donderdag 22 augustus 2013

Twaalf geteld, tien gemeten

  

Als mijn benen nu niet los zijn, dan weet ik het niet meer. Gistermorgen maakte ik een relatief lang OV-reisje (tram, lightrail, bus en busje) naar Tiengemeten, een lastig te bereiken - alhoewel, dat viel best mee, je moet alleen veel overstappen - eiland in Zuid-Beijerland, deel uitmakend van de gemeente Korendijk.

Al eerder dit jaar wilde ik dit eiland bezoeken, geënthousiasmeerd door de beschrijvingen van dit gebied op de sites en gidsen van Natuurmonumenten en dergelijke.


Oorspronkelijk was Tiengemeten bouwgrond, maar de afgelopen decennia is dat omgetoverd tot een natuureiland met grote waarde voor planten en dieren. Maar ook een aantrekkelijk recreatiegebied met name voor gezinnen met kinderen, ouderen, invaliden én de liefhebber van ruige natuur. Stil en ruim is het daar overal.


Voor mij was het de eerste keer dat ik in (of op?) Tiengemeten was. Het is inderdaad verschrikkelijk mooi, al ging na circa drie kilometer wandelen over natuurpaden het 'verschrikkelijk' meer overheersen dan het mooi: Tientallen vliegen, muggen, wespen en torretjes zagen in mijn kalende schedel een ideaal landingsgebied en veel van dat 'vliegtuig' raakte bijna verstrikt in de nog resterende haren. Ik werd er gek van. Dus heb ik maar een metro - eerder meegenomen vanaf het station - als insectenwegjager gehanteerd. Met die krant al zwaaiend rond mijn hoofd vervolgde ik mijn weg.

Er waren ook aantrekkelijker insecten bij zoals talloze vlinders, vooral veel blauwtjes, kleine vossen, koolwitjes en zandoogjes. En mooie gele vlinders die zich niet makkelijk lieten fotograferen. Mij is het in ieder geval niet gelukt, zij bleven maar van hot naar her fladderen zonder een moment uit te rusten. Gek genoeg zag je hier geen dagpauwogen en slechts een enkele keer een Atalanta.

 
De wandeling ging deels over verharde, deels over natuurpaden. Naar keuze, want de paden lopen veelal parallel aan elkaar. Eén keer had ik een 'pitstop' bij de Herberg, ik dronk daar de gebruikelijke cappucino alvorens ik de terugtocht naar de veerhaven aanvaardde, die terugtocht ging grotendeels over de dijk. 
 
Bij de Veerhaven bleek dat ik nog een half uur op de veerpont moest wachten, een tijd die ik heb besteed aan een bezoek aan het Rien Poortvliet Museum. Zijn natuurgetrouwe en zeer realistische teken- en schildertechnieken zijn bekend. Het was wel even leuk om daar rond te kijken.
 
En na de overtocht met hetzelfde 'Tiendbusje' van Arriva waarmee ik vanaf het viaduct bij Numansdorp gekomen was weer terug. De chauffeur was blij dat hij wat aanspraak had want ik was deze dag zijn enige passagier, zowel op de heen- als de terugweg...
 
 
 

De rest van de foto's heb ik in mijn album geplaatst.

Weer thuis in Den Haag, ging ik eerst naar Joke Bijleveld, topatlete van de jaren zestig. Daags ervoor had ik het concept van het interview afgegeven en heb tevens foto's gemaakt voor het clubblad. Ze had het stuk gelezen en hier en daar wat aangepast. Mooi, nu nog wat schaven aan de drie andere interviews, dan is alles klaar voordat wij met vakantie gaan.

Twaalfgeteld

De training van de woensdagavond was op papier een makkie, maar in de praktijk behoorlijk zwaar: de kern van de training bestond uit twee series van 2-6-2 minuten, met ca. 5 minuten rust tussen de series. Wij liepen door de duinen naar Kijkduinsestraat en Ockenburghstraat naar landgoed Ockenburgh en omgeving.

De groep was weer wat groter dan de afgelopen weken het geval was: de vakantie is voor de meeste mensen voorbij en dat kon je merken. Ik heb er twaalf geteld, nadat de eerdere tien gemeten... De dames (Eveline, Yvette, Marianne) hadden in hun vakantie flink doorgetraind en dat was te merken: ze vlogen nog net zo hard en onvermoeibaar over s' Heeren Wegen als voor die tijd. Marianne was zelfs nog derde dame geworden op Vlieland (de 10 km Stortemelk Run).
De oude cultuurbarbaar kon het allemaal aardig bijbenen, maar moest er wel voor werken, zeker bij de langere tempo's (6 minuten) waarbij ik de eerste keer terugviel naar de achterhoede. Toch gaat het al met al beter dan een paar maanden geleden. Weer een pittige training volbracht...

Nu een paar dagen rust (wel wandelen) want zaterdag is de Bradelierloop!

1 opmerking:

Anoniem zei

Je bent zowaar een trendsetter. In die zin dat ik over een maand of twee ook verwacht een bezoek te brengen aan Tiengemeten, dat maakt mij een trendvolger. Waar jij prachtig verslag doet van de (verschrikkelijke) natuur zal ik me vooral richten op het speuren naar zwerfafval; allemaal in het kader van het rondje Nederland dat ik al hardlopend ga afleggen.