Nu wil het geval dat ik woensdag ook een baantraining heb overleefd, toen was het acht keer 400 meter. Twee dagen later stond tienmaal 200 meter op het programma. Wat voor mij wel een beetje teveel van het goede was, daarom deed ik er vrijdag maar vijf. Die gingen voor mijn doen rap, de twee snelste tweehonderdjes gingen in 47 à 48 seconden, wat sneller is dan in het voorjaar toen ik 51 - 54 seconden in de 'voluit' modus liep. Dus zelfs voor een ouder persoon valt nog enige winst te boeken.
Na afloop met Pierre en andere krachtsporters het honk in gedoken, terwijl de overige lopers/loopsters met Maarten nog een sessie pittige grondoefeningen gingen doen.
's Middags weer naar De Hoge Veluwe, waar ik evenals vorige week de pedalen van een witte fiets stevig moest intrappen, onder meer van de Wildbaanweg naar het Reemsterveld en vice versa, en dat twee keer. Op die weg zitten een paar stevige heuveltjes.
Naar de Hoge Veluwe (deel 2)
Ook nu was het vrij rustig, al werd er veel meer geburld (de bronstroep van de edelherten) in het bos bij de wildbaanweg. Ik was er om twee uur en had goede hoop dat de hinden aan het eind van de middag uit de dekking zouden komen met diverse plaatsherten in hun kielzog. Andere jaren gaf dat altijd het nodige spektakel. Echter nu gebeurde dat niet! Waar die grote roedels hinden zijn gebleven, geen idee.
Heeft het te maken met het afschotbeleid op De Hoge Veluwe? Veel - terechte - commotie is er rond dat beleid in de Oostvaarderplassen, waar al veel herten zijn 'geruimd' en na de bronst worden nog eens vele honderden gezonde(!) dieren naar de andere wereld geholpen. Maar in een artikel in Trouw van Jozef Keulartz stond dat ze er op De Hoge Veluwe ook wat van kunnen, en dat het terecht zou zijn als de 'volkswoede' zich daarop zou richten. Ook daar worden immers veel gezonde dieren geschoten om, zo blijkt uit dat artikel, arbitraire redenen.
Hoe dan ook weer lekker uitgewaaid en toch nog een paar plaatjes kunnen schieten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten