Kuifje 90 jaar (en andere 'lopende' zaken)

Het was een van die onopvallende berichten op internet dat door overige media amper of niet is opgepikt: Kuifje is 90 jaar geworden. Negentig alweer?! Wat u zegt, waar blijft de tijd.

Een telefoontje naar zijn agent leerde dat Kuifje - liever Monsieur Tintin - eigenlijk geen gedoe wilde rond zijn verjaardag. Hij is eigenlijk een soort Robbie van Leeuwen, want evenals deze roemruchte musicus en songwriter (o.a. van Venus) leeft hij teruggetrokken maar riant van de royalties die alsmaar blijven binnenstromen.

Voor De Cultuurbarbaar wilde monsieur Tintin een uitzondering maken. Deze benaderde de beste undercoveragent van Haag Atletiek, tevens groot Kuifje-fan, die maar al te graag bereid bleek om de wereldberoemde reporter in ruste op te sporen en een boeket aan te bieden. Jullie zien het: het is gelukt!

Maar goed, gedaan met de flauwekul. Er is wel meer te vertellen over de weekend-activiteiten. Zo was er zaterdagochtend de testloop voor de CPC-groepen over de Laan van Poot en door het Westduinpark. Zelf heb ik niet meegedaan, maar ging wel even kijken. En meteen maar wat foto's gemaakt, weer eens iets anders dan vogeltjes, bloemetjes en bijtjes...

Wie belangstelling heeft (zelf heeft meegelopen bijvoorbeeld), hier staan de foto's! Deel 1 en Deel 2!

Op de terugweg naar huis kwam ik 'Groep Mulay' tegen bij de trap vanaf de Zonnebloemstraat naar het Stokroosveld. Mulay en zijn zeer diverse groep - uiterst snelle 'keien' en goedgetrainde dames die wel langzamer lopen maar met evenveel plezier en gedrevenheid - trainen elke zaterdag in de Bosjes van Pex en omgeving. Ik werd uitgenodigd om in de restaurantieruimte van de tennisbaan een kop koffie mee te drinken. Was nog gezellig! Een van de dames had Blokzijler brokken meegenomen (lekker, een soort speculaas met lichte kaneelsmaak) en een andere dame overheerlijke dadels. 

Nieuwjaarsreceptie

Later die middag was de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie. Wat later dan gebruikelijk, maar daarom niet minder gezellig. Na het officiële gedeelte - dat voor een groot deel ging over de in de media breed uitgemeten misbruikzaak - werd een aantal prominente vrijwilligers naar voren geroepen en in de bloemetjes en/of de bekers gezet. Zeer verdiend en heel terechte keuzes van het bestuur!

Het werd nog gezelliger toen er werd gedanst, veel gedanst (alhoewel het wat mij betreft wat onsamenhangende maar niet minder enthousiaste bewegingen waren) op de door de DJ van dienst geselecteerde muziek.

Kopjesloop 1 van de 4

De volgende ochtend naar Delft voor de Kopjesloop, een 10 kilometer in het kader van de 1 van de 4 loop. Ik ging er heen met het openbaar vervoer, eerst lopen naar lijn 12, daar met Jan G. met tramlijn 1 tot de Brasserskade, daarna nog 20 minuten lopen naar AV De Koplopers. Ruim op tijd om rustig 'een bakkie te doen'. Na de loop konden we met Mulay - en met Vincent en Mattijs - mee terugrijden naar Den Haag.

Bij de start van de 1 van de 4 Kopjesloop (foto Eveline van Leeuwen)

Mijn verwachtingen waren niet hoog gespannen, maar zo rond de 55/56 minuten zou toch haalbaar moeten zijn. Ik begon best redelijk, niet te snel en niet te langzaam maar gewoon in een ritme dat vol te houden zou moeten zijn. Helaas kreeg ik het toch onwijs zwaar. Kan niet zeggen op welk punt en wanneer, maar evenals vorige week bij de cross ging de een na de andere leeftijdgenoot mij voorbij en ik had geen macht (lees: lucht en beenvermogen) om bij te blijven. Hetgeen resulteerde in een (voor mij) ongekend dieptepunt van 59 minuten en 24 seconden. En ook niet lekker gelopen, verre van dat. Later hoorde ik dat Jan G. een soortgelijke ervaring had, erg zwaar gehad en een voor zijn doen 'slechte' tijd gelopen, 52 minuten.

Maar ja, ophouden met lopen is geen optie, ook al worden 'we' ouder en trager. Ga mij het komende jaar toch meer richten op kortere loopjes (5 km.) en die 16 km in Apeldoorn ga ik echt beschouwen als een rustige duurloop.