Bijna alle groep 5 leden die het afgelopen weekend de zware cross-triathlon in Gasselte/Gieten hebben volbracht, waren ook nu weer aanwezig. Maar ook de 'Kadelopers'.
Knap, maar hoe meer je loopt hoe meer je gaat lopen, dat is mijn ervaring na 50 jaar hardlopen. Totdat een verkoudheid, blessure of andere omstandigheden je nopen gas terug te nemen of zelfs (al dan niet tijdelijk) te stoppen. Waarna je de draad welgemoed opneemt. Van dat triathlon-groepje deed Berry het nog het meest 'rustig aan', maar Ton liep al snel voor 'de troepen' uit. Overigens niet ver achter hem gevolgd door de oudste maar niettemin op één na snelste van onze groep, Peter (73 jaar!).
Toch was het niet het meest ideale parcours voor versnellingen: veel stijging onderweg - vooral het stuk door de duinen vanaf het veldje bij de De Savornin Lohmanlaan tot aan Kijkduin - en terug door het Westduinpark tot aan Duindorp - waren pittig.
De vorige keer schijn ik mijzelf enigszins (onbedoeld) te hebben 'opgeblazen' door tijdens de eerste serie te hard te gaan (liep redelijk vooraan), waardoor ik het op het laatst moeilijk kreeg. En dat droeg bij aan het 'afhaken' bij de laatste versnelling van die serie.
Ditmaal ging ik verstandiger te werk door helemaal achteraan te blijven lopen, wat uiteindelijk wel resulteerde in een snellere tweede serie. Ook al moest ik bij de tweede zes minuten even stoppen omdat ik in mijn enkel werd gestoken door een daas (of zoiets). Achteraf viel het mee, een beetje rode huid, dat was alles. De laatste vier minuten gingen zelfs behoorlijk snel. Dus het 'rustâhg!' beginnen wierp wel zijn vruchten af.
Wederom een prima training achter de rug!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten