Trainingsweekend Burgh Haamstede 2013 (deel 3 en slot)

Na het gezamenlijke buffet op zaterdagavond inclusief de prijsuitreiking, is onze groep (de mannen van Groep 5) niet zo lang meer gebleven. We waren allemaal moe, niet alleen vanwege de cross maar ook vanwege het gebrek aan nachtrust. Al moet ik van dat laatste punt misschien tegen mijzelf zeggen: "Speak for yourself!" Want niet iedereen lag de nacht ervoor om vier uur 's nachts op bed.

Hoe dan ook, wij liepen met een vrij grote groep terug naar onze huisjes. Vooruit dan maar, nog even zitten op de bank, TV aan, drankje erbij en daarna naar bed. Ik heb nog even gekeken naar Ivo Niehe die op bezoek ging bij de inmiddels 89-jarige Charles Aznavour. Niet te geloven, maar de man treedt weer op! Hij gaat Johan Heesters nog achterna die tot aan zijn dood op 107-jarige leeftijd optrad.

Het werd twaalf uur, mooi moment om het bed op te zoeken. Ik lag nauwelijks of Arne kwam de kamer binnen. "Kun je wel slapen?" vroeg hij. Nou ja, dat viel te proberen. Toch was ik niet zó gaar dat ik mij liet overhalen om er nog even bij te zitten. Daarna werd het weer errug gezellig: er werd muziek gedraaid, voornamelijk verzoeknummers en dat ging tot in de kleine uurtjes door.

Het moment dat de meligheid tot een hoogtepunt kwam is door Patrick vastgelegd. Een sparks-momentje zullen we maar zeggen. Ach, ik hoef toch geen carrière meer te maken... :-) . Het filmpje staat wel 'verborgen' op Youtube in verband met muziekrechten, ik kreeg meteen waarschuwingen dat achtergrondmuziek (ook van een cd) auteursrechtelijk beschermd is...

 

Weer lag ik om half vier in mijn mandje, maar daarna sliep ik wel door tot de volgende ochtend om zeven uur.

De volgende ochtend bleek dat Sint Nicolaas en Zwarte Piet kennelijk ons huisje en dat van onze buurdames hadden bezocht, want op de eettafel van beider huisjes lagen ingepakte chocoladeletters met gedichten erbij. Ik wist trouwens wel wie onze Sint was: hij leek verdacht veel op Arne en ik had - als rijmpiet - het een en ander met hem voorbereid. Hoe dan ook werd de geste wel gewaardeerd

Ook vandaag (zondag) stond er weer een trainingsloopje op het programma. Ditmaal werden diverse groepen samengesteld, je kon zelf een keus maken bij wie je wilde aansluiten. Het ging van fitwalken tot pittig snelle duurloop. Zelf sloot ik mij aan bij een rustige duurloopgroep en liep daar lekker op mijn gemakkie mee. Deze groep werd trouwens geleid door Wim en het parcours wat wij doorliepen was daverend mooi wat natuurschoon betreft. Na anderhalf uur slingerdeslang door het fraaie duingebied van Burgh Haamstede te hebben gelopen keerden we terug bij de grote parkeerplaats, van daaruit wandelden we terug naar onze huisjes.

 

Op deze zondag vertrokken de meeste mensen van onze vereniging huiswaarts. Het merendeel van Groep 5 ging echter nog de gezamenlijke maaltijd gebruiken bij Zeebinkie, een restaurant vlak naast de zij-uitgang van Landall Park, waar je goedkoop maar goed kunt eten. Het was erg gezellig, maar na de maaltijd gingen de dames, die hun auto al hadden geparkeerd bij de uitgang, op weg naar huis. Er bleven nog een paar mensen achter die ook de maandag aan het weekend hadden geplakt: Arne, Joop en ikzelf en in het huisje verderop Wim en Trudie.

 

De volgende ochtend ben ik vroeg opgestaan en ben een flink stuk (80 minuten) gaan hardlopen. Aanvankelijk was het nog behoorlijk donker dus zocht ik het licht van het naburige dorpscentrum op, daarna ging ik de duinen in. Onderweg kwam ik een paar keer damherten tegen, die zitten hier ook evenals in de Waterleidingduinen. En ook een kudde zwaarbemaande zwarte Shetlandpony's die roerloos bijeen stonden.

 

Na thuiskomst bleek dat mijn huisjesgenoten ook wakker waren. Na douche en ontbijt gingen we het huisje aan kant maken, stofzuigen, beetje schoonmaken, verdelen van de zaken die van het goede leven over zijn gebleven, enzovoorts.

 

Om tien uur verlieten wij (Joop, Arne, Fred, Wim en Trudie) het park. Op de terugweg hebben we nog wel even het pittoreske dorpje Goedereede bezocht - mooi, maar op maandagochtend was alles dicht zodat wij daar geen koffie konden drinken - en later Hellevoetsluis. Daar hebben we wel koffie met appeltaart genomen en hebben de vesting aldaar bezocht. Toen we twee uur later ook dit stadje verlieten reden we in één keer door naar huis, zij het dat wij wel gebruik maakten van de veerpont bij Maassluis. Dit omdat wij daags ervoor hadden gehoord dat er via de normale route stremmingen zouden zijn.

 

Rond drie uur 's middags werd ik door Joop thuis afgezet. We konden terugkijken op alweer een bijzonder geslaagd trainingsweekend waarbij het bourgondische en het spartaanse naadloos in elkraa overliepen....

Tenslotte, voor de liefhebbers: de 'niet sportieve' foto's van de diverse stadsbezoekjes e.d. staan in dit album.