar nu met de groep. Het programma stelde niet veel voor, 'slechts' een duurloopje - grotendeels door de duinen - onder leiding van Sandra. Makkie toch?
Dat zou je zeggen, maar mijn god, wat ging het zwaar. Mijn benen wilden niet, elke stap deed pijn. Na een half uur - we waren inmiddels voorbij Kijkduin - haakte ik af en ben zo goed en zo kwaad als het ging teruggelopen. Eenmaal terug op de baan, nog een rondje of twee 'blootvoets' op het gras uitgelopen met zowaar nog een paar sprintjes. Al met al had ik er zeventig minuten op zitten.
Waarom het zo zwaar ging, geen idee. Of eigenlijk wel een idee (combinatie van amper hersteld van de Kerkpolderloop, veel van hot naar her gaan op mijn zwaar trappende stadsfiets, knieklachten en urenlang spitten in een tuin) maar hoop weer snel 'lekker' te kunnen lopen.
Overigens ging het afgelopen zondag 'als een zonnetje' in Delft. Daarvan getuigen ook de foto's, die Dries Smit maakte van de lopers. Jullie zien wel aan onze gezichten hoe ontspannen en relaxed het ging :-) :-)....
De uitslagen staan nog (steeds) niet online, maar goed, dat is alleen interessant voor de deelnemers. Wel grappig was dat een heuse BN-er in de persoon van Howard Komproe (cabaretier en onder andere bekend als presentator van het TV-programma Kaboem Patsss), een van die deelnemers was. En dat bij zo'n kleinschalig 'verborgen' loopje. Misschien juist wel daarom, je wordt daar niet zo snel herkend en dat is ook wel eens lekker als BN-er...;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten