Het is vaderdag, een dag die ik startte met een loopje. Vijf kilometer in Delft, bij AV 40. Ditmaal ging ik er met Openbaar Vervoer (tram, tram en omdat ik de verkeerde kant opliep een stukje terug met de bus) heen. Er waren niet veel mensen van onze vereniging aanwezig. Wel waren Hizkia en Michel er - zij zijn er bijna altijd - en Paul Wobbe. Verder zag ik Sherman en zijn vrouw Mirjam Klop, zij waren er om naar de sportieve verrichtingen van zoon Max te kijken: er was een atletiekcompetitie voor B-junioren gaande.
Ook snelle leeftijdgenoot Bert Gerritsma was er weer, ook hij ging voor 'de vijf' en wilde proberen onder de 23 minuten te komen. En ik onder de 25 minuten. Het is ons allebei niet gelukt, maar we troostten ons maar met de gedachte dat de afstand iets (ca. 100 meter) langer was dan 5 kilometer en met die bruggetjes in het parcours verlies je ook tijd. Hoe dan ook heel lekker en soepel gelopen!
Vaderdag dus. Nadat ik terug was van het loopje, zocht ik in mijn pc naar een afbeelding dat daarmee te maken had. Het ligt voor de hand om dan een foto van je eigen vader te plaatsen. Hij is in 2011 overleden en 'had' heel weinig met tradities. De feestdagen hoefden niet zo van hem en vaderdag dus ook niet, maar vooruit, toch even dit plaatje.
l'Histoire se répète... Ook dochter Daphne plaatste vandaag op Facebook een toepasselijke foto. Zo zagen pa en dochterlief er dertig jaar geleden uit... Waarschijnlijk zit ik over een half jaar - of eerder - in een soortgelijke houding op de bank... De foto daaronder is vandaag gemaakt, we gingen uit eten en verzeilden op een zonnige dakterras van een trendy café-restaurant in het centrum van Den Haag. Was gezellig! Dat overhemd was trouwens het vaderdagscadeautje, ik heb 'm meteen aangetrokken.
En nu wij (nou ja, ik) toch op de nostalgie-toer ben/zijn: Peter Magnee attendeerde zijn FB-vrienden op een publicatie in het vermaarde muziekblad Rolling Stone, dat ging over
Fathers Day songs.
De man links is de destijds befaamde singer-songwriter Cat Stevens, in mijn jonge jaren leek ik wel op hem.
Op het gevaar af dat er van de hak op de tak wordt gesprongen: tijdens het zoeken naar afbeeldingen van weleer kwam ik een stripje tegen dat ik kort na mijn twintigste levensjaar tekende voor 'Onder Ons', het personeelsblad van Succes-Nederlandse Boekenclub. Eigenlijk was die strip bedoeld om collega's te stimuleren ideëen in te sturen, we hadden daarvoor nog zo'n ouderwetse ideëenbus. De afbeelding is opgeslagen onder de titel 'Iekuu en vadertje tijd' waarmee het woord 'vadertje' eigenlijk de enige associatie is met vaderdag. Maar ach, dan 'zomaar' even geplaatst. Vrijwel onleesbaar, maar ja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten