vrijdag 23 december 2011

Retourtje Breda

"In de lente de zomer de herfst en de winter. Weet jij me te vinden. Waarheen ik ook ga!"
Dit zong een vrouw luidkeels in de tram, in de Randstadrail op weg naar huis. Ze zong deze strofe uit volle borst, en meerdere malen achter elkaar. Later lichtte ze haar gezang luidkeels toe: "IN FEBRUARI GA IK NAAR JAN SMIT! IK LEER NU AL ZIJN TEKSTEN UIT MIJN HOOFD!!!" Waarop een man naast mij bromde: "Dan had je beter de cd mee kunnen nemen". Tja... Overigens had diezelfde vrouw, die er best wel redelijk 'normaal' uitzag,  zich even daarvoor op het perron twee keer over een kinderwagen gebogen en tegen de daarin zittende peuter geroepen: "Zit jij zo leuk te kletsen?"

Ik herinnerde mij iets dergelijks, een jaar of vijftien, twintig geleden. Ook toen kwam een al wat oudere vrouw de bus in die uit volle borst begon te zingen: "Zij is een meisje van alle dag, maar eentje die er wezen mag. Ze speelt geen tennis met een kennis, dat is een boffie, Maar ze zet zo een lekker bakkie koffie", waarna ze steeds stralend uitriep: "Ja. zeker weten! Zeker weten!" En dat herhaalde ze nog een paar keer.

Grappig eigenlijk, wie opeens hard gaat schreeuwen of zingen in het openbaar krijgt al snel het - mogelijk terechte - stempel: "Die is een beetje kierewiet". Iedereen reageert dan met een mengeling van geamuseerdheid en gegeneerdheid.

Maar goed, dit incident vormde een onverwacht vrolijke afsluiting van een reisje Breda. Ik moest daar zijn voor administratieve zaken in de privé-sfeer, maar had nog wel tijd om wat rond te lopen, ecco-schoenen te kopen (uitverkoop) en het Museum van Breda te bezichtigen. Dat werd echter een kort bezoek want ik kreeg opeens problemen met mijn mobieltje. Ik kon wel bellen, maar degene die ik belde (respectievelijk een collega en mijn vrouw) konden mij niet verstaan. Misschien zou het aan het museum liggen, maar ook toen ik buiten stond deed-ie niks. Oh jee, misschien is ie kaduuk. Het is een koelkast uit 2008, dus misschien moet ik dan toch aan de iPhone!

In het museum was een grote expositie over de geschiedenis van Breda, met veel prenten, maquettes, voorwerpen en teksten. Meer historisch dus, dat moet je aanspreken, zelf had ik gehoopt op meer beeldende kunst. Maar goed, toch nog een paar fotootjes gemaakt.

Oveigens heb ik zowel gisterochtend als vanochtend een kleine veertig minuten gelopen. Morgen (zaterdag) ga ik waarschijnlijk met mijn cluppie lopen...