Bevrijdende training

          Marathonlopers arriveren op het Malieveld om de fakkel aan de burgemeester aan te bieden

En zo was er ook op bevrijdingsdag, of dag van de vrijheid zo u wilt, gewoon weer een normale training. En dat was meteen een fikse training, met drie series van 2-4-2 minuten in wedstrijdtempo (5 km tempo) met vijf minuten rust tussen de series. En dat alles in de duinen.

Het was een fijne training - en ik kon behoorlijk meekomen - al heb ik de derde serie laten schieten: na de vijf kilometer van zondag die op volle kracht is gelopen leek het mij niet te verstandig al te veel te forceren.

Overdag ben ik wel even naar het vrijheidsfestival op het Malieveld gegaan. Het weer was ideaal: warm en zonnig, beter kon niet. En het werd druk, erg druk. Ik kwam ook nog een aantal bekenden tegen. Verder was het ook spitsroeden lopen om de in grote getale aanwezige lotenverkopers en ledenwervers voor goede doelen te ontwijken. Egoïstisch misschien, maar ik hou niet zo van dat inspelen op schuldgevoelens waardoor je eigenlijk niet met goed fatsoen kùnt weigeren. Waarmee uiteraard niets ten nadele is gezegd van de goede doelen op zich.

Er was muziek en er was de officiële opening van het festival door burgemeester Van Aartsen. Dat gebeurde nadat een team duurlopers onder wie Marlon Voorn, die in Wageningen een fakkel hadden aangestoken en vervolgens 110 kilometer van Wageningen naar Den Haag waren gerend en eenmaal gearriveerd op het Malieveld,de fakkel hadden overhandigd aan de burgemeester. Deze werd vervolgens via een hijskraan omhoog gehesen, waarna hij het bevrijdingsvuur ontstak.

Maar ondanks de buitengewoon goede sfeer had ik het al vrij snel gezien en besloot al tijdens het optreden van Gers Pardoel de rust van huis en tuin op te zoeken. Niet dat daar nou zo veel van kwam want er moesten ook nog boodschappen worden gedaan.