Wandelend door Kaapse dreven

Vandaag gaan wij - veel lopers van HAAG - naar Clingendael om bij onze vrienden The Hague Road Runners de '1 van de 4' te lopen. Eén van de vier 10 km lopen die jaarlijks worden gehouden en waaraan leden van de vier grote atletiekverenigingen binnen de regio Haaglanden deelnemen.

Een stuk rustiger, maar niettemin best pittig, was de wandeling gisteren. Zaterdagmorgen ben ik met Walter afgereisd naar Doorn voor de maandelijkse wandeltocht van - hoe kan het ook anders - De Doornvogels. Eerst met de trein naar Utrecht, en daar - na eerst bij Starbucks een dure maar matige beker slaplauwe cappucino te hebben gescoord - overgestapt op de trein die in Driebergen-Zeist stopte. Daar tien minuten gewacht op Bus 50 richting (o.a.) Doorn, een tijd die ik heb besteed aan het opwaarderen van mijn OV-Chipkaart.

Eenmaal in Doorn, was het nog, inclusief drie keer vragen naar de weg, een half uur flink doorlopen naar het huis van Hugo. Dat vormde ditmaal het vertrekpunt van de wandeling. Maar voordat wij op weg gingen tracteerde onze gastheer op gebak in verband met zijn verjaardag, reden waarom ik als cadeautje iets had geschilderd en Walter een boek over schilderkunst had gekocht.

Wie er ook heel even bij was, was Monique, ooit collega van Hugo bij het ICN en nu werkzaam als adviseur bij de Raad voor Cultuur. Wegens drukke bezigheden zou zij naderhand een kleine drie kilometer meelopen.

Even later gingen we op weg, en van de weeromstuit trok de zwaarbewolkte lucht open en ging de zon schijnen. Dat zou-ie het grootste deel van de dag blijven doen. Daarmee werd het meteen de eerste dag sinds een maand die 'weerstechnisch' als heel redelijk kan worden beoordeeld.

 

 

We hebben op deze dag ruim 22 kilometer gewandeld door Nationaal Park De Utrechtse Heuvelrug en liepen onder meer over het Landgoed Broekhuizen en passeerden het gelijknamige kasteel, passeerden het Doornse Gat, een grafheuvel uit de Keltische tijd, gingen over een grote camping, en op het laatst via een omweg terug naar Doorn.

 

De vogels lieten zich al meer horen dan ik mij de afgelopen weken bewust ben geweest. Eéntje klonk wel heel bijzonder: met een luidkeels, steeds herhaald 'Tjoewie!!" overstemde hij het gezang van al zijn naburige geverderde vrienden. Ik kijken of ik het diertje kon spotten, en jawel: op het laatst zag ik 'm zitten, hoog in een boom. Het bleek een boomklever te zijn.
 
Na een kilometer of twaalf pauzeerden we op het terras van een hotel-restaurant. Lekker in het - toch alweer iets warmer schijnende - zonnetje, onder het genot van koffie met een uitmuntend stuk appelgebak. Zelf zou ik de hele dag in de 'appel-sfeer' blijven, want die ochtend had ik een appelgebakje bij Hugo en Rineke gegeten en aan het eind van de dag zou het appel-spekpannekoek worden.

Kortheidshalve beperk ik deze blogpost tot wat foto's van de wandeling in de vorm van een diapresentatie, later op de dag mogelijk nog wat tekst. Eerst nog wat klusjes binnenshuis doen en daarna op weg naar The Hague Road Runners...