Theo Saat revisited

In mijn geboortejaar won Fanny Blankers-Koen, 'de vliegende huisvrouw' Olympisch goud op de 100 m, de 200 m, de 80 m horden en de 4 x 100 m estafette. Daarmee werd zij de meest legendarische atlete die ons land gekend heeft.

Dat was bij de eerste Olympische Spelen na de Tweede Wereldoorlog. Er waren meer atleten in die tijd en de jaren erna die zeer bekend werden door hun prestaties. Je kunt zelfs stellen dat het destijds nationale beroemdheden waren, maar in de loop der tijd is die roem vervaagt.


Theo Saat (rechts) naast collega-sprintkampioene Puck van Duyne-Brouwer. Links coach Constant Mahieu

 

 

 

Een van hen is 'sprintkoning' Theo Saat, de man die in de jaren vijftig zesmaal Nederlands Kampioen op de 100 m. werd, in 1951, 1952, 1954, 1955, 1956 en 1957. In '51 en '52 werd hij bovendien Nederlands Kampioen op de 200 m.

Omdat Theo Saat bovendien lid van V&L-TC was, de vroegere naam van Haag Atletiek, is er in het jubileumboek een portret aan hem gewijd. Daartoe mocht ik hem interviewen en ging vorig jaar naar Noordwijk, waar Saat met zijn echtgenote een fraai appartement bewoont, met uitzicht op zee en over de Koningin Astrid Boulevard en verder, tot aan Katwijk toe.


Ik vond het geweldig om kennis te maken met deze man want stel je voor, ik was nog maar een peuter toen Saat Nederlands Kampioen werd en daarmee een welhaast legendarische status verwierf, zeker bij de generatie van mijn ouders.

Vandaag bracht ik samen met redactieleden Wim en Henk andermaal een bezoek aan de inmiddels 85-jarige Theo Saat. Mijn twee 'collega's' hebben voor het jubileumboek en voor het speciale katern van ons clubblad 'Haagse Bluf' zeer veel en grondig research gepleegd, diverse archieven uitgespit en met tal van atleten en andere prominenten uit vroeger tijd gesproken.

Daartoe was ook het gesprek van vandaag bedoeld, om bepaalde zaken scherp te krijgen en Saat te vragen of hij zich nog het een en ander kon herinneren over vroegere kampioenschappen en collega-atleten. Dat bleek inderdaad het geval te zijn. Na anderhalf uur hadden we weer voldoende materiaal in handen voor een verhaal in het speciale clubblad-katern.

 

En nu kun je je afvragen wie er op de foto hieronder staat, eenzaam op het ereschavot. Welnu, evenals die andere foto's uit den ouden doosch is die afkomstig van de website van de Nederlandse atletiekhistorici. De man heet Rijn van den Heuvel en was in de jaren zestig een prominente 400 m. loper. De reden dat ik die foto plaats is dat hij een 'dienstmaatje' was, althans hij sliep bij ons in de kazerne op zaal en had bepaalde privileges, zo mocht hij van de atletiekbaan gebruik maken. Je zag hem zo nu en dan trainen, met die lange benen van 'm draaide hij in een rotgang zijn rondjes.