Westduincross: mooi maar zwaar

Dit dreigde bijna een kort blogje te worden, want na thuiskomst van de Westduincross bleek mijn pc het niet meer te doen. Alles gecheckt, kabels goed, stekkers in de stopcontacten enz., maar niets hielp. Kreeg 'm niet aan, dan maar proberen een bericht op mijn telefoon te plaatsen. Je moet toch wat! Ik was daar al mee bezig, maar raar maar waar: na een half uur drukte ik voor de zoveelste keer de aan/uit knop van mijn pc aan en... Hij doet het weer!

Hoe dan ook, het werd weer een mooie maar zware cross met het nodige klimwerk en véél zand. Naast de jeugdcross was er een korte (1 kleine en 1 grote ronde, ca. 4 km) en een lange (1 kleine en 3 grote ronden, ca. 8.8 km) cross. De weersomstandigheden waren prima: overwegend zonnig, weinig wind. Wel wat fris, vooral als er wolken voor de zon schoven, maar voor januaribegrippen toch nog erg zacht.

Zelf had ik voor de lange cross ingeschreven. Niet uit zelfoverschatting, meer vanwege de traditie, deze cross loop ik elk jaar dus nu ook. Wist wel dat het moeilijk zou worden.

Uiteraard weer veel bekende gezichten. Zo was Hans Verbeek weer van de partij. Blootsvoets, evenals Marlon Voorn trouwens. Op deze foto 'blote voeters' Hans en Ellen de Lange-Ros voor de start.

Eerst even gekeken naar de start van de korte cross. Klik op nevenstaande link voor de beelden.

Wel grappig was dat ik zowel voor als na de cross werd geïnterviewd door Tjalina, verslaggeefster van Den Haag FM en Den Haag TV. Helemaal verrassend was het niet, want gisteravond kreeg ik een telefoontje van die omroep of ik daar voor voelde. Nou, geen probleem wat mij betreft. Carel had hen getipt omdat ze, naast hem, nog een paar mensen wilden spreken die vaker aan deze cross hadden meegedaan. Filmpje staat hier, het is geen gezicht hoe ik tegen die heuvel opbikkel maar ja, mijn ijdele jaren heb ik achter mij gelaten ;-)....

Maar goed, over de cross kan ik kort zijn: in mijn geval kon-ie beter kort zijn, want 1 kleine en 1 grote ronde lang ging het best goed. Daarna zakte ik door het ijs, of zand liever gezegd en zag ik mij bij de tweede en derde beklimming van de grote lange heuvel genoodzaakt stukjes in wandeltempo af te leggen. Bovendien ging ik halverwege op mijn plaat maar de schade was verwaarloosbaar, ik krabbelde meteen op en liep door.

Uiteindelijk kwam ik als een van de achterhoedelopers over de finish. Wel ruim vijf minuten langzamer dan vorig jaar maar ik had niet anders verwacht. Wel blij dat ik het gehaald heb!

In de kantine van Haag Atletiek was rijkgevulde snert verkrijgbaar, warme chocolademelk en nog veel meer. Ook was er de prijsuitreiking van het cross-circuit, waarbij Carel de winnaars van diverse categorieën op het podium ontbood om hen de beker en bloemen te overhandigen.


Meer info over deze loop (met uitslagen) hier!