Weer een lekker crossje gelopen vanmorgen. Altijd stoer om dit zo neer te pennen, of, in dit geval, in de kloppen. Want in de praktijk voelde het niet zo lekker omdat het loeizwaar was. Zoals altijd ging ik helemaal stuk op de drie steile heuvels op het parcours, dat ook nog eens drie keer 'genomen' moesten worden om de 7 kilometer vol te maken.
Maar goed, het is volbracht en het is ook weer niet zo dat ik helemaal door het ijs ben gezakt. Of door het zand, al was het daar op menig punt zacht genoeg voor. Voeg daar ook nog eens een stevige wind aan toe, en alle ingrediënten voor een mooie maar loodzware Kerstcross waren aanwezig.
Wel scheen de zon - zeker voor Kerstbegrippen - vrij uitbundig en het voelde bij vlagen zelfs vrij warm aan, al zullen de inspanningen daar ook zeker toe hebben bijgedragen.
Leuk om te vermelden is dat er een cameraploeg van het jeugdjournaal aanwezig was, er schijnen ook beelden in het avondprogramma te zijn uitgezonden maar die heb ik nog niet bekeken. Te druk met het kerstmaal voor tweede kerstdag in de weer. Hier de link! Om misverstand te voorkomen: het korte filmfragment hieronder is 'eigen maaksel'.
Het uitstekende 5-gangen kerstdiner dat we gisteravond genoten in Roots aan de Haven, moet inmiddels wel grotendeels zijn verbrand. Ook omdat we op Eerste Kerstdag heel wat hebben afgewandeld, van huis naar Het Haags Filmhuis aan het Spui waar we de film 'A Quiet Passion' zagen. Dat ging over de dichteres Emily Dickinson, die als jong meisje opviel door haar eigenzinnigheid, maar door haar ouders - vooral haar vader - gesteund werd bij het verwezenlijken van haar ambitie haar literaire talent te ontwikkelen. Ik vond het een vrij zware film, traag en nogal statisch, er is erg veel binnenshuis gefilmd in somberbruine, slecht verlichte negentiende eeuwse vertrekken, en soms lag de melodramatiek er zó dik bovenop dat het bij vlagen bijna lachwekkend werd. Geen slechte film, zeker niet, maar er zat weinig 'lucht' in. Niet voor iedereen zullen we maar zeggen.
Maar goed, terug naar de cross. Hoewel het allesbehalve makkelijk ging, en ik vele malen moeizaam de heuvels beklom omdat de zuurstof op was, is het uiteindelijk niet slecht gegaan. In iets meer dan 44 minuten kwam ik over de finish op het veldje van de De Savornin Lohmanlaan.
Na afloop wachtte er een warme douche bij Haag Atletiek en werd er gezellig nagekletst onder het genot van gratis kerststol en drankjes in het clubgebouw. Onnodig te zeggen dat een en ander gretig aftrek vond bij de lopers en loopsters. Zelf ging ik aan de warme chocolademelk...
Tenslotte nog tijd gehad voor een kerstkaart waarop het overgrote deel van onze trainingsgroep vertegenwoordigd is. Was wel een gedoe om alle poppetjes te tekenen, en uiteindelijk konden er toch nog ca. vijf personen niet op. Maar dat maak ik nog wel goed...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten