Maandagavond heb ik de training overgeslagen omdat Marlies jarig was. Bovendien had ik een pijnlijke voet, dus van lopen was toch niets gekomen. Met drie potplanten waaronder twee camelia-struiken (een gezamenlijk cadeautje) ging ik met de bus en een overstap op een andere bus naar de Troelstrakade.
Kort en goed: het was een gezellig verjaardagsfeestje, aan de tafel met z'n tienen en genieten van de culinaire versnaperingen, drankjes, en elkaars aanwezigheid en verhalen.
En dan vandaag! Heel voorstelbaar dat men hier niet op ziekenboegverhalen zit te wachten, en gelukkig maar: het wordt geen ziekenboegverhaal. Alles doet het namelijk nog, alleen mijn voet, gisteren deed-ie zoals gezegd behoorlijk pijn en vanmorgen was mijn voetrug rood en ontstoken. Het kwartje gaat nu vallen: die onverklaarbaar slapeloze nacht met versnelde hartslag twee dagen terug, het moeizame voortduwen bij de 10 kilometer in het Zuiderpark, het lichtelijk lusteloze... het heeft ook te maken met die wondroos, want ik weet vrijwel zeker dat dit aan de hand eh... voet is! Straks ga ik even naar de dokter, hopelijk schrijft hij een antibiotica-kuurtje voor.
Voor de rest gaat het wel goed, ik verwacht zondag ook gewoon mee te kunnen doen aan de CPC, al zal de komende dagen minder of zelfs niet getraind worden, het hangt er van af hoe het zich ontwikkelt met de voet.
2 opmerkingen:
Hoi Fred, het motto is " blevuh trainuh" op zijn Haags, dus niet "blijven trainen" of " blijvn trainun" als in de Achterhoek of "blieven treunen" als in Limburg.
Oei Fred dat klinkt niet best.
Met een kuurtje antibiotica achter de kiezen gaat het lopen meestal wel wat minder.
Mocht je gaan lopen zondag, loop hem dan als duurloop en geniet van alles om je een. Krijgt zo'n wedstrijd een hele andere dimensie :-)
Succes.
Een reactie posten