zondag 3 juni 2018

Stappenteller op actief

De afgelopen dagen is er gewandeld, (hard)gelopen en ook een beetje strand-gelegen. Daar nog het laatste van een aantal boeken uitgelezen die vandaag terug naar de bieb moeten, ze kunnen niet meer worden verlengd.

Laten we het weekend gemakshalve beginnen met de vrijdagochtend. Toen hebben 'we' - de snelle dames van Groep 5 inclusief hun hoogsteigen trainert Wim H. en een aantal heren van 'a certain age' - tweehonderdjes 'gedraaid' op de baan. Tienmaal om precies te zijn. En dit onder de immer speelse leiding van Maarten de Niet die ook voor een uitgebreide warming up en cooling down met pittige buikspieroefeningen zorgde.

Dat ik 'slechts' zeven van de tien tweehonderdjes heb meegelopen moet natuurlijk geheim blijven. Maar het ging goed! Uiteraard gingen de eerste drie wat te snel (er zijn volksstammen die het nooit leren en ik ben zo'n volksstam), maar gemiddeld heb ik zo tussen de 49 en 54 seconden gelopen en éénmaal netjes 'ingehouden' 59 seconden. Er waren ook dames die ca. 39 seconden per 200m renden, en een aantal mannen - onder wie ook (verrassend!) eerdergenoemde Wim - kwamen soms  op een tijd van tussen de 44 en 46 seconden uit.

Van de krachttraining is die ochtend niets meer gekomen.

De dag er op, zaterdag dus, was het wandeldag voor De Doornvogels. Ditmaal was de bestemming Breda. Het was geen sinecure om daar te komen: al vanaf Rotterdam ging er een NS-bus naar Breda en later die middag vice versa. Dit uiteraard wegens de onophoudelijke 'werkzaamheden aan het spoor'.

Vooral de terugweg bleek een probleem, de NS-bus kwam in een grote file terecht die pas na een half uur begon op te lossen. Dit, gevoegd bij de toch al voorziene extra reistijd, maakte dat ik uiteindelijk  niet zo vroeg terug in Den Haag was als gepland. Wilde nog een stukje Kaderock meepikken maar dat is er uiteindelijk niet meer van gekomen.


Het wandelgroepje bestond uit vier dames en ik (Walter had andere verplichtingen). De wandeling in Breda voerde de eerste kilometers vooral door sjieke woonwijken en langs bijzondere gebouwen naar Het Mastbos.

Het was een mooie wandeling al duurde het even voordat de route ècht groen begon te worden. Het Mastbos zelf is een mooi, zij het wat statisch aangelegd bos met veel open stukken. Drie van ons liepen een verkorte route waarbij wij in het laatste stuk over een echt mooi landgoed kwamen met kastelen en natuurlijk weidelandschap.

Een uitgebreide beschrijving van deze NS-wandeling staat hier. 

En dan de zondag, gisteren dus. Tijd voor een loopje! Met z'n drieën gingen wij naar Delft waar AV'40 zijn maandelijkse prestatieloop organiseert. 'We' waren ditmaal Jan Wierenga, met wie we altijd mogen meerijden, Pierre en ik. Even na tien uur waren wij er. Van de vele bekenden die je altijd bij deze delftse loopjes ziet, was ook nu het merendeel aanwezig.

Alle drie gingen wij voor de 7 kilometer, alhoewel Pierre aanvankelijk voor een pittige 3,5 kilometer had gekozen. Op het laatste moment toch bedacht!

Die zeven kilometers waren zwaarder - vooral warmer - dan van tevoren gedacht en verwacht. Zelf ben ik rustig van start gegaan en heb op een comfortabel gevoel gelopen. Dat leidde uiteindelijk tot een - voor mijzelf - redelijke tijd. Al was het de laatste kilometers wel een beetje afzien met die koperen ploert en de hoge luchtvochtigheid... Uitslagen staan hier.

Geen opmerkingen: