Het was een veelbewogen weekend met wederom een mooie - zij het korte - wandeling in de directe omgeving van Abcoude, het verjaardagsfeest van Menno die in ultieme fitheid de gezegende leeftijd van 95 jaren heeft bereikt en verder nog wat lichte sportactiviteiten.
Om met dat laatste te beginnen - dan hebben we dat gehad - de sportactiviteiten bleven (na de coopertest afgelopen woensdag) beperkt tot de vrijdagochtend met vijf 'tweehonderdjes' (exclusief inlopen en warming up) op de baan en wat lichte oefeningen in het krachthonk.
Vandaag maar eens een keertje niet lopen, dat wil zeggen: niet in prestatie- of wedstrijdloop verband. Misschien nog wel een paar 'open monumenten' bezichtigen, wat ons wandelgroepje gisteren al - onverwachts - had gedaan. Dat werd Fort Nigtevecht, als onderbreking van de wandeling. We gingen met een gids mee die zeer enthousiast en buitengewoon uitvoerig vertelde over het fort, de bouw, de vertrekken en de geschiedenis. Het werd mij wat tè uitvoerig en gedetailleerd, wat uiteraard ook met interessesfeer heeft te maken. Maar wie meer wil weten over het fort, zie hier!
Overigens voerde zowel de treinreis naar Abcoude - vooral het gedeelte met de sprinter vanaf Gouda - door ouderwets hollands landschap, met recht 'het groene hart'. En eenmaal in Abcoude, ging de wandeling grotendeels over binnenwegen die we deelden met fietsers, auto's en zo nu en dan een tractor. Vrijwel de hele wandeling ging door het groene hart met weilanden, molens, boerderijtjes met kippen en boomgaarden en wat dies meer zij. Mooie wandeling, zonder meer!
Heel bijzonder was de Molen, dezelfde molen die op een schilderij van Mondriaan staat afgebeeld.
Voorafgaand aan de wandeling dronken we cappucino in Hotel De Witte Dame, zowel van buiten als binnen een mooi verzorgd gebouw. Na de wandeling keerden we terug naar dat hotel maar 'de afsluiting' aldaar heb ik niet meegemaakt omdat ik wegens andere activiteiten ben afgehaakt, moest terug naar Den Haag.
Tot die 'andere activiteiten' hoorde zeker de verjaardag van Menno, moest daarvoor nog wat voorbereiden, ook nog even omkleden. Om half zes al werden 'we' - de genodigden - verwacht in strandtent 'Titus'.
Het werd een erg gezellige verjaardagssessie met speeches en conferences (veel lachen en soms een traan) van vrienden en relaties uit Berlijn en Wenen, maar ook uit andere windstreken zoals Den Haag. Ton van der Pol en zijn 'sidekick' Harry Raaphorst gaven aan dat laatste hilarisch invulling met een speciale cursus 'plat Haags' voor de van oorsprong 'Amsterdammer' Menno.
Ook werden Wim Hartman, Arie Don en nog iemand door Menno naar voren geroepen als 'meest gelukkige' krachthonkvrienden omdat zij Menno's persoonlijk record (80 kilo bankdrukken) geëvenaard hebben. Wat voor de cultuurbarbaar iets te veel eer was, want Arie en Wim tikken al 90 en bij vlagen 100 kilo aan.
Er was ook een grappige en inventieve speech van de heer Teule over de 'mengsmeerolie' waaruit Menno bestond en een uitgebreid gedicht van Menno's schoondochter, waarin zeer veel bijzondere details uit zijn leven werden aangehaald, zoals zijn patent op de Tiger rack, een ophangsysteem dat zijn uitvinding mag worden genoemd en hem in veel opzichten (mede) een mooi leven heeft bezorgd.
En er was een prima indisch buffet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten