Geslaagd schoolreisje Apeldoorn

Deze ochtend vrij vroeg naar de Laan van Poot gewandeld in trainingsoutfit en met een goedgevulde sporttas. Doel: de dubbeldekkerbus die ons (= zo'n tachtig leden van Haag Atletiek) naar Apeldoorn zou brengen. Daar gingen we 16.2 (oftewel de 10 EM, oftewel de mini-marathon) lopen òf de Asselronde (25 kilometer).

De reis erheen ging voorspoedig en verliep in prima sfeer. Ons groepje probeerde nog wat leven in de brouwerij te brengen met zang en jolijt, maar voor menigeen die inmiddels de 'Omroep Max' leeftijd heeft bereikt was het kennelijk nog te vroeg. Wat het overigens niet minder gezellig maakte.

Nou...het ging niet echt als een raket, maar of het een tijdelijke situatie is...

In Apeldoorn aangekomen zocht de chauffeur van onze bus een geschikte plek om te parkeren en zijn sportieve have te lossen. Dat gebeurde uiteindelijk bij een hek dat de straat van braakliggende grond scheidde waarop binnen afzienbare tijd ongetwijfeld huizen of gebouwen zullen verrijzen. Van daaruit liepen we enkele straten door tot aan Orpheus, als altijd het centrum waar je kunt toiletteren, je spullen kwijt kunt en wat kan gebruiken.

Warming up voor de start in Apeldoorn (foto Annelies Evegroen-Kraan)

De meeste lopers van onze groepen waren in vak B ingedeeld. Om kwart over elf gingen we van start. Ik was bij voorbaat onzeker hoe het zou gaan maar besloot deze tien engelse mijlen als een - zij het intensieve - duurtraining te beschouwen. Per slot van rekening loop ik tijdens trainingen niet zo lang en voor zover ik dat wel doe - een paar keer 80 tot 90 minuten - kom ik niet veel verder dan - pakweg - twaalf kilometer.

Tot het 8 mijls punt zag ik Sanny die ongeveer 25 meter voor mij liep in de rug, maar dat was ook het punt dat het voor mij bekende probleem ging opspelen en de dixie bij de waterpost moest invluchten. Dat grapje heeft mij al met al zeker vijf minuten vertraging opgeleverd.

Hoe dan ook kon ik daarna aardig doorlopen, maar de laatste kilometer was het werken geblazen. De tijdklok bij de finish stond toen op 1:43, later zag ik dat ik netto 1:40:31 heb gelopen. Dus eigenlijk ben ik best tevreden, in aanmerking genomen dat er eigenlijk nog vijf minuten af moeten. Moet er wel direct bij vermelden dat club- en leeftijdgenoten Peter Coelman en Willem Kramer helemaal goed hebben gelopen, Peter 1:25 en Willem 1:35:20. Daarmee werden wij oudjes respectievelijk vijfde, veertiende en zestiende (van de 32) lopers in de 70 plus categorie.

Uiteraard hebben de jongere clubleden in de meeste gevallen nog veel sneller gelopen.

Na de loop hebben we nog met z'n (bijna) allen in het mooie bruine cafë De Graaf van Vlaenderen iets - en meer dan iets - gedronken en gegeten. De goedgevulde zakken patat, tosties en smakelijke Belgische Biertjes gingen er in als  eh... patat, tosties en bier.

De terugreis in de dubbeldekker - die om 16:00 uur vertrok - ging al even voorspoedig als de heenreis. Om een zeer 'christelijke' tijd (even over zessen) was ik thuis.