Het was pompen of verdrogen woensdagavond, want het was bloedwarm.
Elke training is weer een verrassing de laatste weken. Wim, onze trainer is met vakantie, zijn assistente Ilse had bardienst, Ellen, de andere assistente, moet nog bijkomen van haar kwart triathlon (denken wij), dus wie nam nu de leiding? Er was één vrouwtje en er waren vier mannetjes. Zelf ben ik niet zo van het leidinggevende type (ik hou er niet van om mensen aan te sturen), maar leraar Dick wierp zich op voor de functie van trainer-voor-één-dag. En dat deed hij met verve! Of het allemaal evenwichtig was en volgens de regelen der trainingskunst, soit. Maar leuk was het wel en pittig ook!
Wij zouden, mede gezien het bloedwarme weer, 'een pompenparcours' afleggen. Dus van waterpomp tot waterpomp, en bij elke pomp even wat drinken. De eerste pomp annex drinkpost was meteen al aan het eind van de Savornin Lohmanlaan. Of aan het begin, het is maar hoe je het bekijkt. Daarna trokken we meteen van leer en de duinen in. Nog vóór de oefeningen hadden wij er - na een korte inloop - al een tempoversnelling van pakweg drie minuten op zitten, en die versnelling eindigde bij een van de toegangshekken naar een of ander natuurgebied.
Door de duinen liepen we, aldaar deden we ook de oefeningen, daarna gingen we al snel over tot alweer een fikse versnelling, duin-opwaarts, tot aan Kijkduin. Op de boulevard maakten wij ons op voor de volgende versnelling: helemaal tot aan de pomp bij de Puinduinen. Het viel mij op dat de tempo's best goed gingen, ondanks een 'zeer plekkie' in de onderrug.
Na de tweede verversingspost mochten we een stuk zo snel mogelijk, dus in wedstrijdtempo, tot aan de rotonde lopen. Wie als eerste de rotonde zou bereiken... Dat werd dus een overjarige puber die steeds van die blogjes schrijft. Als dat maar goed bleef gaan. Maar gelukkig, het bleef goed gaan want ook op de terugweg via het strand werd er flink aan getrokken. Het ging van Kijkduin tot aan De Kwartel en van daaruit de duinen in, met een lange eindsprint tot aan de Fuutlaan als afsluitend tempo.
Lekker getraind kortom! In het clubhuis was het echter héél rustig, alsof de grote vakantie-uittocht al is begonnen. En misschien is dat ook wel zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten