Doordraverij

Twee dagen achter elkaar (hard)gelopen. Zondagochtend ging ik voor de derde maal achtereen naar Delft voor de Kerkpolderloop, ditmaal in mijn eentje. Zoals vaker met het openbaar vervoer (tweemaal tram en eenmaal trein). Het was merkwaardig weer: best zacht, maar ook wat 'motterig'.

Onze clubsecretaris Wim van Es en zijn Marianne waren al aanwezig. Nadat ik mij had ingeschreven en omgekleed, even een 'bakkie' met hen gedaan. Daarna een klein stukje ingelopen.
Evenals vorige week, waren er best veel lopers op de been, al met al zo'n 170 man en vrouw. Nog voordat het 'stille startschot' werd gegeven, begon het wat harder te regenen. Nu heb ik over het algemeen de p... aan regen, maar met de vrij hoge temperatuur die bij medio juli hoort, was dat nu niet zo erg.

Vorige week onder de 25 minuten op de 5 km, wat zou het ditmaal worden? Alhoewel de verleiding groot was, besloot ik niet overdreven snel te starten. Niet dat ik mij daar anders schuldig aan maak, al denken anderen daar soms anders over. Nou ja, maar een keer niet eigenwijs doen en kijken hoe het zou uitpakken. Van start tot finish in één tempo lopen, uiteraard wel met een beetje 'drive' maar niet tussentijds 'aanzetten' opdat ik geen last van ademnood kreeg, of pijnlijke benen.

De lopers hadden in ieder geval van meet af aan een natte rug, en niet eens vanwege bovenmatige inspanning. Met een variatie op de befaamde song van Gene Kelly: "We were running in the rain". Maar als de regen achterwege was gebleven, hadden de zweetklieren evengoed overuren gemaakt. De hoge luchtvochtigheid en de relatief hoge temperatuur maakte dat menigeen het op het laatst wat zwaar kreeg. Gelukkig was het maar 5 kilometer, voor lopersbegrippen een kippeneindje.

Sfeerbeeld van Kerkpolderloop na de finish (foto's zijn van 2014)

Eenmaal terug op het open veld waar je het finishdoek zo'n driehonderd meter verderop kon zien, zette ik nog aan, iets waardoor ik gestimuleerd werd omdat ik de hete adem van Wim van Es in mijn nek voelde. Twee seconden eerder dan Wim bereikte ik de finish, wel iets langzamer dan de vorige keer: 25'07''. De complete uitslagen staan hier.

Na de loop even 'uitgezweet' - een schier onmogelijke missie vanwege de warmte - en gedouched. Daarna niet zo lang blijven hangen omdat Wim en Marianne mij een lift naar huis aanboden. Dat aanbod kon ik niet afslaan, al was het maar omdat het steeds harder begon te regenen. Ik werd keurig voor de deur afgezet.

Maandag Baandag

Na een rustige zondagmiddag - wel zoals elke dag naar de Tour de France gekeken, best spannend dit jaar - volgde een al even passieve maandag waarbij ik overdag alleen naar buiten ging om boodschappen te doen. Dus had ik best zin in de maandagavond-training bij de club. Ik ging er wandelend naar toe, gekleed in sporttenue en met een sporttas gevuld met droge kleren, Onze groep bleek ondanks de vakantieperiode niet sterk uitgedund, ik schat dat er zo'n 15 personen meeliepen.

Het programma zag er op papier niet al te zwaar uit, maar dat bleek een misvatting. Er werd ingelopen, loopscholing gedaan en de kern bestond uit een stevige baan-training: 300-400-500 meter in vol (5 km) tempo, en dat drie keer! Met 90 seconden rust tussen de tempo's en twee seriepauzes van 5 minuten.En na de baantraining een stuk uitlopen en oefeningen (waaronder 'planking') doen op het grasveld in het middenstuk van de baan.

Das war damals... 

Ik moet zeggen dat ik het zwaar had op deze maandagavond, maar ik wijt dat vooral aan het wedstrijdje een dag eerder. In ieder geval heb ik het de derde serie rustiger-aan gedaan door niet koste wat het kost de voorsten bij te willen houden. Al met al toch zo'n anderhalf uur bezig geweest...