Gisteren, tijdens een spontane online 'meeting', wees een vriend mij er op dat ik al een hele tijd geen berichten heb gepubliceerd op dit weblog. Weliswaar ben ik - af en toe - actief op Facebook maar inderdaad, het CPC-verslag was mijn laatste post. Drie weken geleden!
Over de reden hoef ik vermoedelijk niet uit te wijden. Net als wij allemaal houd ik mij, gevoed door coronacrisis en alle berichtgeving daaromtrent, bezig met wat er momenteel gaande is in de wereld. Tegelijkertijd is er het 'teruggeworpen zijn' op het eigen huis.
Afgezien van de door MP Mark alsnog toegestane 'frisse neus' ligt de focus vooral op het huiselijke 'Umfelt'. Genoeg te doen en te (over)denken, te lezen, info - actuele en spirituele - op te zuigen, wat te schilderen en huishoudelijke klusjes doen zoals stofzuigen, beetje tuinieren, afwassen en koken. En als het kan even in de tuin zitten, zeker bij windstil zonnig weer. Anders niet of goed beschut.
Niet dat het in die tuin nou zo rustig is, want bij de naaste (toekomstige) buren zijn polen(?) al maandenlang bezig met een complete renovatie van het huis - inclusief aanbouw in de tuin - , met alle overlast (giga-herrie van brullende steenboren, opstuivend fijnstof etc.) van dien.
Er waren momenten dat we letterlijk het huis moesten ontvluchten, maar 'vluchten kan (nu) niet meer'....
HOU AFSTAND
Hardlopen doe ik nog wel, bijna dagelijks, maar kleine stukjes en altijd alléén. Voor mij geen opgave want ik was altijd al een 'einzelganger' op loopgebied. De eerste tien dagen na de CPC was ik erg verkouden met veel hoesten (bronchitis), toen hield ik mijzelf al in een soort (half)quarantaine. Toen liep ik af en toe binnenshuis, van de ene kant van de kamer naar de ander, eerst 20 minuten lang en dat liep een keer op tot 40 minuten. De afgelopen week was ik voldoende hersteld om een paar keer (driemaal) buiten te joggen, van een half uur tot vijftig minuten. En ook elke dag een paar basale oefeningen zoals opdrukken, planken en beetje stoeien met dumbells.
Bij dat hardlopen buiten kostte het geen moeite om ruim afstand tot anderen te bewaren (van twee tot tien of meer meters). Dat heb je dan zelf uitstekend in de hand: bij tegenliggers een grote bocht maken (desnoods de rijweg op), omkeren of oversteken.
Maar goed, het zijn allemaal zaken waar je niet dagelijks over kunt en wilt bloggen. Ik hou het voorlopig maar op wat foto's plaatsen die ik tijdens 'frisse neuzen' buiten heb gemaakt. Waaruit blijkt dat de lente zich niets van wat ons mensen (terecht) bezighoudt, aantrekt.
Ik zou zeggen: wees gedisciplineerd en volg de aanwijzingen van overheidswege op. Ook als je er kritisch tegenover staat. Er valt even weinig te relativeren. Hou je veilig, vermijdt samenscholingen (drie personen of meer), óók thuis! Geen bezoek of visite (bij jezelf of anderen), hoe ongastvrij dat ook mag klinken. Zeker geen bezoek als er mensen bij zijn die verkouden zijn. Er is nog zóveel onbekend over wie wel en wie niet besmet is. En bovenal: HOU AFSTAND!