Rond tien over twaalf waren wij op de plaats van bestemming, een klein uur voor de start van de 5 kilometer. Tenminste, dat dachten wij. Bij aankomst vernamen wij dat de start van zowel de 5 als de 10 kilometer gelijktijdig zou plaatsvinden, en wel om 13:30 uur.
Een paar snelle jongens van Sparta en Jan Groeneveld waren er al, mooi moment voor een groepsfoto. Een voorbijganger was bereid om dat klusje te klaren.
Wat meteen opviel was de hitte. Niet dat de temperatuur zo hoog was, maar de zon had veel kracht. Dat zou wat worden. Zeker voor de 10 km lopers.
Nu deed ik zelf, met een delegatie van onze trainingsgroep - Arie, Sanny en Ton van der Pol - mee aan de vijf kilometer. De loop maakt deel uit van het Agium-circuit, je moet aan minstens vijf lopen deelgenomen hebben om in het klassement te worden opgenomen. Daar kom ik niet aan, maar dat maakt niet uit, dit is gewoon een leuke loop. Sandra en Peter gingen voor de 10 kilometer.
Ook de snelle veteranen Haag-veteranen Anno en Paul van O. gaven acte de presence en gingen ook voor de 10 kilometer.
In het startvak al voelden we de warmte als een deken op ons neerkomen. En ook na het startschot, eenmaal onderweg, voelde ik dat er weinig echte pit in de benen zat, en dat kwam ook niet. Een tandje er bij, al was het maar tien meter, lukte niet en vergde teveel energie. Zelfs nog een half minuutje of daaromtrent gewandeld. En dan kun je nog zeggen: waar heb je het over, het was maar vijf kilometer. Dat klopt, maar toch.
Uiteindelijk kwam ik in een tegenvallende bruto-tijd over de finish. Maar er waren niet veel lopers die onder deze omstandigheden een scherpe tijd gelopen hebben. De uitslagen staan overigens nog niet online, dus veel zinnigs kan ik daar nu niet over zeggen. Maar goed, toch weer gelopen en daar gaat het om.
Na afloop gedouchd, omgekleed en iets gedronken met voornoemde groepsgenoten voor het gebouw van Korfbalvereniging Dijkvogels. Naderhand verkasten wij naar het centrum van Maasdijk waar op een veld een podium stond waar even later de prijsuitreiking plaatsvond en waar artiesten optraden.
Het begon zelfs even flink te sneeuwen, een wel heel bijzonder natuurverschijnsel tijdens deze warme droge zomer. Wie zei daar dat het klimaat niet in war is?
Ook de snelle veteranen Haag-veteranen Anno en Paul van O. gaven acte de presence en gingen ook voor de 10 kilometer.
In het startvak al voelden we de warmte als een deken op ons neerkomen. En ook na het startschot, eenmaal onderweg, voelde ik dat er weinig echte pit in de benen zat, en dat kwam ook niet. Een tandje er bij, al was het maar tien meter, lukte niet en vergde teveel energie. Zelfs nog een half minuutje of daaromtrent gewandeld. En dan kun je nog zeggen: waar heb je het over, het was maar vijf kilometer. Dat klopt, maar toch.
Uiteindelijk kwam ik in een tegenvallende bruto-tijd over de finish. Maar er waren niet veel lopers die onder deze omstandigheden een scherpe tijd gelopen hebben. De uitslagen staan overigens nog niet online, dus veel zinnigs kan ik daar nu niet over zeggen. Maar goed, toch weer gelopen en daar gaat het om.
Na afloop gedouchd, omgekleed en iets gedronken met voornoemde groepsgenoten voor het gebouw van Korfbalvereniging Dijkvogels. Naderhand verkasten wij naar het centrum van Maasdijk waar op een veld een podium stond waar even later de prijsuitreiking plaatsvond en waar artiesten optraden.
Het begon zelfs even flink te sneeuwen, een wel heel bijzonder natuurverschijnsel tijdens deze warme droge zomer. Wie zei daar dat het klimaat niet in war is?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten