Na een vrij lange inloop gingen we in de Bosjes van Poot, na wat gerek en gestrek, een paar versnellingen doen, waarna een duurloopje van pakweg 70 minuten volgde. Het was niet echt een langzaam duurloopje, het basistempo lag vrij hoog en daar kwamen nog eens drie series van 5 x 30 seconden behoorlijk snel bij.
Het weer was overigens alweer geweldig, het bleef bovendien lang licht, maar zodra het ging schemeren daalde de temperatuur abrupt. Toch maar goed dat ik van tevoren een jackje had aangetrokken.
Op de terugweg via de duinen, zagen we opeens een vos in het duin naast ons. Hij rende een stukje met ons op, maar plotseling bleef hij staan en stak het pad over naar het duin aan de overzijde. Daar liep juist een konijn die onmiddellijk het hazen- eh.. konijnenpad koos, maar Reintje had kennelijk andere plannen. Hij keek nog even om naar het groepje luidruchtige lopers en verdween toen achter de duintop de ruigten in. De poging om 'm met mijn android te vereeuwigen is niet echt gelukt, maar wie héél goed kijkt kan in het stipje midden op de foto de contouren van een vos ontwaren...
3 opmerkingen:
Fred, het is en blijft een luxe om in de duinen te mogen trainen en lopen! Er gaan mensen voor op vakantie, en wij doen het gewoon een paar keer in de week! Zijn wij gelukkig of niet?
Yep Carlo, en dan zijn er ook nog mensen als Ruud die èn in de duinen mogen trainen èn Paul McCartney hebben gezien! De bofkont!
HaHa! Klopt! Sommige zijn voor het geluk geboren, alleen weten ze dat zelf niet!
Een reactie posten