Het was een Goede Vrijdag

De kou was vanmorgen nog te harden aan de kust, en dat kwam puur vanwege de zon die toen nog uitbundig scheen. 's Middags kwam er steeds meer bewolking en toen was het weer brrrrrr......, een geluid dat de afgelopen weken, nee, maanden door menigeen gemaakt zal zijn. En we helaas nog minimaal een week zullen blijven maken.

Maar zoals gezegd: 's ochtends was het goed te doen, zeker hardlopend. Voor de verandering ben ik een keer met een vrijdagochtend-groep meegegaan, met Frits Maas als trainer. Een groep met zowel pensionada's als enkele jonkies en waar in een zeer redelijk tempo werd gelopen. Er liep ook een aantal bekenden mee waaronder Kees K., die net als ik had meegeschreven aan het jubileumboek, en Renee S., de knappe landschapsarchitecte die jaren terug een heel stuk van het Zuid-engelse kustgebied heeft aangepakt. Het is zeker zo'n twaalf jaar geleden dat ik met hen en de snelle groep 'Piet de Jong' naar Engeland ben gegaan om aan een stevige heuvelloop met Engelse loopvrienden deel te nemen. We kampeerden toen op een terrein vlak naast het huis van Keith Richards.

Er werd vanaf de Laan van Poot door de duinen naar Duindorp en verder gelopen, tot aan het havenhoofd. We hadden inmiddels al een paar versnellingen gedaan en op het havenhoofd moesten we 'volle bak'  tot aan het eind van het hoofd en weer terug. Kees was de snelste, op enige afstand gevolgd door zijn vrouw en ikzelf, daarna de anderen. Wel een beetje gek, dit werd dus niet het door mij verwachte rustige duurloopje maar een pittige variant, waarmee het mijn derde training-met-versnellingen van deze week zou worden.

Over het strand liepen we terug, ook weer inclusief een versnelling over pakweg 600 meter, en bij opgang De Kwartel gingen we het strand af, de duinen in tot aan de Laan van Poot. Nog wat rekoefeningen tot slot waarna ik naar huis ben gelopen. Bijna anderhalf uur had ik er op zitten. Het was een heerlijke training!

Het gebouw aan het Prinsenvinkenpark waar wij ooit hebben gewerkt

 

's Middags een paar boodschappen gedaan. In de overdekte winkelgalerij aan de Savornin Lohmanlaan kwam ik zowaar oud-collega Annemieke tegen. 'Oud'-collega in de meest letterlijke zin des woords, we hebben als prille twintigers bij uitgeversmij. Succes-Nederlandse Boekenclub gewerkt. Het gebouw bestaat nog steeds (zie foto). Het is ook alweer heel wat jaren geleden - ik schat een jaar of twaalf - dat we samen een reunie hebben georganiseerd, wat een groot succes werd. Annemieke heeft nog steeds aardig wat foto's van mij liggen die ik destijds vergeten ben mee te nemen. We hebben meteen een afspraak gemaakt waarbij ik ze terugkrijg, ze zijn gelukkig niet weggegooid. Misschien zitten er wat leuke 'oude doos' foto's bij...

Er viel zoveel bij te kletsen dat we bij brasserie Mondriaan nog een wijntje, nee, twee wijntjes hebben genomen. Gezellig!