Crea bij Artifac en Sporta bij Wateringse Veldloop

Wij zijn weer lekker bezig geweest vandaag. Dat wil zeggen, 's ochtends waren wij flink aan de weer met verf op karton bij Artifac, onder het toeziend oog van onze coach Paul Versteeg. Voor de vierde en (voorlopig) de laatste keer. Nu maar thuis verder oefenen, als er tijd voor is. Ik moet zeggen dat de andere Paul, Paul K., zichzelf heeft overtroffen met een zeer spontaan aangebrachte landschapsschildering, met dikke klodders rode en groene verf en vervolgens wild bewerkt met een paletmes. Zo wordt de suggestie van een uitbundige bloemenweide met op de achtergrond een landschap gewekt. En een mooie helblauwe lucht met wolken. Het resultaat mag er zijn, ik althans vind het een heel expressief schilderij, met mooi contrasterende kleuren. Zelf heb ik mijn 'Herakles bevecht een stymphalische vogel' (die volgens de mythe mensenvlees at en zijn veren als giftige pijlen kon afschieten) afgerond. Een volgende keer ga ik ook proberen wat expressiever te werken, hoewel het absoluut abstracte niet zo aan mij besteed is.


's Middags gingen wij (wederom Paul K. en ik) naar het Wateringse Veld, een vrij nieuwe, mooie wijk op de grens van Den Haag en Wateringen. Van tevoren even op de OV-reiswijzer gekeken hoe ik er met het openbaar vervoer heen kon. Of die reiswijzer nu altijd de snelste of meest efficiënte weg aangeeft, kun je je afvragen. Ik ging er met bus 23 heen tot aan sporthal De Schilp, van daaruit was het toch nog gauw een half uurtje lopen naar de sporthal waar ik mij moest na-inschrijven voor de Wateringse Veldloop. Want dat was het uiteindelijke doel van deze reis.

Paul ging op eigen gelegenheid, met de fiets vanaf de Troelstrakade tot aan het Wateringse Veld, zo'n vier kilometer. Wij troffen elkaar dus te plekke. Maar er waren nog meer bekenden en lopers van Haag Atletiek (letterlijk) op komen draven. Evenals vorig jaar - toen was de eerste editie van de Wateringse Veld Loop - was het zonnig en vrij warm.

Om kwart voor vier was de gezamenlijke start van de vijf en tien kilometer. Met z'n allen - vooral inwoners van het Wateringse Veld maar ook een stel allochtonen waaronder die geel-groene types van Haag Atletiek, de geel-zwarte van Sparta en de bordeaux-rood-grijze van de HRR en wat lopers die je ook altijd ziet bij de loopjes die in Delft worden georganiseerd - stonden wij op het startschot te wachten. Ex- Haaglid Elly Burgering, die de laatste jaren heel sterk loopt, stond naast ons, haar man Gideon liep ook mee. Zij wonen al een paar jaar in Zoetermeer en lopen bij Ilion. Vlak voor mij stond een lange, slanke jongeman met vrij lang blond haar die ik direct herkende als de directeur van de NOS. Dat bleek te kloppen, ik heb hem ooit eens geïnterviewd. Hij zei dat hij zijn 'roots' in Wateringen had, wat natuurlijk veel verklaart over zijn aanwezigheid.

Vorig jaar liep ik hier de vijf, nu de tien kilometer. Maar eens kijken hoe het nu zou gaan. En het ging, zo bleek snel. Dat wil zeggen, de eerste twee kilometers liep ik in het kielzog van Paul en Elly, daarna namen ze meer afstand, en dat gold ook voor de NOS-directeur, al bleef ik hem toch redelijk goed in het vizier houden. Gideon liep ook goed, na een vrij rustige start maakte hij een gestage opmars. De weergoden waren ons goedgezind, veel zon dus het was warm, maar er stond ook veel wind en dat bleek toch een spelbreker om ècht een snelle tijd te lopen. Het parcours was, afgezien van een enkele brug, vlak - want liep helemaal door de nieuwe wijk heen - maar door de wind bleek menigeen het toch een zware loop te hebben gevonden.

Alhoewel ik bij de twee drankposten (bij het 5 en bij het 6 km. punt) even stopte om water te drinken en ik de laatste kilometers naar mijn gevoel steeds trager ging lopen (het werd meer 'joggen'), was er de laatste 500 meter sprake van een bescheiden opleving. En waarachtig, ik liep een tijd die méér dan redelijk te noemen is, 50'55'' netto. Dus wellicht gaat het toch weer eens lukken de komende tijd, onder de vijftig minuten.

Na het douchen en omkleden liepen Paul en ik weer terug naar het start-finishgebied waar de prijsuitreiking plaatsvond. Een aantal clubleden kwam op het erepodium, waaronder Anno Govers (eerste 60 plusser), de winnares van de 5 km, Ilse Bouman, en van de 10 km, zagen wij Cynthia en Caroline (van 'onze' Groep 5!). Ook eerdergenoemde Elly B. was in haar categorie in de prijzen gevallen.

Leuk, er was echter geen bier! Drooglegging? We namen zo'n vegetarische baro (ik weet niet eens of ik het goed spel) en een tropisch slush-drankje met schaafijs. Dat smaakte best en was dorstlessend, maar toch zochten Paul en ik, voor het scheiden van de markt, een locatie waar we een biertje konden vatten. Die was vrij snel gevonden, ook al was het emer een snackbar dan een gezellig bruin kroegje. Maar het blikje Heineken ging er in als een biertje. Waarna we ieder voor zich de terugweg naar huis aanvaardden.